Τελευταίοι Αγώνες: Ποδόσφαιρο: Ολυμπιακός - / - / Μπάσκετ: Ολυμπιακός - / - / Πόλο: Ολυμπιακός - / - / Βόλλεϋ: Ολυμπιακός - / -

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Ευρωπαίος Αυτοκράτορας!

Ενας καλος, ψυχωμενος, δυνατος και αποφασισμενος Ολυμπιακος πατησε αποψε το χορταρι του Ολυμπικο και σαν γνησιος μονομαχος αποτελειωσε την αντιπαλο του μεσα στην Ρωμαϊκη αρενα! Μπορει να μην επαιξε τοσο καλα ο Θρυλος, αλλα επαιξε πιο εξυπνα απ'ολα τα ματς και καταφερε να κερδισει ενα παιχνιδι το οποιο βρεθηκε να χανει με 1-0 απο το 30.......ενα γκολ της Λατσιο το οποιο ηρθε απο την εγκληματικη αβλεψια τοσο του διαιτητη οσο και του βοηθου, μιας και η μπαλα ειχε βγει 1.5 μετρο εκτος γηπεδου.

Οι παικτες μας ομως δεν εκαναν πισω........τα εδωσαν ολα και καταφεραν αφενος μεν στο 35 να ισοφαρισουν με ενα εξαιρετικο τερμα του Γκαλετι και στο δευτερο ημιχρονο να "πνιξουν" την Λατσιο αρχικα καλυπτοντας ολους τους χωρους και εν συνεχεια σκοραροντας ενα υπεροχο τερμα, με δραστη τον Νταρκο Κοβασεβιτς. Η ομαδα συνεχισε να ειναι συμπαγης και να αντεχει την σχετικη πιεση των Ιταλων αλλα και την συνεχιζομενη (απο το 1ο λεπτο) αλητεια του ανδρικελου με την σφυριχτρα!

Αξια νικη λοιπον για τον Θρυλο μας, που για αλλη μια φορα φετος στην Ευρωπη μας κανει περηφανους. Πλεον ακομα και με Χ με την Βερντερ, η ομαδα μας ειναι στην επομενη φαση.

Μπραβο σε ολους........παικτες και προπονητες!!!

Σχολιαστε το παιχνιδι στο φορουμ των thrylos-fans!

Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ζεβλάκοφ, Αντζας, Πάντος, Πατσατζόγλου (75' Μενδρινός), Λεντέσμα, Στολτίδης, Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς (90+ Μήτρογλου), Λούα Λούα (56' Κοβάτσεβιτς)

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Ολυμπιακός-Κολοσσός Ρόδου 106-84

Για δεύτερη συνεχή φορά, η ομάδα του Ολυμπιακού επικράτησε του αντιπάλου του με εκατοστάρα. Σημερινό θύμα, ο Κολοσσός Ρόδου. Οι Πειραιώτες απέκτησαν απο την αρχή του αγώνα την υπεροχή, η οποία αντικατοπτρίζεται πλήρως στο τελικό σκόρ του σημερινού αγώνα. Πρώτος σκόρερ για την ομάδα των "κόκκινων" ήταν ο Ρόντερικ Μπλάκνει που πέτυχε 18 πόντους με 4 τρίποντα, έχοντας και 3 ασσίστς και 4 ριμπάουντς.

Ο Ολυμπιακός απο την αρχή του παιχνιδιού έδηξε οτι θα είναι ο κυρίαρχος. Ο Κολοσσός Ρόδου, σε καμία στιγμή του παιχνιδιού δεν έδηξε οτι μπορεί να κοντράρει στα ίσα την ομάδα του Πειραιά, με αποτέλεσμα να δεχθεί μια βαριά ήττα. Πολύ χρόνο συμμετοχής πείραν παίκτες σαν τον Τσακαλίδη, τον Καυκή, τον Βασιλειάδη και τον Τεόντοσιτς, που συνήθως δεν βρίσκονται στα αρχικά σχήματα του Πίνι Γκέρσον.

Πολύ καλή εμφάνιση έκαναν ο Γιώργος Πρίντεζης, ο Μίλος Τεόντοσιτς και ο Κώστας Βασιλειάδης. Σε ρηχά νερά τα αστέρια της ομάδας, Άρβιντας Ματσιγιάουσκας και Μάρκ Τζάκσον.

Σχολιάστε τον αγώνα στα φόρουμ του thrylos-fans.net!

Τα δεκάλεπτα: 39-24, 61-43, 80-62, 106-84

Οι σκόρερ των δύο ομάδων:

Ολυμπιακός (Γκέρσον): Μπλέικνι 18 (4), Παπαμακάριος 6, Πρίντεζης 14, Ματσιγιάουσκας 12 (1), Καυκής 7, Μπουρούσης 10 (1), Τσακαλίδης 6, Τεόντοσιτς 9 (3), Τζάκσον 5 (1), Βασιλόπουλος 5, Βασιλειάδης 14 (2).

Κολοσσός (Αλεξανδρής): Στίνσον 15, Ασημακόπουλος 1, Πίνοκ 14, Γιοσίποβιτς 14 (3), Τσέσκοβιτς 3 (1), Παναγιωταράκος 2, Διαμαντόπουλος 14 (2), Κουνούνης 2, Τζιγκάνοβιτς 12, Σκορδάλης 2, Τόντιτς 2, Τσαμάτος 3.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

Αν έχεις Ντάρκο.....!

Επιστροφη στην δραση (και στις νικες) για τον Θρυλο αποψε μετα απο δεκαπεντε μερες αποχη ελεω Εθνικης ομαδας. Μετα απο μια μετρια εμφανιση ο Ολυμπιακος κερδισε με 1-0 την μαχητικη αλλα πολυ λιγη απο αποψη ποιοτητας, Βεροια. Στο μεγαλυτερο μερος του αγωνα η ομαδα μας ειχε την κατοχη της μπαλας αλλα ηταν εξαιρετικα "φλυαρη" και δυσκολευτηκε πολυ απεναντι στην διπλη αμυνα ζωνης που επαιξε ο αντιπαλος. Ευτυχως ομως ο ΛουαΛουα με τον Νταρκο ειχαν κεφια αποψε και σε μια σπουδαια σεντρα του Κονγκολεζου στο 34 ο Σερβος πετυχε ενα πανεμορφο γκολ, εκτελωντας τον αντιπαλο τερματοφυλακα με ενα αριστερο σουτ πανω στην κινηση.

Η εικονα του παιχνιδιου δεν αλλαξε στο δευτερο ημιχρονο, αν και αρχικα η ομαδα μας φανηκε πιο επιθετικη στην αρχη του δευτερου μερους. Στην συνεχεια ομως φανηκε και παλι να μην εχει ουσια στο παιχνιδι της, πραγμα που λιγο ελειψε να το πληρωσει μιας και η Βεροια εκανε τρεις κλασσικες ευκαιριες στο δευτερο μερος. Τελος καλο ομως......αν και θα πρεπει εμεις να ξεχασουμε την σημερινη εμφανιση, και οι παικτες και οι προπονητες μας να προβληματιστουν που για αλλη μια φορα φετος απεναντι σε κατωτερο αντιπαλο παρουσιαζουν τοσο κακο προσωπο.

