Ο Σόφο και το ΝΒΑ

Προχτεσινό δημοσίευμα ενός εξαιρετικού μπλογκ αφιερώμενου στους Κλίπερς, που αναπαράγεται και στο sportnet.gr, δείχνει ότι η μετακίνηση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη στο ΝΒΑ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η φιλολογία που είχε αναπτυχθεί μετά τις καλές εμφανίσεις του Σόφο κυρίως στο τοπ 16 της Ευρωλίγκα έρχεται αντιμέτωπη με τα αυστηρά όρια που αντιμετωπίζουν οι ομάδες του ΝΒΑ στις δαπάνες τους για συμβόλαια και τις ανάγκες των Κλίπερς.

Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι οι Κλίπερς ενδιαφέρονται περισσότερο από ποτέ για τον Σοφοκλή, αρκεί οι απαιτήσεις του να είναι λογικές. Η αποχώρηση του Μάρκους Κάμπι στα μέσα της περασμένης χρονιάς έχει αφήσει κενό στη γραμμή των ψηλών. Μοναδικός σέντερ πίσω από τον βασικό Chris Kaman είναι ο εξελίξιμος De Andre Jordan, ο οποίος όμως είναι αρκετά ελαφρύ κορμί, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται αρκετά και ως τεσσάρι. Αυτό σημαίνει ότι οι Κλίπερς χρειάζονται έναν αναπληρωματικό ψηλό: καλύτερη στιγμή για να υπογράψουν τον Σόφο δεν υπάρχει. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η στιγμή θα καθυστερήσει λίγο παραπάνω απ'όσο θα ήθελε η πλευρά του παίκτη.

Κι αυτό γιατί οι Κλίπερς άδειασαν πολύ χώρο στο salary cap, προκειμένου να προσελκύσουν κάποιο από τα σούπερ ονόματα που κυκλοφορούν ελευθέρα από την 1η Ιουλίου. Πρώτα θα εξαντλήσουν τις πιθανότητες τους με τους σούπερ σταρ σαν τον James τον Wade, τον Bosh και τον Stoudemire, στη συνέχεια θα ασχοληθούν με παίκτες από το δεύτερο ράφι (Joe Johnson, Rudy Gay) και ανάλογα με τα λεφτά που θα τους έχουν μείνει θα προτείνουν κάποιο συμβόλαιο στο Σόφο.

Με αυτά τα δεδομένα ούτε η παραμονή ούτε η αποχώρηση του παίκτη είναι σίγουρη. Οι τρέχουσες υποχρεώσεις των Κλίπερς σε συμβόλαια δεν ξεπερνάνε τα 27 εκατομμύρια δολάρια. Με δεδομένο ότι το salary cap για την ερχόμενη σαιζόν έχει οριστεί στα 56,1 εκατομμύρια, η ομάδα του Λος Άντζελες μπορεί προσφέρει σε κάποιο μεγάλο όνομα ένα μάξιμουμ συμβόλαιο (που θα ξεκινά από τα 16 εκατομμύρια για του χρόνου), να υπογράψει ένα ακόμα καλό όνομα με επταψήφιο ποσό και να έχει αρκετό χώρο για να προτείνει στον Σχορτσανίτη ετήσιες απολαβές γύρω στα 2 με 2,5 εκατομμύρια.

Υπάρχουν όμως δύο προβλήματα: πρώτον, τα καβούρια που παραδοσιακά έχει στην τσέπη ο ιδιοκτήτης των Κλίπερς. Δεύτερον και σημαντικότερο ότι ο Σοφοκλής θα χρειαστεί να περιμένει, ίσως περισσότερο απ'οσο θα ήθελε. Οι διαπραγματεύσεις με τα κορυφαία ονόματα του ΝΒΑ δεν μπορούν να ξεκινήσουν πριν από την 1η Ιουλίου και είναι χρονοβόρα διαδικασία. Ο James για παράδειγμα έχει προγραμματίσει κανονική περιοδεία για να συναντηθεί με τις ομάδες που τον ενδιαφέρουν (μεταξύ των οποίων και οι Κλιπερς). Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόσκληση στον Σόφο για το Λος Άντζελες αποσκοπεί στο να κρατηθεί ζεστός, όσο η διοίκηση των Κλίπερς ασχολείται με άλλες προτεραιότητες.

Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός; Αν θέλει να κρατήσει τον παίκτη το βασικό όπλο της διοίκησης είναι ο χρόνος, σε συνδυασμό με την ηθική δέσμευση του Σχορτσανίτη απέναντι στη διοίκηση και τον κόσμο: μία καλή πρόταση, συνοδευόμενη από απαίτηση για γρήγορη απάντηση , θα δημιουργήσει μεγάλο δίλημμα στην πλευρά του παίκτη, εκτός αν οι υπόλοιπες μεταγραφικές υποθέσεις των Κλίπερς ξεκαθαρίσουν γρηγορότερα του αναμενομένου, ή εμφανιστεί ανταγωνιστής από την Ευρώπη. Το ερώτημα φυσικά για τον Ολυμπιακό είναι τι σημαίνει καλή πρόταση.

