Κοίτα τι έκανες...

Το παρακάτω κέιμενο αποτελεί καθαρά προσωπική άποψη του γράφοντα και κατά συνέπεια δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο των μελών του φόρουμ των thrylos-fans.

Να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν με ενόχλησε τόσο ο αποκλεισμός από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Ο χθεσινός αποκλεισμός απλά αποτελεί την τιμωρία του εγκλήματος που λαμβάνει χώρα απο την 11η Μαρτίου (απόλυση κ.Λεμονή) και έπειτα.

Μία ομάδα η οποία μας έκανε να ονειρευόμαστε για ένα καλύτερο αύριο, για κάτι το διαφορετικό, που μας έβγαλε στους δρόμους να πανηγυρίζουμε σαν μικρά παιδιά, που μας "ανάγκασε" να παθιαζόμαστε με αυτή ακόμη και όταν δεν απέδιδε τα αναμενόμενα, διαλύεται. Αργά, βασανιστικά, ταπεινωτικά.

Λάθη στον προγραμματισμό, λανθασμένες επιλογές προσώπων (για να μην παρεξηγηθώ δεν βάζω τον προπονητή σε αυτά), απομακρύνσεις παικτών που πρόσφεραν και είχαν διάθεση να συνεχίσουν να το κάνουν, βιαστικές και συνάμα παράλογες αποφάσεις. Όλων αυτών γίναμε μάρτυρες το φετινό καλοκαίρι.

Ένα τεράστιο "γιατί" πλανάται στο μυαλό μου.

Γιατί ο Ολυμπιακός ειναι και πάλι δέσμιος παλαιότερων τακτικών;

Γιατί απέκτησε και πάλι "ταβάνι", αρκετά χαμηλό για τη δυναμική του;

Και κυρίως, γιατί μας αφαιρείτε τόσο απότομα το δικαίωμα να ονειρευόμαστε;

Αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός ήταν κακός εχθές στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ανέβασε την απόδοσή του, προηγήθηκε με το πολύ όμορφο γκολ του Μπελούτσι, είχε ευκαιρίες να πετύχει και άλλα που θα του έδιναν τη δυνατότητα έστω να στείλει το ματς στην παράταση, αλλα δεν τα κατάφερε και έτσι συνεχίζει στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Σχολιάστε τον αγώνα εδώ.

ΥΓ1: Οι ευθύνες του Ερνέστο Βαλβέρδε υφίστανται και κυρίως για το πρώτο ματς υπάρχουν αρκετά για να του προσάψει κάποιος, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς
για να κριθεί αν είναι (η όχι) κατάλληλος να βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας. Και βέβαια έχει το ελαφρυντικό να μην μπορεί να κάνει την δουλειά του υπό τις κατάλληλες συνθήκες.

ΥΓ2: Συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή της Ανόρθωσης για την παλικαρίσια πρόκρισή τους.