Σχολιαστε το παιχνιδι στο φορουμ των thrylos-fans!

Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Πάντος, Ζεβλάκοβ, Άντζας (Μενδρινος), Τοροσίδης, Στολτίδης, Πατσατζόγλου, Τζόρτζεβιτς, Γκαλέτι (Αρτσουμπι), Λούα Λούα, Κοβάσεβιτς (Κωνσταντινου).

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Οδοστρωτήρας!!

Ενας φοβερος και τρομερος Ολυμπιακος ισοπεδωσε (109-65) αποψε την Προκομ στο ΣΕΦ. Παρα τις απουσιες των Γκριρ και Τσακαλιδη, ο Θρυλος μας φανηκε εξαιρετικα σοβαρος και συγκεντρωμενος και στην κυριολεξια ελιωσε την Πολωνικη ομαδα που σε κανενα σημειο του αγωνα δεν μπορεσε να προβαλει σοβαρη αντισταση. Θα ηταν αδικια για ολη την ομαδα το να ψαξουμε ποιοι επαιξαν καλυτερα. Οταν η ομαδα αποδιδει τοσο καλα και η διαφορα εχει τετοιες διαστασεις, ειναι προφανες οτι ολοι επαιξαν οπως επρεπε. Δεν μπορουμε ομως να μην κανουμε μια μικρη αναφορα στους εξαιρετικους Μασιγιαουσκας, Γουντς, Τζακσον και Μπλεϊκνι!

Ακομα και οι υποτιθεμενοι "αναπληρωματικοι" παικτες (Βασιλειαδης, Τεοντοσιτς, Παπαμακαριος) επαιξαν πολυ καλα και μυαλωμενα εκμεταλευομενοι την ευκαιρια που τους δοθηκε. Ελπιζουμε μονο η σημερινη εμφανιση να μην γεμισει τα μυαλα των παικτων μας και των προπονητων με αερα!

Αναμενουμε αναλογες σοβαρες εμφανισεις!

Σχολιαστε το παιχνιδι στο φορουμ των thrylos-fans!

Ολυμπιακός (Γκέρσον): Μπλάκνεϊ 7 (1), Παπαμακάριος 2, Γουντς 22 (5), Ματσιγιάουσκας 27 (2), Μπουρούσης 11 (1), Βασιλόπουλος 8, Βασιλειάδης 14 (2), Πρίντεζης 2, Καυκής 2, Τεόντοσιτς 5 (1), Τζάκσον 18.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Ολύμπια Λάρισας - Ολυμπιακός 89-92

Σε ένα παιχνίδι για καρδιακούς, ο Ολυμπιακός κατάφερε να επικρατήσει της Ολύμπια Λάρισας στην παράταση με 92-89. Σημαντική συμβολή στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχε ο Γιάννη Μπουρούσης. Ο καρδιτσιώτης σέντερ του Ολυμπιακού, την μέρα που έκλεισε τα 24 του χρόνια, πέτυχε ενα τρίποντο στο τέλος της κανονικής διάρκειας, μαχαιριά για την Ολύμπια και ενώ το σκόρ βρισκόταν στο 73-70. Τραγικό το λάθος του Αριγκμπάμπου στην συγκεκριμένη φαση που δεν έκανε φάουλ στον Μπουρούση, να τον στείλει στην γραμμή για 2 βολές.

Η Ολύμπια μπήκε δυνατά στην αναμέτρηση και με πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας, με σωστή οργάνωση στην επίθεση, αλλά και με δυνατή άμυνα στην περιφέρεια, κατάφερε να προηγηθεί στο 9' και να κλείσει την πρώτη περίοδο με 22-15, έχωντας σε εξερετική μέρα τους Τσιάρα και Γκρίρ.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι Πειραιώτες ανέβασαν την απόδοσή τους, γύρισαν την άμυνά τους σε ζώνη και με τον Παπαμακάριο να οργανώνει την ομάδα πέρασαν μπροστά στο σκορ με 26-24 στο 16'. Οι Θεσσαλοί όμως με τον Τσιάρα να δίνει λύσεις στην επίθεση, αλλά κυρίως εκμεταλλευόμενοι την κακή επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού τελείωσαν το πρώτο μέρος με 34-32.

Στο τρίτο δεκάλεπτο οι Θεσσαλοί μπήκαν και πάλι δυνατά εκμεταλλευόμενοι την ευστοχία του Λαμαρ Γκριρ από την περιφέρεια, προηγήθηκαν με 45-38 στο 25', αλλά ο Ολυμπιακός με τον Βασιλόπουλο να δίνει λύσεις μπόρεσε να μειώσει σε 45-42. Όμως και πάλι ο Αμερικανός είχε τις λύσεις για να τελειώσει το δεκάλεπτο με την Ολύμπια μπροστά στο σκορ 53-48. Να σημειωθεί οτι οι θεσσαλοί ηταν ιδιαίτερα εύστοχοι απο την γραμμή των 6 και 25, σπάζοντας με αυτόν τον τρόπο, κάθε αμυντική διάταξη της ομάδας του Πειραιά.

Στο τέταρτο δεκάλεπτο οι γηπεδούχοι ανέβασαν την απόδοσή τους και με τον Γκριρ πάλι να βάζει απίστευτα τρίποντα πήραν προβάδισμα με 71-67 στα 17'' πριν το τέλος του αγώνα. Όμως ο Βασιλόπουλος μείωσε με τρίποντο στα 6'' και ο Γκριρ στα 5''με βολές 'έκανε το 73-70. κι ενώ όλοι περίμεναν οι γηπεδούχοι να κάνουν φάουλ, ο Αριγκμπάμπου ολιγώρησε με συνέπεια ο Μπουρούσης να αρπάξει την ευκαιρία και με απίστευτο τρίποντο να ισοφαρίσει με την εκπνοή σε 73-73!

Στην παράταση μέτρησε καθαρά η εμπειρία των ερυθρόλευκων, οι οποίοι, απελευθερομένοι απο το άγχος, και με πολύ σωστές επιθέσεις και με καθαρό μυαλό, προηγήθηκαν με 83-77, και ενώ είχαν μείνει 3 λεπτά για το τέλος. Η Ολύμπια προσπάθησε να ξαναμπεί στο παιχνίδι με τον Λαμάρ Γκριρ και την απίστευτη ευστοχία του απο την γραμμή του τριπόντου, ωστόσο οι ερυθρόλευκοι, με ψυχραιμία στις βολές κατάφεραν να καθαρήσουν τον αγώνα με 92-89.