Από πλευράς ταλέντου ο Σχορτσανίτης είναι πολύ μπροστά σε σχέση με τους υπόλοιπους σέντερ που ενδέχεται να μας απασχολήσουν. Εξαιρείται ο Σπλίτερ, αλλά αυτός είναι πολύ κοντά στον Σαν Αντόνιο. Το θέμα είναι ότι κάθε χρόνος που περνά δυσκολεύει όλο και περισσότερο την μέγιστη αξιοποίηση αυτού του ταλέντου. Στα 25 του χρόνια πλέον, ο Σόφο ακόμα δεν είναι κανονικός αθλητής, τουλάχιστον σε θέματα φυσικής κατάστασης. Η εικόνα του στους φετινούς τελικούς είναι η καλύτερη απόδειξη γι'αυτό, παρά τη σοβαρή προσπάθεια που έχει κάνει τον τελευταίο χρόνο.

Και επειδή η αμοιβή ενός επαγγελματία αθλητή πρέπει να εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο αυτός που τον πληρώνει μπορεί να βασιστεί πάνω του, ένα συμβόλαιο με αισθητά αυξημένες απολαβές δεν έχει λογική. Αντίθετα, αν του προσφερθεί άμεσα η ασφάλεια ενός πολυετούς συμβολαίου, με τα οικονομικά δεδομένα του στο ίδιο επίπεδο, σημαντικά πριμ στόχων και ρήτρα αποδέσμευσης για το ΝΒΑ, τα ωφέλη θα είναι αμοιβαία. Η διοίκηση θα μπορεί να κινηθεί για έναν ακόμα ψηλό, ώστε να αποφύγει τα όποια απρόοπτα. Ο Σοφοκλής θα μπορεί να συνεχίσει να δουλεύει, έχοντας εξασφαλιστεί οικονομικά και χωρίς να χάσει οριστικά την προοπτική του ΝΒΑ. Και αν οι Κλίπερς ή άλλη ευρωπαϊκή ομάδα τον θέλουν τόσο πολύ ώστε να ξεπεράσουν την προσφορά του Ολυμπιακού, τότε προσωπικά θα του ευχηθώ καλή τύχη.

Τι θα γίνει με τον Τζος;

Σύμφωνα με το ΦΩΣ και στο sport24.gr , η διοίκηση του Ολυμπιακού ζήτησε από τον Τζος Τσίλντρες να βρει ομάδα. Μετά τις επαφές με τον Σπανούλη, αυτή είναι η δεύτερη ουσιαστική κίνηση της ομάδας στη φετινή μεταγραφική περίοδο.

Είναι γνωστό ότι στο συμβόλαιο του Τσίλντρες υπάρχει το λεγόμενο player option – μέχρι τις 15 Ιουλίου, ο παίκτης έχει το δικαιώμα να λύσει τη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό. Μετά από αυτή την ημερομηνία το συμβόλαιο ανανεώνεται αυτόματα. Με άλλα λόγια τα χέρια της διοίκησης είναι μάλλον δεμένα, αφού δεν μπορεί να αποδεσμεύσει τον παίκτη με δική της πρωτοβουλία. Επομένως υπάρχουν δύο εξηγήσεις για μια κίνηση που ουσιαστικά ακυρώνεται από ρήτρα του συμβολαίου.

Η πρώτη έχει να κάνει με το ενδεχόμενο μείωσης των αποδοχών του σε περίπτωση που μείνει. Προσωπικά δεν ερμηνεύω τη συγκεκριμένη απόφαση της ΚΑΕ ως τελεσίγραφο (άλλωστε δεν είναι σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο), αλλά ως ένα δίλημμα που απευθύνεται στον Τζος: ή βρίσκεις ομάδα στο ΝΒΑ μέχρι τις 15 Ιουλίου ή μένεις με λιγότερα χρήματα. Δεν υπάρχει πιο άμεσος τρόπος για να πειστεί η πλευρά του παίκτη ότι το συμβόλαιο του είναι πια τεράστιο βάρος.

Η δεύτερη έχει να κάνει με ευρύτερες εξελίξεις στο ΝΒΑ, οι οποίες δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο στον Τσίλντρες να αποχωρήσει φέτος. Από το 2011 θα ισχύει η νέα συλλογική σύμβαση εργασίας (collective bargaining agreement), η οποία σύμφωνα σίγουρα θα επιφέρει μειώσεις σε όλες τις κατηγορίες συμβολαίων. Αν βέβαια η ένωση των παικτών δε συμφωνήσει με τον κομισσάριο Ντέιβιντ Στερν, υπάρχει το απόμακρο αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο απεργίας (lock out), όπως είχε συμβεί το 1998.

Και τα δύο σενάρια οδηγούν τον Τσίλντρες σε ένα συμπέρασμα: φέτος είναι η καλύτερη στιγμή για να επιστρέψει στο ΝΒΑ. Αν υπάρξει συμφωνία μεταξύ παικτών και λίγκας, τότε τον συμφέρει να υπογράψει φέτος, αφού οι τρέχοντες όροι των συμβολαίων είναι ευνοϊκότεροι από αυτούς που θα τεθούν σε ισχύ το επόμενο καλοκαίρι. Αν υπάρξει απεργία, έχει έναν ακόμα σημαντικότερο λόγο να υπογράψει φέτος: του χρόνου λήγει το συμβόλαιο του με τον Ολυμπιακό και τότε ενδέχεται η παραμονή στην Ευρώπη να είναι μονόδρομος, όχι επιλογή, αφού δε θα υπάρχουν προσφορές από το ΝΒΑ. Σε αυτό το πλαίσιο, η κίνηση της διοίκησης απλά τονίζει το προφανές.