Τα δεκάλεπτα: 22-15, 34-32, 53-48, 73-73, (κ.α.) 89-92

ΟΛΥΜΠΙΑ Λ.(Μπαρτζώκας): Μπέλσερ 7, Κουμπούρας 10, Λάκσα, Τσιάρας 23(4), Γιαννουλάκος 2, Μπατής 13(3), Αριγκμπάμπου 6, Τριχόπουλος, Γκρίρ 28(6)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γκέρσον): Μπλάκνει 10, Παπαμακάριος 9, Πρίντεζης 6, Kαυκής, Τεόντοσιτς 8(2), Μπουρούσης 14(2), Τζάκσον 21, Βασιλόπουλος 18, Βασιλειάδης 6.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Ολυμπιακός 88-79

Δεν τα κατάφερε ο Ολυμπιακός στη Μόσχα, χάνοντας με 88-79 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι «ερυθρόλευκοι» πάλεψαν με «νύχια και με δόντια» για να μπορέσουν να πάρουν τη νίκη, αλλά κάτι οι απουσίες του Μασιγιάουσκας και του Τσακαλίδη, κάτι η ατυχία με τον τραυματισμό του κορυφαίου Γκριρ στο 37' κόστισαν στην ομάδα του Πίνι Γκέρσον τη νίκη.

Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός «κοίταξε στα ίσια» την ΤΣΣΚΑ και κρατώντας καλά στην άμυνα ζώνης κατάφερε να σταματήσει τους Ρώσους που δεν είχαν σωστές αντιδράσεις στην επίθεσή τους. Μάλιστα οι Πειραιώτες προηγήθηκαν κιόλας με 21-19 στο 9' με τον Τζάκσον και έδειξαν πως έχουν τον έλεγχο της αναμέτρησης, μια και ολοκλήρωσαν την πρώτη περίοδο με 23-22.


Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός συνέχισε με την ιδια τακτικη και εν μερει δικαιώθηκε. Με τον Γκριρ να «τρυπώνει» μέσα στη ρακέτα των Ρώσων και να σημειώνει καλάθια, εκμεταλλευόμενος την πολύ κακή αμυντική παρουσία των γηπεδούχων, αλλά και με την άμυνα ζώνης κατάφερε να προηγηθεί με τέσσερις πόντους διαφορά (38-34 στο 17').

Εκεί η ΤΣΣΚΑ άρχισε να ξυπνά και με σερί 11-0 προηγήθηκε με 45-38. Ο Παπαλουκάς «συμμάζεψε» την επίθεση των Ρώσων, ο Λάγνκτον συνέχισε το "βιολί" του στα τρίποντα και ο Σισκάουσκας πήρε πρωτοβουλίες για να κλείσει έτσι το πρώτο μέρος με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να προηγείται με 45-40.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός συνέχισε να παλεύει και να πολεμάει παρά τα προβλήματα και τις απουσίες του. Ετσι λοιπόν στο τρίτο δεκάλεπτο με τον Γκριρ και τον Τζάκσον να δίνουν λύσεις συνεχώς στην επίθεση μπόρεσε να μείνει μέσα στο παιχνίδι και να τελειώσει την περίοδο προηγούμενος με 62-61.

Στην τελευταία περίοδο όμως ήταν άτυχος, καθώς η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έκανε την αντεπίθεσή της και με τον Σισκάουσκας να βρίσκει το δρόμο για το καλάθι προηγήθηκε με 77-70 στο 36', με ενα ιδιαίτερα τυχερό τρίποντο του Λιθουανού φόργουορντ.

Στο 37' όμως η άτυχία «χτύπησε» τον Ολυμπιακό, όταν ο Γκριρ σε ένα φάουλ που του έγινε χτύπησε στο πόδι του και αντικαταστάθηκε ενώ το σκορ ήταν 79-75 για τους Ρώσους. Εκεί οι Πειραιώτες έχασαν το ρυθμό τους, ο Τεόντοσιτς έκανε βεβιασμένα λάθη, τα οποία εκμεταλλεύτηκε η ΤΣΣΚΑ και με τον Σισκάουσκας να ευστοχεί από την περιφέρεια πήρε προβάδισμα. Τελικά ο Ολυμπιακός, αποδεκατισμένος, δεν κατάφερε να γυρίσει για μια ακόμη φορα το ματς, με αποτέλεσμα το τελικό σκόρ 88-79, να ερθει ως φυσικο επακόλουθο της ροής του αγώνα.

Τα δεκάλεπτα: 22-23, 45-40, 61-62, 88-79.

ΤΣΣΚΑ (Μεσίνα): Παπαλουκάς 14(1), Ζήσης 2, Σισκάσουκας 24(4), Χόλντεν 9(3), Άντερσον 5(1), Ζεβροσένκο 6, Βοροντσέβιτς, Λάνγκντον 21(4), Γκορί 7

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γκέρσον): Μπλάκνεϊ 2, Γουντς 2, Μπουρούσης, Γκριρ 27(3), Βασιλόπουλος 7(1), Βασιλειάδης 3(1), Πρίντεζης 8, Καυκής, Τεόντοσιτς 8(2), Τζάκσον 22(2)

Το τρίτο ημίχρονο:
ΓΚΡΙΡ: «Για μένα δε μετρά καθόλου ότι παίξαμε καλά ή ότι εγώ έπαιξα καλά. Χάσαμε. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν είχα τραυματιστεί. Και με μένα στο παιχνίδι, χάναμε. Οι συμπαίκτες μου έκαναν το καλύτερο. Είμαι χαρούμενος στον Ολυμπιακό και δεν με ενδιαφέρει καμία άλλη ομάδα».

ΓΚΕΡΣΟΝ: «Καλοί παίκτες είναι αυτοί που έχουν διάρκεια και τέτοιοι είναι ο Γκριρ και ο Τζάκσον. Ο τραυματισμός του Λιν είναι σοβαρός. Δεν θα μείνει εκτός για ένα μήνα, αλλά σίγουρα θα λείψει κάποιες εβδομάδες. Αυτός που δικαιώνεται είναι πίσω σας (σ.σ. εννοώντας τον Αγγελόπουλο). Εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη για τις κακές επιλογές, τις καλές τις χρεώνεται η ομάδα μου.

Ο Μπλάκνεϊ δεν έπαιξε πολύ γιατί ο Τεόντοσιτς ταίριαζε πιο πολύ στα ματς απ, έπαιξε πολύ καλά στο προηγούμενο και το ίδιο καλά και σήμερα. Μπορεί να γίνει από τους καλύτερους πλέι μέικερ στην Ευρώπη. Είναι νικητής και καλά έκανε και σούταρε στο τέλος. Σας υπόσχομαι ότι στο μέλλον θα τα βάλει.

Ήταν ένα όμορφο παιχνίδι. Παίξαμε καλά, όχι όμως τόσο καλά για να κερδίσουμε Κάναμε λάθη που δεν πρέπει να τα κάνουμε εκτός έδρας και ειδικά με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ. Με τα προβλήματα που είχαμε κάναμε το καλύτερο δυνατό κι ελπίζω στο γήπεδο μας να είμαστε καλύτεροι για να τους κερδίσουμε. Παίξαμε καλά στην άμυνα, αλλά δεν κάναμε καλά μποξ άουτ. Αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο των ψηλών αλλά και των περιφερειακών. Σε πολλές φάσεις ο Γκορί έμπαινε απ' έξω στο καλάθι κι έπαιρνε τα ριμπάουντ».

ΜΕΣΙΝΑ: «Τα επιθετικά ριμπάουντ μας έδωσαν ώθηση. Είναι σημαντικό γιατί μέχρι πριν απ' αυτό το παιχνίδι ήμασταν η χειρότερη ομάδα στα ριμπάουντ στην Ευρωλίγκα. Ένας φίλος μου στο σχολείο μου έλεγε ότι όταν θες να πάρεις ριμπάουντ πρέπει να προσπαθείς όπως με τα κορίτσια. Στις 100 φορές, θα τα καταφέρεις μια.

Ήταν δύσκολο παιχνίδι και για τις δυο ομάδες, αλλά περισσότερο για μας γιατί είχαμε δυο συνεχόμενες ήττες. Περιμέναμε τη ζώνη του Ολυμπιακού κι ακόμα κι αν κάποιες στιγμές μπερδευτήκαμε, πήραμε σωστές αποφάσεις και κάναμε ελεύθερα σουτ. Στην άμυνα έχουμε πρόβλημα και θέλουμε δουλειά. Είμαι ικανοποιημένος γιατί σ' ένα βράδυ χωρίς τον Σμόντις πήραμε βοήθεια από τον Ζήση και τον Γκορί».

ΖΗΣΗΣ: «Είναι πάντα περίεργο να παίζεις πάντα με αντίπαλο ελληνική ομάδα. Είχαμε πολύ άγχος και πίεση γιατί η ΤΣΣΚΑ έχει να χάσει χρόνια τρία συνεχόμενα παιχνίδια. Αυτό φάνηκε στο γήπεδο. Κερδίσαμε μια ομάδα με τρομερό επιθετικό ταλέντο που δεν είχε να χάσει τίποτα αφού ήρθε στη Μόσχα χωρίς τον Ματσιγιάουσκας. Ο Γκριρ κατέστρεψε κάθε αμυντικό μας πλάνο».

ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Το παιχνίδι χάθηκε στις λεπτομέρειες, αλλά σημασία έχει ότι χάθηκε. Ταλαιπωρούμαστε εδώ και καιρό από τραυματισμούς και τώρα έχουμε και τον Λιν. Ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό. Όλοι μαζί να δουλέψουμε για να καλύψουμε τα κενά».

*Πληροφορίες για τις δηλώσεις απο το σάιτ του sport24.gr!

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ποδόσφαιρο και Φιλοσοφία Μέρος Γ’


Περί Οπαδισμού, Ηθικής, και Αλήθειας

Σε μια πρόσφατη και λείαν ανδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ μελών του φόρουμ προέκυψε μια διαφωνία με αφορμή την οποία θα αποπειραθώ να ολοκληρώσω με το τελευταίο της μέρος μία σειρά σκέψεων για το ποδόσφαιρο και τη φιλοσοφία που άρχισε το καλοκαίρι. Στην συζήτηση αυτή τέθηκε το αρκετά γνωστό θέμα της ομάδας ως “ιδεολογίας”—με άλλα λόγια (και σε αντίστιξη με την Μαρξική αναγωγή της ιδεολογίας σε “ψευδή συνείδηση” ή ασυνείδητη αναπαραγωγή της φαντασιακής σχέσης μας με την πραγματικότητα) της ομάδας ως συμβόλου κάποιου συγκεκριμένου πυρήνα ενσυνείδητων αξιών. Η διαφωνία αφορούσε το αν μπορεί να νοηθεί η σχέση μας με την ομάδα μας ως ενσυνείδητη σχέση με ένα σύστημα αξιών ή αν, αντίθετα, αν αυτή η σχέση αναπτύσσεται ασυνείδητα, μέσω εντυπωμένων αναμνήσεων και συσχετισμών και άρα στερείται ηθικής αξίας ή σημασίας.

Η θέση μου εδώ θα είναι να διαφωνήσω ταυτόχρονα και με τις δύο αυτές απόψεις. Θα συμφωνούσα ότι για ορισμένους η εκλογίκευσή μιας συχνά μακροχρόνιας και ιδιαίτερα σταθερής σχέσης με μια ομάδα είναι φυσικό να περνά μέσα από την αποδοχή της ιδέας ότι η σχέση αυτή εκπροσωπεί συγκεκριμένες ατομικές ή συλλογικές αξίες. Εδώ βέβαια προκύπτει η εξόχως λογική αντίρρηση ότι η οπαδική σχέση δεν μπορεί να έχει προκαθορισμένο ηθικό περιεχόμενο, εφόσον, χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι οπαδοί, ή δεν είναι οπαδοί της δικής μας ομάδας και όμως τους εγκρίνουμε ηθικά και άλλοι, που είναι οπαδοί της δικής μας ομάδας, τους οποίους απορρίπτουμε. Αντιπροτείνεται επομένως να αποδεχτούμε τον μη λογικό, καθαρά συναισθηματικό και ασυνείδητο χαρακτήρα της οπαδικής σκέψης ως δεδομένο, χωρίς να επιχειρούμε να αποδώσουμε στον οπαδισμό κάποιο προκαθορισμένο ηθικό περιεχόμενο.

Και αυτή η δεύτερη άποψη όμως (ας την χαρακτηρίσω “αισθητική” σε αντίθεση με την “ηθικολογική” που συνόψισα πιο πριν) έχει μία σημαντική αδυναμία: συγχέει την απουσία προκαθορισμένου ηθικού περιεχομένου στην οπαδική στάση με την απουσία της ηθικής διάστασης αυτής καθεαυτής. Η πρότασή μου εδώ θα είναι, αντίθετα, ότι ο οπαδισμός έχει ηθικές διαστάσεις, και αυτό όχι παρά το γεγονός αλλά αντίθετα ακριβώς εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έχει προκαθορισμένο ηθικό περιεχόμενο. Ο βασικός λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό αρχίζει να γίνεται εμφανής από την βασικότερη όλων των συλλογικών ιδεολογιών, τη θρησκεία. Υπάρχει σαφώς μεγάλο ποσοστό αλήθειας στην οπαδική στην έκφραση ότι “η ομάδα είναι θρησκεία.” Αυτή η φράση θα πρέπει να ερμηνευτεί με φιλοσοφική ακρίβεια. Και αυτό διότι το ότι η ομάδα είναι θρησκεία σημαίνει όχι απλώς ότι είναι ιερή, αλλά ότι όπως όλα τα πράγματα που είναι ιερά, δεν έχει προκαθορισμένο ηθικό περιεχόμενο. Ο ανθρωπολόγος Κλωντ Λεβι Στρως έδειξε πειστικά ότι κάτι τέτοιo ισχύει με το “μάνα” των Εβραικών κειμένων, που ουσιαστικά είναι ένα “κενό σημείο” στο οποίο η κοινότητα επενδύει μια σειρά αντιφατικών νοημάτων. Με άλλους, πιο λαϊκούς όρους, ο Χριστιανισμός ή ο Μουσουλμανισμός του ενός μπορεί κάλλιστα να είναι ριζικά αντίθετος ηθικά από τον Χριστιανισμό ή τον Μουσουλμανισμό του άλλου, και ποτέ καμμία θρησκεία δεν απετέλεσε από μόνη της αξιόπιστη βάση κρίσης της ηθικής της κοινωνίας που την εξέθρεψε ή την συντηρεί.