Το πρόβλημα φυσικά είναι η ομάδα που έχει τα δικαιώματα του στην Αμερική. Είναι γνωστό ότι ο Τζος δεν έχει καλές σχέσεις με τη διοίκηση της Ατλάντα. Είναι ενδεικτικό ότι πέρσι το καλοκαίρι συζήτησε μόνο με το Μιλγουόκι το ενδεχόμενο επιστροφής το στο ΝΒΑ. Φέτος τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, αφού η Ατλάντα έχει ως πρώτη (και μάλλον μοναδική) προτεραιότητα την παραμονή του Τζο Τζόνσον, που είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Αν αυτό συμβεί, τότε το μισθολόγιο των Χοκς για την επόμενη χρονιά θα φτάσει γύρω στα 65 εκατομμύρια δολλάρια. Με δεδομένο ότι το όριο πέραν του οποίου οι ομάδες του ΝΒΑ θα πληρώνουν φόρο πολυτελείας (luxury tax) έχει όριστει στα 68 εκατομμύρια δολάρια, οι πιθανότητες νέας συμφωνίας ανάμεσα στον Τσίλντρες και την Ατλάντα μειώνονται σημαντικά.

Κι αυτό γιατί έχοντας ως βάση τα 7 εκατομμύρια δολλάρια που προβλέπει η συμφωνία του με τον Ολυμπιακό, οι ελάχιστες απαιτήσεις του Τζος θα κυμαίνονται στα 5 εκατομμύρια ετησίως. Ένα τέτοιο ποσό δε θα επηρεάσει το salary cap της Ατλάντα, αφού καλύπτεται από την ειδική εξαίρεση που προβλέπεται για κάθε ομάδα του ΝΒΑ (mid-level exception), αλλά θα εκτινάξει τις συνολικές δαπάνες της μέσω της καταβολής του φόρου πολυτελείας: κάθε δολάριο που θα πληρώνει η Ατλάντα για το συμβόλαιο του Τσίλντρες θα αντιστοιχεί σε ένα δολάριο που θα καταβάλλεται ως ειδικός φόρος. Επομένως ένα συμβόλαιο 5 εκατομμυρίων ετησίως θα αντιστοιχεί σε ετήσια δαπάνη 10 εκατομμυρίων για τους Χοκς. Και η συγκεκριμένη ομάδα προσπαθεί να μειώσει τα έξοδα της...

Εκτός φυσικά αν ο Τζόνσον δεν ανανεώσει με την Ατλάντα, η οποία τότε θα έχει χώρο για μια καλή προσφορά στον Τσίλντρες, αφού δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικός προορισμός για άλλα μεγάλα ονόματα που είναι ελευθέρα φέτος (Λε Μπρον, Ουέιντ κτλ). Επίσης μπορεί να προκύψει κάποια ανταλλαγή, με τον Τζος να υπογράφει νέο συμβόλαιο με τους Χοκς, οι οποίοι στη συνέχεια θα τον παραχωρήσουν σε κάποια άλλη ομάδα, έναντι κάποιου χαμηλού συμβολαίου ή επιλογών στο ντραφτ, φέτος ή στο μέλλον. Εδώ το πρόβλημα είναι ο χρόνος. Οι διαπραγματεύσεις με free agents σαν τον Τζόνσον θα ξεκινήσουν την 1η Ιουλίου και ενδέχεται να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες.

Αν λοιπόν τα μεγάλα αστέρια που μένουν ελεύθερα φέτος δεν βρουν ομάδα γρήγορα, τότε ενδέχεται παίκτες χαμηλότερου επιπέδου όπως ο Τσίλντρες να μην βρουν άμεσα τις προσφορές που επιθυμούν. Με άλλα λόγια, υπάρχει ο κίνδυνος να λήξει η προσθεσμία της 15ης Ιουλίου χωρίς ο Τζος να έχει στα χέρια του κάποια ικανοποιητική προσφορά. Και τότε τι κάνει ο Ολυμπιακός; Ελπίζω ότι οι διαπραγματεύσεις δε θα εκτροχιαστούν, αφού και ο Τσίλντρες είναι άψογος επαγγελματίας και οι Αγγελόπουλοι έχουν δείξει ότι ξέρουν να αναγνωρίζουν αξίες. Αν ο Τσίλντρες δε βρει ομάδα στο ΝΒΑ ίσως γίνει ένας διακανονισμός σχετικά με τους φόρους που πληρώνει μέχρι σήμερα ο Ολυμπιακός: αν τα 7 εκατομμύρια αφορούν μικτές αποδοχές, τότε το βάρος για την ΚΑΕ θα είναι μικρότερο. Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι φέτος το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός θα στραφεί στην ευρωπαϊκή αγορά, η οποία είναι λιγότερο πληθωριστική.

Καλή τύχη...

Σήμερα για δύο πράγματα είμαι σίγουρος: πρώτον ο Παναγιώτης Γιαννάκης αποχωρεί από τον Ολυμπιακό έχοντας εξελιχτεί σε καλύτερο προπονητή από εκείνο που είχε αναλάβει την ομάδα πριν από δυόμισι χρόνια. Δεύτερον ο Ολυμπιακός έχει προοδεύσει σε αυτό το διάστημα, με την καθιέρωση του στην ελίτ της Ευρώπης. Γιατί λοιπόν φτάσαμε ως εδώ;

Τα αποτελέσματα όπως πάντα δίνουν την καλύτερη εξήγηση: ένα κύπελλο σε δύο χρόνια δεν αρκεί για μια ομάδα με ένα τεράστιο μπάτζετ και ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον κόσμο της, έστω και αν τώρα τελευταία η πλειοψηφία αυτού του κόσμου θέλει τα πάντα δίνοντας ελάχιστα. Βέβαια πόσο βαρύνεται ο προπονητής για τις όποιες αποτυχίες; Η απάντηση πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τον διάδοχο του.