Αν ο οπαδισμός, όπως και η θρησκεία, δεν έχει κανένα προκαθορισμένο ηθικό περιεχόμενο τότε με ποια λογική μιλάμε για σχέση οπαδισμού και ηθικής; Η απάντηση θα είναι απλή: η ηθική διάσταση δεν έγκειται στο περιεχόμενο του οπαδισμού (ή της θρησκείας), αλλά στη μορφή του. Ποια είναι αυτή η μορφή; Μα φυσικά η συλλογικότητα. Αυτήν ακριβώς την διάσταση αγνοεί η κατά τα φαινόμενα απόλυτα λογική απόρριψη κάθε “ηθικο-κεντρικής” προσέγγισης στον οπαδισμό. Η συλλογικότητα αυτή καθεαυτή βέβαια δεν έχει ηθικό περιεχόμενο: υπάρχουν συλλογικότητες με θετικό ηθικό πρόσημο (δημοκρατία, κοινότητες αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης) και συλλογικότητες με αρνητικό ηθικό πρόσημο (οχλοκρατία, φασιστική ομοιομορφία). Ως μορφή όμως, κάθε συλλογικότητα περιέχει την υπόσχεση της εκ-στατικής κοινότητας, και μέσα σε αυτή, της άρσης της ακραιφνώς εργαλειακής και άρα ανήθικης μορφής των σχέσεων σε κοινωνίες ανταγωνιστικού ατομικισμού. Αν σαν επαγγελματίας είμαι αναγκασμένος να κρίνω προοπτικές συνεργασίας με αυστηρά κριτήρια αποτελεσματικότητας ή κέρδους, σαν οπαδός αναστέλλω αυτή ακριβώς την τάση—διεκδικώ με άλλα λόγια την έκθεση σε μια σχέση που να είναι πάνω από όλα απροϋπόθετη. Ο οπαδός δεν εισάγει λογικές προϋποθέσεις σε ότι αφορά την αγάπη του για μια ομάδα. Αν το κάνει, δεν είναι οπαδός. Ως εκ τούτου, αποδέχεται, ανάμεσα σε άλλα, όχι απλώς την πραγματικότητα του πόνου, της ήττας, της θλίψης και της απογοήτευσης, αλλά και την ουσιώδη σημασία τους για την αλήθεια της ύπαρξής του εν γένει. Στην πορεία ανακαλύπτει ότι η άρση της εργαλειακής, δηλαδή κατά τον Καντ εξ’ ορισμού ανήθικης, στάσης απέναντι σε κάτι, δύναται να τον συνδέσει με άλλους που επίσης επιθυμούν να σχετιστούν με κάτι ηθικά και όχι εργαλειακά: Ο οπαδός είναι εξ ορισμού ζώον κοινωνικό. Η αρχαιότερη προσωπική ανάμνηση οπαδικής ευτυχίας δεν είναι παρά μια καμουφλαρισμένη εκδοχή της εκστατικής ευτυχίας της άρσης του ‘εγώ’ από το πλήθος (multitude) την οποία σαν “ενήλικοι” έχουμε διδαχθεί να αντιμετωπίζουμε με αρκούντως “ενήλικο” (δηλαδή συναισθηματικά στραπατσαρισμένο) σκεπτικισμό. Αυτή την άρση ψάχνει ο οπαδός στο γήπεδο, συχνά, βέβαια, έχοντας δείξει έλλειψη σεβασμού στην μοναδικότητά της και επιχειρώντας να την αναπαράγει μηχανικά (με την χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ, με την συνειδητή προσπάθεια να απωλέσει συνειδητό έλεγχο στον εαυτό του).

Η αλήθεια την οποία παράγει ο οπαδισμός λοιπόν δεν είναι άλλη από την άρθρωση της καταπιεσμένης και στους καιρούς μας όλο και πιο αλύτρωτης επιθυμίας για συλλογικότητα. Η αλήθεια αυτή δεν έχει μεταφυσικό χαρακτήρα: κάθε συλλογικότητα μπορεί να ξεπέσει σε απλό δογματισμό, μισαλλοδοξία, απλό αναθεματισμό του διαφορετικού—(“εμείς είμαστε οι πραγματικοί Χριστιανοί, μουσουλμάνοι, Ολυμπιακοί κλπ, οι άλλοι είναι προδότες, παρακμιακοί, άπιστοι” ή “πας μη Χριστιανός, μουσουλμάνος, Ολυμπιακός κλπ, βάρβαρος).” Η αλήθεια αυτή έχει αντίθετα τον χαρακτήρα μιας ευάλωττης υλικής διαδικασίας, είναι κάτι που δημιουργείται έμπρακτα στην ανάπτυξη της συλλογικότητας εφόσον αυτή παραμένει ενεργή, ανοιχτή δηλαδή στην ετερογένειά της,στον δυναμισμό που την καταδικάζει να αλλάζει συνεχώς ισορροπίες, τον εν τέλει αναγκαστικά ασταθή και παροδικό χαρακτήρα της.