Το χτες

Ο Γιαννάκης διακρίθηκε κυρίως σε δύο τομείς κατά τη διάρκεια της θητείας του στον Ολυμπιακό: πρώτον στην ατομική βελτίωση πολλών παικτών: ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Παπανικολάου, ο Σλούκας αλλά και παίκτες με τους οποίους είχε έρθει σε α ρήξη, όπως ο Τεόντοσιτς και ο Σχορτσιανίτης, κέρδισαν αρκετά πράγματα από την συνεργασία τους με ένα προπονητή που ανεξάρτητα από τις αδυναμίες τους πάντα ενδιαφέρεται για την πρόοδο των παικτών του. Σίγουρα αυτοί οι παίκτες δούλεψαν και μόνοι τους, ενώ επωφελήθηκαν από τη συμμετοχή τους σε εθνικές ομάδες ή σε άλλους συλλόγους όπου είχαν αγωνιστεί ως δανεικοί. Απλά με τον Γιαννάκη αυτή η προσπάθεια δικαιώθηκε και μεταφράστηκε σε χρόνο συμμετοχής, καλά συμβόλαια και ατομικές διακρίσεις. Αυτό δεν είναι κάτι που καταφέρνουν όλοι οι προπονητές.

Το δεύτερο θετικό στοιχείο του ήταν η προσαρμοστικότητα που επέδειξε. Η μάλλον αργή ομάδα του 2009, που βασιζόταν στο παιχνίδι στο μισό γήπεδο έδωσε τη θέση της στην πιο γρήγορη και θεαματική ομάδα της Ευρώπης. Το μπάσκετ συστημάτων, με έμφαση στην ακρίβεια της εκτέλεσης και τα ποσταρίσματα των ψηλών, αντικαταστάθηκε από το μπάσκετ αρχών, όπου η συνεχής κίνηση χωρίς την μπάλα και η γρήγορη κυκλοφορία ήταν τα βασικά σημεία αναφοράς. Το γεγονός ότι η ομάδα παρέμεινε ανταγωνιστική στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο μετά από ριζικές αλλαγές πιστώνεται στον Γιαννάκη.

Οι προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ επέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό μια διαφορετική φιλοσοφία, αλλά η μετάβαση έγινε όσο το δυνατό πιο ομαλά: στην Ευρωλίγκα η αύξηση του ρυθμού, με την ομάδα να εκδηλώνει 5 επιθέσεις περισσότερες ανά αγώνα σε σχέση με πέρσι, συνοδεύτηκε από βελτίωση του ποσοστού εντός πεδίας αλλά και του συντελεστή ασίστ-λαθών. Η ομάδα έπαιζε γρήγορα αλλά και σωστά. Πολλοί θα πουν ότι αυτό το στιλ θα έπρεπε να είχε δοκιμαστεί από πέρσι. Ίσως έχουν δίκιο, αλλά η διάθεση του προπονητή να εμπλουτίσει τη φιλοσοφία του δείχνει ότι μαθαίνει από τα λάθη του και υποτάσσει τον εγωισμό του στις ανάγκες της ομάδας.

Το παράδοξο είναι ότι αυτές οι αρετές τελικά ήταν και από τους βασικούς λόγους για τους οποίους ο Γιαννάκης σήμερα βρίσκεται χωρίς δουλειά. Η παιδαγωγική προσέγγιση που υιοθέτησε απέναντι στους παίκτες ουσιαστικά δεν επέτρεψε τη μέγιστη αξιοποίηση του ρόστερ πέρσι, όταν οι Τεόντοσιτς και Σχορτσιανίτης ήταν ουσιαστικά εκτός ομάδας. Εννοείται ότι και οι παίκτες είχαν σοβαρότατη ευθύνη για αυτή την κατάσταση. Όταν όμως μια ολόκληρη χρονιά σημαδεύεται από δύο οριακές ήττες (στον ημιτελικό του Βερολίνου και στον πρώτο τελικό του πρωταθλήματος) τότε το συμπέρασμα είναι ότι θα έπρεπε να υπάρξει μια καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στη διαπαιδαγώγηση και στην εξάντληση των δυνατοτήτων του ρόστερ. Το φετινό πέρασμα στο άλλο άκρο, με τη ντροπιαστική εικόνα αρκετών παικτών στον πάγκο, ακόμα και πριν το Παρίσι, μάλλον αποδεικνύει ότι η τήρηση αυτής της ισορροπίας εξαρτάται και από τη διοίκηση. Και οι πολλοί μήνες σιωπής, ανάμεσα σε ένα πρόστιμο για την εμφάνιση στη Μάλαγα (τέλη Οκτωβρίου) και σε μια επίσκεψη του προέδρου στα αποδυτήρια μετά από την ήττα στον πρώτο τελικό (τέλη Μαϊου), δεν ήταν η ενδεδειγμένη στάση από την πλευρά της.

Όσο για το διαφορετικό στιλ παιχνιδιού, η ευθύνη εδώ βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά τον Γιαννάκη, ο οποίος δεν εμπιστεύτηκε μέχρι τέλους το μπάσκετ που δούλευε όλη τη χρονιά. Το ντεφορμάρισμα καθοριστικών παικτών όπως ο Τεόντοσιτς στο Παρίσι και ο Παπαλουκάς στους τελικούς ή το πρόβλημα στο περιφερειακό σουτ δεν μπορούν να κρύψουν τη συνειδητή επιλογή του προπονητή να φρενάρει την ομάδα.

Στο top 16 της Ευρωλίγα ο Ολυμπιακός εκδήλωνε 82 επιθέσεις σε κάθε παιχνίδι. Με την Πρόκομ, ο αντίστοιχος μέσος όρος έπεσε στις 72 επιθεσεις και στο Παρίσι η πτώση συνεχίστηκε. Με την Παρτιζάν έγιναν 81 επιθέσεις, αλλά σε 45 λεπτά, παρότι δεν υπήρξαν σημαντικές μεταβολές στα λάθη, τα κλεψίματα και τα επιθετικά ριμπάουντ, δηλαδή σε στατιστικά που επηρεάζουν άμεσα τον ρυθμό μιας ομάδας. Η πλήρης κατάρρευση ήρθε στον τελικό, όπου παρά τα λιγότερα λάθη και τα περισσότερα κλεψίματα σε σχέση με τα δεδομένα όλης της χρονιάς, η ομάδα περιορίστηκε σε μόλις 61 επιθέσεις. Η άμυνα και η ευστοχία της Μπαρτσελόνα ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για αυτό το νούμερο. Από τη στιγμή, όμως, που η ίδια τάση συνεχίστηκε στα ελληνικά play off, όταν οι λιγότερες ασίστ και τα περισσότερα σουτ τριών πόντων διόγκωσαν το απροσδόκητο επιθετικό πρόβλημα, έχουμε να κάνουμε με μια συνειδητή αλλαγή ρυθμού, η οποία στοίχισε πολύ.

Η συμβατική σοφιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ λέει ότι μια ομάδα πρέπει να κόβει ταχύτητα στα κρίσιμα ματς. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ολυμπιακός δε σχεδιάστηκε με συμβατικό τρόπο. Έτσι, η ξαφνική επιστροφή στα συνεχή pick and roll και τα μονοδιάστατα ποσταρίσματα φανέρωσαν ακόμα περισσότερο την ένδεια λύσεων στο περιφερειακό σουτ. Έχω ξαναγράψει για την ανεπανάληπτη διαδρομή Κελάτι-Ουέιφερ- Πεν. Ευθύνες έχει και η διοίκηση και ο προπονητής. Γενικά, όμως, στα καθαρά αγωνιστικά ζητήματα, το περιφερειακό σουτ αποδείχτηκε η μεγάλη αδυναμία του κόουτς, όχι μόνο στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα: από τις ομάδες του top 16 της Ευρωλίγκας, μόνο το Μαρούσι επέτρεπε στους αντιπάλους του να σουτάρουν με υψηλότερο ποσοστό στα τρίποντα (38,8% μέχρι το Παρίσι, όπου η Μπαρτσελόνα μας εκτέλεσε με 42,8%).

Το αύριο

Ίσως βέβαια δεν έχει τόσο νόημα να ασχολούμαστε με το παρελθόν. Για πολλούς οπαδούς του Ολυμπιακού η σημερινή μέρα είναι χαρούμενη, αφού απομακρύνθηκε ο βασικός υπεύθυνος για τα προβλήματα της ομάδας. Το μέλλον μπορεί και να τους δικαιώσει. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει η διοίκηση να επιλέξει τον επόμενο προπονητή με συγκεκριμένα κριτήρια. Βασικότερο όλων η συμβατότητα του με το ρόστερ. Αυτό σημαίνει και καλύτερη συνεννόηση κατά τη διάρκεια των μεταγραφών. Η έλλειψη διασυνδέσεων του Γιαννάκη στην ευρωπαϊκή αγορά μας φόρτωσε με τα βαριά συμβόλαια των Βούισιτς και Χαλπερίν, παρότι υπήρχαν καλύτερες και φτηνότερες εναλλακτικές λύσεις. Ίσως ο επόμενος προποντής να είναι καλύτερα δικτυωμένος. Ίσως πάλι να χρειάζεται κάποιος τεχνικός διευθυντής, αφού δεν ευθύνεται μόνο ο προπονητής για τις όποιες αντισορροπίες σε ένα πανάκριβο ρόστερ.

Επίσης η επικοινωνιακή τακτική της διοίκησης πρέπει να αλλάξει. Η λέξη υπομονή έγινε ανέκδοτο όχι μόνο γιατί ο Γιαννάκης έχει μια τάση να επαναλαμβάνεται στις δημόσιες τοποθετήσεις του, αλλά και γιατί το γραφείο τύπου δεν προσπάθησε όσο έπρεπε να εξηγήσει το όραμά του στον κόσμο. Όταν βέβαια στη χτεσινή ψηφοφορία των αθλητικογράφων για την ανάδειξη του καλύτερου προπονητή στην Α1 ο Γιαννάκης δεν πήρε ούτε μία ψήφο, τότε ίσως η επικοινωνιακή διαχείριση της θητείας του να ήταν προαποφασισμένη, ανεξάρτητα από τις κινήσεις της ΚΑΕ ή ακόμα και από τα όποια αποτελέσματα...Δυστυχώς και ο επόμενος προπονητής λογικά θα υπονομεύεται παρασκηνιακά σε κάθε του βήμα. Και να σκεφτεί κανείς ότι έχω γράψει πάνω από χίλιες λέξεις χωρίς να αναφερθώ στη διαιτησία...

Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Παναγιώτης Γιαννάκης θα συνεχίσει να μαθαίνει από τα λάθη του και να βελτιώνεται. Ελπίζω το ίδιο να ισχύει και για την ομάδα συνολικά, σε ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον εντός του οποίου θα δουλέψει ο διάδοχος του.