Συχνά ακούμε να λέγεται από κάποιους ότι δεν είναι οπαδοί αλλά φίλαθλοι. Ουδέν ψευδέσθερον. Η σχέση με οποιοδήποτε άθλημα αρχίζει αναγκαστικά από τη θέση του οπαδού και αν φτάσει σε αυτή του φιλάθλου είναι γιατί έχει ήδη απογοητευτεί από την οπαδική δυναμική. Κανείς “φίλαθλος” δεν αγάπησε π.χ το ποδόσφαιρο από την αδιάφορα οικουμενική θέση του θεατή με “γενικό” ενδιαφέρον για όλα και τίποτε. Το αγάπησε πρώτα ως οπαδός και από τη θέση του οπαδού. Ο οπαδισμός με άλλα λόγια είναι ένα παράδειγμα του μοναδικού, του απόλυτα συγκεκριμένου, πυρήνα της ίδιας της επαφής με το οικουμενικό. Χωρίς εμπειρία μοναδικότητας (αγαπώ αυτή την ομάδα που βλέπω να παίζει ποδόσφαιρο, αυτή την συγκεκριμένη ενσάρκωση του ποδοσφαίρου), καμμία δυνατότητα ανακάλυψης της οικουμενικότητας (αγαπώ το ποδόσφαιρο γενικότερα και έτσι μπορώ να εκτιμήσω το καλό ποδόσφαιρο πέρα από τις δικές μου οπαδικές προτιμήσεις). Που σημαίνει φυσικά ότι σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση σχέσεων με το σύγχρονο αθλητικό θέαμα η “έκκεντρη”, “μη ουδέτερη” και “μη αντικειμενική” θέση είναι κάθε άλλο παρά παρέκκλιση από κάποια ορθή ουδετερότητα. Θα ήταν σαφώς ακριβέστερο να δούμε στον οπαδισμό την δυνατότητα μιας σχέσης με την αλήθεια ταυτόχρονα απόλυτης (δεν μπορεί να είναι κάποιος οπαδός υπό προϋποθέσεις, εν μέρει οπαδός, οπαδός δύο ανταγωνιστικών μεταξύ τους ομάδων, κλπ) και δι-υποκειμενικής, μιας σχέσης με το οικουμενικό που δεν μπορεί παρά να αρθρωθεί μέσα από το συγκεκριμένο. Υπάρχει χώρος, με λίγα λόγια, για μια φιλοσοφική υπεράσπιση του οπαδισμού ως κάτι παραπάνω από μια απλή αποτυχία να φτάσει κανείς στα υποτιθέμενα ύψη του φιλελεύθερου σχετικισμού ως μοναδικής ώριμης (δηλαδή αρκούντως συμβιβασμένης με τον ακραιφνή ατομικισμό) στάσης ζωής.


ΤΕΛΟΣ

Τέρας!

Αλλη μια κακιστη εκτος εδρας εμφανιση για το Ελληνικο πρωταθλημα προστεθηκε στο ενεργητικο του φετινου Ολυμπιακου. Ενας αγνωριστος προς το κακο Ολυμπιακος ηττηθηκε δικαιωτατα απο τον αξιολογο και μαχητικο Αστερα Τριπολης. Σιγουρα οι απουσιες αποτελουν μια δικαιολογια ή οποια ομως δεν ειναι αρκετη για εναν Ολυμπιακο ειδικα οταν μιλαμε για τις εντος Ελλαδος υποχρεωσεις. Αυτο που προβληματισε βεβαια περισσοτερο δεν ειναι η ηττα οσο η απαθεια και ο ανυπαρκτος αγωνιστικος προσανατολισμος της ομαδας μας. Δεν εχουμε να πουμε πολλα για το ματς........τι να πουμε αλλωστε για ενα παιχνιδι που οι παικτες του Ολυμπιακου θυμιζαν Ολυμπιακο μονο απο τις φανελες. Συνεχη λαθη και κανενα σχεδιο αντιμετωπισης του αντιπαλου.

Ευχομαστε αυτο το παιχνιδι να ειναι το τελευταιο που βλεπουμε τον Ολυμπιακο ετσι!!!

Σχολιαστε το παιχνιδι στο φορουμ των thrylos-fans.


ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Τάκης Λεμονής): Νικοπολίδης, Πάντος, Αρτσούμπι (52' Μενδρινός), Ζεβλάκοφ (82' Νούνιες), Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Τοροσίδης, Γκαλέτι, Κωνσταντίνου, Λούα Λούα (46' Μήτρογλου), Τζόρτζεβιτς.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Η Βασίλισσα και ο Μόρτης!


Ενα διαφορετικό παιχνίδι σε σχέση με αυτό στο Μπερναμπέου αλλά με την ομάδα να δείχνει το ίδιο πάθος και θέληση ζήσαμε την Τρίτη το βράδυ στο Καραϊσκάκη όπου η ισοπαλία 0-0 μας αφήνει ικανοποιημένους σε μεγάλο βαθμό.

Πολύ δε περισσότερο αν αναλογιστούμε τις πολλές και κρίσιμες απουσίες της ομάδας μας οι οποίες έγιναν ακόμα μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τους τραυματισμούς των Σέζαρ και Μπράβο.

Ολα αυτά όμως καθώς και το γεγονός ότι η Ρεάλ ήταν πολύ πιο ενισχυμένη και προετοιμασμένη για το παιχνίδι, δεν λύγισαν την ομάδα μας που με περίσσιο πάθος και δύναμη πάλεψε μέχρι το τελευταίο λεπτό και κράτησε τον πολύτιμο βαθμό.

Ακόμα και όταν έγιναν οι αναγκαστικές αλλαγές των Αρτσούμπι και Μενδρινού τη στιγμή που η Ρεαλ έβαζε ως αλλαγή τον Σαβιόλα , οι παίκτες μας δε φοβήθηκαν έχοντας και τη βοήθεια του εκπληκτικού κόσμου που τους στήριξε με φωνή και πάθος σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Αν και κανείς δεν υστέρησε από τους χθεσινούς μαχητές πρέπει να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στον αλάνθαστο Νικοπολίδη αλλά και τον ανυπέρβλητο Τάσο Πάντο που έστειλε τον Ρουμπίνιο πρώτα από την αριστερή πλευρά του γηπέδου στη δεξιά και κατόπιν στον πάγκο. Και που έδειξε σε όλους μας τι θα πει επαγγελματισμός και αγωνιστικό ήθος και εκτός γηπέδου όπου δεν κατέφυγε στις φτηνές και χιλιοειπωμένες δηλώσεις για «απαντήσεις που έδωσε με την απόδοσή του» αλλά έβαλε την ομάδα και τους συμπαίκτες του πάνω από τον εαυτό του.

Σενάρια πρόκρισης και προβλέψεις για τη συνέχεια θα γίνουν πολλά. Εμείς όμως ξέρουμε ότι η πρόκριση αυτής της ομάδας στις καρδιές του κόσμου του Ολυμπιακού έχει ήδη επιτευχθεί για την μαχητικότητα, την αυταπάρνηση , την ομαδικότητα και την ψυχή που δείχνει σε κάθε παιχνίδι. Γιατί απλά είναι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Η ενδεκάδα της μάχης:
Νικοπολίδης,Πάντος,Σέζαρ(Μενδρινός),Ζεβλάκοφ,Μπράβο (Αρτσούμπι), Στολτίδης, Πατσατζόγλου, Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς,ΛουαΛουα, Κοβάσεβιτς(Κωνσταντίνου).
Σχολιάστε τις θρυλικές εμφανίσεις στον Champions League στο φόρουμ του Θρύλου!