Ο Θρύλος του δε θα σβήσει ποτέ

Ο Γιάννης Σπανουδάκης (δεξία) με τον αδελφό του Αλέκο

Έμαθα για το θάνατο του Γιάννη Σπανουδάκη χτες το πρωί, χαζεύοντας στο φόρουμ. Δεν ήμουν σίγουρος τι έπρεπε να κάνω. Με την εξαίρεση των Ανδριανόπουλων και του αδελφού του, δεν υπήρξε κανείς εξίσου σημαντικός αθλητής, προπονητής ή παράγοντας στην ιστορία του συλλόγου. Πώς είναι δυνατόν να τιμηθεί με λόγια η μνήμη ενός τέτοιου ήρωα, χωρίς να αδικηθεί η ανεπανάληπτη προσφορά του; Παρά την τεράστια αξία τους, η παράθεση των διακρίσεων και των επιτευγμάτων του δεν αρκεί για ένα κομμάτι της ψυχής του Ολυμπιακού,: ηγετική φυσιογνωμία στα 2 πρώτα πρωταθλήματα μπάσκετ της ομάδας , ειδικά στο δεύτερο ως παίκτης-προπονητής. Βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας για χρόνια. Από τους πρώτους Έλληνες μπασκετμπολίστες που αγωνίστηκαν στο εξωτερικό, με τη φανέλα της Βίρτους Μπολόνια (τότε Μότο Μορίνι). Αυτή η καταγραφή, όσο δέος και αν προκαλεί, δεν είναι αρκετή για έναν άνθρωπο που συνέβαλλε όσο ελάχιστοι προκειμένου ο Ολυμπιακός να εξελιχτεί από μια μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα στον μεγαλύτερο αθλητικό οργανισμό της Ελλάδας.

Και όμως, ο Γιάννης Σπανουδάκης δεν εξαργύρωσε αυτή την ανεκτίμητη προσφορά σε αναγνωρισιμότητα ή θέσεις (υπάρχει και άλλος δρόμος κύριε Σάββα...). Πρώτον, γιατί ποτέ δεν το επεδίωξε. Όταν αγαπάς κάτι, δεν ενδιαφέρεσαι για ανταλλάγματα. Δεύτερον, γιατί τα κατορθώματα του τα μοιράστηκε με τον πρώτο πραγματικά μεγάλο Έλληνα μπασκετμπολίστα, ο οποίος έτυχε να είναι και αδελφός του: τον Αλέκο Σπανουδάκη. Στο μυαλό μου ο Ολυμπιακός είναι ταυτισμένος με το όμορφο θέαμα και την ψυχή που πηγάζει από τον κόσμο. Όσοι έζησαν εκείνη την εποχή φαίνεται να συμφωνούν ότι στο τμήμα μπάσκετ ο Αλέκος φρόντιζε για το πρώτο και ο Γιάννης, πριν από τον Γιατζόγλου, τον Καμπούρη, τον Σιγάλα και τον Τόμιτς, για το δεύτερο.



Ίσως βέβαια ο τρόπος με τον οποίο έπαιζε και τα όσα κατάφερε να έχουν μικρότερη σημασία από κάποια πιο μικρά πράγματα: από τις αφηγήσεις του πατέρα μου για έναν άνθρωπο που δίδαξε σε πολύ κόσμο ένα τόσο όμορφο άθλημα. Από την άσφαλτο που έστρωσε μαζί με τον αδελφό του στο πρώτο ανοιχτό γήπεδο της ομάδας έξω από τα γραφείατου Ερασιτέχνη. Και από τα λόγια τεράστιων παικτών τους οποίους ενέπνευσε:

ΣΤΗΒ ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ: «Ο Γιάννης ήταν και είναι η ιστορία του Ολυμπιακού. Δεν έπαψε ποτέ να ασχολείται με την ομάδα. Ήταν καλός άνθρωπος και πολύ μεγάλος παίκτης για την εποχή του. Αιωνία του η μνήμη».

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ: «Δεν μπορούν τα λόγια να περιγράψουν το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου. Ο Γιάννης Σπανουδάκης ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος και η απώλειά του για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ».

ΜΑΚΗΣ ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ: «Αυτός με είδε να περπατάω στο δρόμο και με πήρε στον Ολυμπιακό। Μου έδωσε ένα ζευγάρι γερμανικά παπούτσια, Ρομικα κι ένα δεκάρικο για να βγάλω φωτογραφίες. Αυτή την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Είμαι πραγματικά πολύ συγκινημένος. Τον θυμάμαι ακόμα να έρχεται να μας κάνει προπόνηση φορώντας το κοστούμι της Εθνικής ομάδας που προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς της Ρώμης. Μετά την αποχώρησή του, ουσιαστικά πήραμε εμείς θέση στην ομάδα. Την πρώτη μου φωτογραφία ως παίκτης του Ολυμπιακού την έχω μαζί του σ’ ένα ντέρμπι Ολυμπιακού ? Παναθηναϊκού. Για μένα αυτός ο άνθρωπος σήμαινε πάρα πολύ. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει».

ΤΟΛΗΣ ΣΠΑΝΟΣ: «Τα αδέρφια Σπανουδάκη ξεκίνησαν το μπάσκετ στον Ολυμπιακό. Ο Γιάννης είχε τεράστια προσφορά και ήταν αγνός Ολυμπιακός. Αυτός και ο αδερφός του ήταν οι παικταράδες τους οποίους θαυμάζαμε ενώ μεγαλώναμε. Ο Γιάννης ήταν ένας αξιοπρεπής Ολυμπιακός που τίμησε την ομάδα και είναι η ιστορία του συλλόγου».