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Ολυμπιακός - Βίρτους Μπολόνια 104-76

Κονσέρτο για πολυβόλα!!!! Ο Ολυμπιακός παίζοντας στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα "διαστημικό" μπάσκετ, διέλυσε την Βίρτους με σκόρ 104-76 ( 28 πόντοι διαφορά! ). Ηταν εμφανής η "ανάγκη" των ερυθρόλευκων να πάρουν την νίκη, ύστερα απο τις δυο συνεχόμενες ήττες απο την Ολίμπια Λουμπλιάνας και απο τον ΠΑΟ. Ο Ολυμπιακός λοιπον έδειξε χαρακτήρα, "ξέχασε" τις δύο συνεχόμενες ήττες και διέσυρε το φάντασμα του Θρύλου του Ιταλικού μπάσκετ.

Ο Ολυμπιακός έδειξε από πάρα πολύ νωρίς τις άγριες διαθέσεις του και με τον Μασιγιάουσκας να «πυροβολεί» από μέση και μακρινή απόσταση προηγήθηκε με 18-9 στο 9'. Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι Πειραιώτες πάτησαν το γκάζι. Με τον Τζάκσον να κάνει οτι θέλει μέσα στο "ζωγραφιστό", και τον Γούντς να προσθέτει συνεχόμενους πόντους, έδειξαν στον αντίπαλο, οτι δεν θα έχουν ούτε μια ευκαιρία να αμφισβητίσουν την κυριαρχία τους. Με τον Γκρίρ και τον Ματσιγιάουσκας να προσθέτουν και άλλους πόντους και με την άμυνα του Ολυμπιακού να "δένει", η διαφορά έφτασε στους 18 πόντους ( 42-24 ) στο 16'. Τελικά το σκόρ στο ημίχρονο ήταν 46-36.

Στο τρίτο δεκάλεπτο οι Ιταλοί μπήκαν δυνατά και προσπάθησαν να ανατρέψουν την κατάσταση μειώνοντας σε 69-60 στο 28'. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως είχαν έτοιμες απαντήσεις και προηγήθηκαν με 73-60 στο 29', με το σκόρ να κλείνει με τρίποντο του Γούντς στο 77-62. Στο τέταρτο δεκάλεπτο με ηγέτη τον Γούντς, οι ερυθρόλευκοι έβαλαν ταφόπλακα στις οποίες ελπίδες των Ιταλών να κλέψουν το ματς. Με έναν Βασιλειάδη να βγάζει φωτιές και να βάζει 2/2 τρίποντα συνεχόμενα, έφερε τον δείκτη του σκόρ στο 89-69 στο 34' ( 20 πόντοι διαφορά ).
Τελικά το σκόρ έφτασε στο 104-78, με τους 5 τελευταίους πόντους να ανήκουν στον ιδιαίτερα παθιασμένο Βασιλειάδη.

Τα δεκάλεπτα: 22-16, 46-36, 77-62, 104-76

Ολυμπιακός: Μπλάκνεϊ 3, Παπαμακάριος, Γουντς 23(2), Μασιγιάουσκας 24, Μπουρούσης, Βασιλόπουλος 2, Γκριρ 9(1), Βασιλειάδης 11(3), Πρίντεζης 6, Τσακαλίδης, Τεόντοσιτς, Τζάκσον 23(2)

Βίρτους: Χόλαντ 18, Σπένσερ 20(5), Μπλιζάρντ, Κονρόι 9, Άντερσον 8, Κροσαριόλ 4, Τζιοβανόνι 6, Νόβι, Κιάτζικ 2, Μικελόρι, Ντι Μπέλα, Κανέλο 4, Λεστινι, Ντα Ρος, Γκάρι 5(1).

*Μόνο μελανό σημείο του αγώνα, ο τραυματισμός του Κουίντελ Γούντς στο τελευταίο λεπτό. Σύμφωνα με πληροφορίες ο αμερικάνος μπασκετμπολίστας του Ολυμπιακού χτύπησε στον τετρακέφαλο, χώρις να πάθει ιδιαίτερα μεγάλη ζημιά, και χώρις ο τραυματισμός του να προκαλεί ανησυχία.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Παναθηναικος - Ολυμπιακος 81-77

Μεγάλη νίκη πήρε ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ, καθώς κέρδισε με 81-77 τον Ολυμπιακό. Οι «πράσινοι» του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατάφεραν να επικρατήσουν σε ένα ντέρμπι αντάξιο της φήμης, των αμοιβών, αλλά και της υψηλής ποιότητας των παικτών που παρατάχθηκαν απόψε στο παρκέ του ΟΑΚΑ.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πολύ δυνατά και με τον Βασιλόπουλο να εμφανίζεται ως έκπληξη από τον Γκέρσον, προηγήθηκε με 13-7 στο 6'. Ο Παναθηναϊκός όμως με ένα σερί 12-0 πέρασε μπροστά 19-13 στο 9' εκμεταλλευόμενος την υπεροχή του στα ριμπάουντ και την ευχέρειά του να βγαίνει στον αιφνιδιασμό, όπου πέτυχε αρκετά καλάθια. Ο Ολυμπιακός βρήκε λύσεις όμως και το δεκάλεπτο τελείωσε με 19-18 για τους γηπεδούχους. Στο καλό finish των ερυθρολεύκων στην πρώτη περίοδο ήρθε να προστεθεί το δυναμικό τους ξεκίνημα στη δεύτερη, όπου με πρωταγωνιστή τον Αρβιντας Ματσιγιάουσκας, έτρεξαν επιμέρους σκορ 14-6, μπαίνοντας μπροστά με 7π. (32-25) στο 15`. O Παναθηναϊκός, που ακόμα κι όταν δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για το εύκολο καλάθι αστοχούσε, απάντησε με δικό του σερί (και πάλι με τον Σπανούλη πρωταγωνιστή) για το 33-36 του ημιχρόνου. Στο πρώτο ημίχρονο, η ομάδα του Ολυμπιακού ηταν σχεδόν σε ολη την διαρκεία του, μπροστά στο σκόρ.

Στο τρίτο δεκάλεπτο, ενα τεράστιο νεκρό διάστημα των ¨κόκκινων", έδωσε μια διαφορά 12 πόντων στον ΠΑΟ, με το σκόρ να τελειώνει στο 57-49 για τους "πράσινους".

Στην τέταρτη περίοδο ο Ολυμπιακός με τρίοποντα του Γκριρ και του Μπλακνεϊ μείωσε στον πόντο 59-58 στο 32' και το παιχνίδι «πήρε φωτιά». Μάλιστα πέρασε μπροστά στο σκορ με 63-62 στο 34'!

Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με 74-69 στο 38' με το Βάσιλη Σπανούλη, ο οποίος έκανε ενα εκπληκτικό παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός απάντησε με τρίποντο του Λιν Γκρίρ που έριξε στο σκορ στο 74-72. Σε εκείνο το σημείο του αγώνα εγινε η επίμαχη φάση με το ανύπαρκτο 5ο φάουλ του Πρίντεζη πανω στον Μπατιστ, κατι που οδήγησε τον Αμερικάνο σέντερ του παναθηναικου σε βολες. Ο Ολυμπιακός μείωσε σε 79-77 στα 12'' με τρίποντο του Μπλακνεϊ, αλλά ο Σπανούλης με δύο βολές έκανε το 81-77.

Τα δεκάλεπτα: 19-18, 33-36, 57-49, 81-77

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Ομπράντοβιτς): Σπανούλης 27 (3), Μπετσίροβιτς , Μπατιστ 13, Ζίζιτς, Χατζηβρέττας, Ντικούδης 8 (1) , Τσαρτσαρής 4 , Διαμαντίδης 10 (1) , Ουϊνστον 12 (2), Γιασικεβίτσιους 7 (1).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γκέρσον): Μπλάκνεϊ 9 (3), Παπαμακάριος , Μασιγιάουσκας 11(1), Μπουρούσης 4, Τσακαλίδης 2 , Γκριρ 23 (3), Βασιλόπουλος 5 (1) , Βασιλειάδης , Πρίντεζης 9 , Καφκής, Τεόντοσιτς , Τζάκσον 14.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

Επαγγελματίας νικητής.

Χωρίς να πιάσει σπουδαία εμφάνιση ο Ολυμπιακός κατάφερε για άλλη μια φορά να κερδίσει στο Γ. Καραϊσκάκης τον Παοκ, φτάνοντας τους 15 βαθμούς. Παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο ανα διαστήματα, ανέτρεψε το εις βάρος του σκορ, παίρνοντας τους 3 πολύτιμους βαθμούς της νίκης.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε τις πρωτοβουλίες των κινήσεων, βρίσκοντας όμως εμπόδιο τον πολύ καλό ανασταλτικά Παοκ. Οι ευκαιρίες με κύριο εκφραστή τον Λούα Λούα δεν φάνηκαν αρκετές ώστε να λύσουν τον γόρδιο δεσμό της αμυντικής λειτουργίας των φιλοξενούμενων. Αντί αυτού, ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ, λίγα λεπτά πριν σφυρίξει τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου ο διατητής, με σκόρερ τον Κωνσταντινίδη (42’) έπειτα απο ωραία ενέργεια του Χριστοδουλόπουλου.

Στο δεύτερο μέρος της συνάντησης, και με ενα εκρηκτικό ξεκίνημα ο Ολυμπιακός ξαναμπήκε δυναμικά στο παιχνίδι. Οι ανάσες του ημιχρόνου αλλά και η αλλαγή που έκανε ο Τάκης Λεμονής, βάζοντας τον Κωνσταντίνου στη θέση του Λούα Λούα, φάνηκαν να βγάζουν τον Ολυμπιακό από το αδιέξοδο, μιας και τα γκολ των Τοροσίδη (52’) και Κοβάσεβιτς (66’) ήταν αρκετά ώστε να βγεί νικηφόρος για άλλη μια φορά η ομάδα του Πειραιά απο το Καραϊσκάκη.

Οι συνθέσεις των ομάδων

Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Ζούλιο Σέζαρ, Ζεβλάκοβ, Ραούλ Μπράβο, Τοροσίδης, Στολτίδης, Λεντέσμα (Πατσατζόγλου, 21’), Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα (Κωνστανίνου, 56’), Κοβάτσεβιτς (Μήτρογλου, 78’).

ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Σνάουτσνερ(Λάκης, 72’), Μαλεζάς, Χαραλάμπους, Μπαλάφας(Γκονζάλες, 72’), Μελίσσης, Κωνσταντινίδης, Σάλμον(Βρύζας, 80’), Γεωργιάδης, Χριστοδουλόπουλος, Μπαϊάνο.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

Super Πιτσιρίκια - 1η Κούπα !


Με πολύ αξιόλογη παρουσία από τους αναπληρωματικούς και τους νέους η ομάδα μας κατέκτησε το σουπερ καπ νικώντας 1-0 τη Λάρισα και δείχνοντας για άλλη μια φορά παρά τις πολλές απουσίες ένα συμπαγές και οργανωμένο σύνολο.

Το γκολ πέτυχε με κεφαλιά ο πολύ καλός Μήτρογλου μετά από σέντρα του Σοϊλέδη ενός 16 χρονου αριστερού εξτρεμ φετινή μεταγραφή στις ακαδημίες της ομάδας μας. Αν και οποιαδήποτε σύγκριση με τον εκτυφλωτικό καραφλό κάτοικο της αριστερής πλευράς του γηπέδου τα τελευταία 10 χρόνια είναι σχεδόν "ιεροσυλία", όλοι έχουμε την αίσθηση ότι είδαμε κάτι από το μέλλον χθες το βράδυ.

Μνεία πρέπει να γίνει και για τον έτερο νεαρό Κατσικογιάννη αρχηγό της περσινής ομάδας νέων του Ολυμπιακού του οποίου το όνομα μπορεί να μην ακούγεται πολύ αλλά αθόρυβα δείχνει ότι με τα χρόνια και με σκληρή δουλειά μπορεί να γίνει μία πολύτιμη μονάδα για την ομάδα στην θέση του αμυντικού χαφ.

Μήτρογλου, Μενδρινός, Σηφάκης μας είναι λίγο πολύ γνωστοί και απλά περιμένουν και περιμένουμε να τους δούμε στα πιο δύσκολα και απαιτητικά παιχνίδια. Τα ίδια λίγο πολύ ισχύουν και για τους πιο "ακριβούς" Κωνσταντίνου, Νούνιεζ, Αρτσούμπι τους οποίους η ομάδα σίγουρα χρειάζεται στη δύσκολη συνέχεια.

Τέλος μια μικρή τιμητική αναφορά στον Τάσο Πάντο που σήκωσε την πρώτη του κούπα ως αρχηγός , μια μικρή δικαίωση για τη σιωπηρή και μεγάλη προσφορά που έχει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα. Σεμνός όπως πάντα πρότεινε στον Τζολε να πάρει τη θέση του αλλά ο αρχηγός αρνήθηκε.

Ακολουθεί Μεγάλη Εβδομάδα για την ομάδα στο Γ. Καραϊσκάκης και ας ελπίσουμε να φύγουμε πάλι χαρούμενοι από το γήπεδο.

Η σύνθεση του Ολυμπιακού :
Σηφάκης, Πάντος, Αρτσουμπι,Ζεβλάκοφ,Τοροσίδης, Μενδρινός, Σοϊλέδης(Γκαλέτι), Κατσικογιάννης, Νούνιεζ(Βασιλόγιαννης),Μήτρογλου, Κωνσταντίνου.
Σχολιάστε και το σούπερ καπ στο φόρουμ του Θρυλου!


Απαγορεύεται κατά τον Ν.2121/1993 και κατά τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή - ολική, μερική, περιληπτική - η κατά παράφραση, η διασκευή, απόδοση του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, άνευ προηγούμενης έγγραφης άδειας του εκδότη.