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Για να κάνει το άθλημα που αγαπάμε άλματα, έπρεπε να σταθεί στα πόδια του και τα πρώτα βήματα έγιναν απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε γι’ αυτό τον σπουδαίο άνθρωπο και τρομερό αθλητή, είναι ένα ευχαριστώ για όσα μας πρόσφερε. Καλό ταξίδι κύριε Γιάννη».

Για έναν τεράστιο σύλλογο σαν τον Ολυμπιακό θα υπάρξουν στο μέλλον πολλές επιτυχίες, αμέτρητοι τίτλοι και μια σειρά από μεγάλους αθλητές. Αθλητής και άνθρωπος με την προσφορά του Γιάννη Σπανουδάκη δε θα υπάρξει ξανά.


Η φωτογραφία και το βίντεο προέρχονται από την εκπομπή του ΣΚΑΙ Για Πάντα Πρωταθλητές

Οι δηλώσεις από την ιστοσελίδα της ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Και τώρα τι?

by rod higgins

Βλέποντας τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο στον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος ήταν αρκετά δύσκολο για οποιονδήποτε οπαδό του Ολυμπιακού να θυμηθεί ότι μόλις ολοκλήρωσαν την πιο επιτυχημένη χρονιά τους στη διοίκηση της ομάδας. Εν μέσω διαπραγματεύσεων για να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί το παιχνίδι, εκκλήσεων από τα μικρόφωνα και ασταμάτητων περα-δωθε από τις θέσεις τους στη γραμματεία και από εκεί στα αποδυτήρια, η κατάκτηση του πρώτου τίτλου μετά από οκτώ χρόνια, η δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή σε φάιναλ φορ και ο πρώτος τελικός στην Ευρωλίγκα μετά το αξέχαστο 1997 έχασαν αρκετή από τη λάμψη τους. Για μια ακόμη χρονιά, η βία, η γκρίνια και η αποτυχία της προσπάθειας για ολοκληρωτική επιστροφή στην κορυφή επισκίασαν την πρόοδο που σημείωσε η ομάδα και το όμορφο θέαμα που προσέφερε στο μεγαλύτερο κομμάτι της σαιζόν. Το μέλλον του Ολυμπιακού στο μπάσκετ έχει τη σιγουριά που προσφέρει η ανιδιοτελής αγάπη αυτών των δύο ανθρώπων. Μπορεί το μπάτζετ να μειωθεί (βέβαια ανάλογες φήμες κυκλοφορούσαν και πέρσι), αλλά η προσπάθεια τους δεν πρόκειται να σταματήσει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και πολλά ερωτηματικά.

Παραδόξως, κανένα από αυτά δε σχετίζεται με το ζήτημα που καίει την πλειοψηφία του κόσμου. Προσωπικά περιμένω ελάχιστες αλλαγές στη στάση της διοίκησης απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε παρασκήνιο, σύστημα ή και μασωνία. Υπόγειες ή σωληνοειδείς συνεννοήσεις είναι εκτός συζήτησης, παρά τις ομορφιές του τρίτου τελικού. Ίσως οι συσχετισμοί στον ΕΣΑΚΕ αλλάξουν εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων πολλών ομάδων, τα οποία θα διογκωθούν από την αβεβαιότητα στα τηλεοπτικά. Ίσως ο Βασιλακόπουλος αποφασίσει κάποιες αλλαγές στην ΚΕΔ. Ό,τι κι αν συμβεί, πιθανότητα δε θα είναι αποτέλεσμα παρασκηνιακών κινήσεων της διοίκησης. Κάποιοι θεωρούν αυτή την κατάσταση δείγμα μια υγιούς νοοτροπίας από την πλευρά των Αγγελόπουλων. Κάποιοι άλλοι την ταυτίζουν με αδυναμία ή και αφέλεια. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, όμως σε κάθε περίπτωση αν θέλουμε μια διαφορετική παρουσία σε κάθε είδους κέντρα τότε μάλλον θέλουμε μια άλλη διοίκηση.

Και επειδή σοβαρή εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, ίσως είναι καλύτερο να εξεταστούν πιο προσεκτικά τα λάθη τους σε τομείς με τους οποίους θέλουν να ασχολούνται. Γιατί αν έχω ένα παράπονο από τη φετινή χρονιά, αυτό είναι ότι η ομάδα δεν εξάντλησε τη δυναμική της σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο. Σίγουρα ευθύνες γι'αυτό έχουν και το προπονητικό τιμ και οι παίκτες και ο κόσμος. Επειδή όμως η αναγέννηση της ομάδας ξεκίνησε από δύο αγνούς γαύρους οι οποίοι την διοικούν, μοιραία και η συζήτηση για λάθη και παραλείψεις πρέπει να έχει ως αφετηρία το ίδιο σημείο. Η κριτική είναι θεμιτή στα εξής σημεία:

Διαδικασίες λήψης αποφάσεων

Η διαδρομή από τον Κελάτι στον Ουέιφερ και από εκεί στον Πεν φανερώνει πολλά από τα προβλήματα του συγκεντρωτικού μοντέλου διοίκησης που ακολουθούν οι Αγγελόπουλοι. Ο Κελάτι έβγαλε όλη τη χρονιά στη Βαλένθια παρότι κόπηκε εξαιτίας ιατρικού προβλήματος. Τώρα είναι πολύ κοντά στην Μπαρτσελόνα Ο ακριβότερος Ουέιφερ άντεξε λιγότερο από τρεις μήνες. Όλοι στάθηκαν στην αδυναμία του να προσαρμοστεί. Λιγότεροι ξέρουν ότι κόπηκε από δύο ομάδες του ΝΒΑ (Χιούστον και Ντάλας) εξαιτίας....ιατρικού προβλήματος στη μέση. Τελική λύση ο Σκούνι. Υγιέστατος, φιλότιμος, αλλά δεν ήταν δυάρι, ενώ δεν βοήθησε όσο χρειαζόταν στο περιφερειακό σουτ. Τα προβλήματα που αντιμετώπισε μια ομάδα 30 εκατομμυρίων ευρώ κόντρα σε στοιχειωδώς κλειστές άμυνες, ειδικά όταν ο Τεόντοιτς δεν έπαιζε καλά, ήταν φυσικό επακόλουθο.

Σε αυτή την αποτυχία πρέπει να προστεθούν οι φήμες ότι αρκετές ακριβές μεταγραφές ήταν ξεκάθαρα επιλογή της διοίκησης και όχι του προπονητή. Ίσως πρεπει να ληφθούν υπόψη και παλιότερα σχετικά παράπονα του Γκέρσον, όσο κι αν η αξιοπιστία αυτών των δηλώσεων ελέγχεται, πρώτον επειδή έγιναν από τον Γκέρσον και δεύτερον επειδή ακολούθησαν την απόλυσή του. Το συμπέρασμα είναι ότι λείπουν στελέχη με εξειδικευμένες γνώσεις στην αξιολόγηση μεταγραφικών στόχων.

Επίσης το περσινό μπλέξιμο με τον πρόεδρο της Σιένα για τον Μακ Ιντάιρ, τα υπερβολικά ποσά που δαπανήθηκαν για τον Έρτσεγκ και τον Βούισιτς και η υπερβολική έμφαση σε παίκτες από το ΝΒΑ μαρτυρούν τις προβληματικές για τα οικονομικά δεδομένα της ομάδας διασυνδέσεις στην ευρωπαϊκή αγορά. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να λυθεί άμεσα, γιατί φέτος ενδεχόμενες μεταγραφές παικτών από το ΝΒΑ θα είναι πολύ δυσκολότερες για δύο λόγους: πρώτον πολλές ομάδες εκεί έχουν δεκάδες εκατομμύρια διαθέσιμα στο salary cap, προκειμένου να υπογράψουν τα μεγάλα ονόματα που είναι ελεύθερα (Λε Μπρον, Ουέιντ, Κρις Μπος, Αμάρε κτλ). Είναι σίγουρο ότι κάποιες δε θα τα καταφέρουν, θα πανικοβληθούν και θα ανεβάσουν το κασέ παικτών χαμηλότερου επιπέδου, τους οποίους θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε. Δεύτερον, η νέα συλλογική σύμβαση εργασίας στο ΝΒΑ, που θα ισχύει από το 2011, αναμένεται να έχει χειρότερους όρους για τις απολαβές των παικτών. Επομένως οι περισσότεροι θα βιαστούν να υπογράψουν νέο συμβόλαιο με το σημερινό καθεστώς. Αυτό ενδέχεται να επηρεάσει και τις αποφάσεις των Κλέιζα και Τσίλντρες. Τέλος, η διαδεδομένη και γενικά σωστή άποψη ότι το ρόστερ που διαχειρίστηκε ο Γιαννάκης ταίριαζε καλύτερα στον Γκέρσον (και αντίστροφα) μάλλον αποδεικνύει την αποσπασματική επικοινωνία ανάμεσα στη διοίκηση και τον προπονητή.


Οι πρώτες φήμες αναφέρουν ότι οι Αγγελόπουλοι δεν προτίθεται να προσλάβουν τεχνικό διευθυντή. Αν φέρουν προπονητή που έχει συνηθίσει να λειτουργεί συγκεντρωτικά και έχει καλύτερες επαφές από τον Γιαννάκη (αυτό δεν είναι κατηγορία, αλλά πραγματικότητα βάση της προϋπηρεσίας του σε συλλόγους μικρότερου βεληνεκούς), ίσως το κενό να καλυφθεί. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, η υπολειτουργία σε θέματα σκάουτινγκ είναι ανεπίτρεπτη. Ο Γιαντζόγλου κάθεται, ένα τηλεφώνημα ίσως να αξίζει τον κόπο...


Επικοινωνία

Ο Τσίντρες βαφτίστηκε προβληματικός πριν πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα. Ο Γιαννάκης διασύρθηκε από αντικειμενικούς και βαμμένους. Ο Κλέιζα κατηγορήθηκε ως ακατάλληλος για τις ανάγκες της ομάδας. Η ελληνική διαιτησία είναι αγγελικά πλασμένη σύμφωνα με τα ΜΜΕ. Ο Χέισλιπ παικταράς από το ΝΒΑ, ο Τέπιτς με τον Καλάθη ψαγμένες μεταγραφές που θα κάνουν τη διαφορά.

Προς τιμήν τους, οι Αγγελόπουλοι δεν πρόκεται να προσλάβουν κανένα χειροκροτητή. Ούτε θα ασκήσουν κάποιου είδους πίεση για να έχουν ωραία πρωτοσέλιδα. Παρότι έδωσαν πολύ ψωμί σε πολύ κόσμο λόγω της ενασχόλησης τους με το μπάσκετ δεν πρόκειται να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η επικοινωνιακή τακτική της ΚΑΕ είναι η ενδεδειγμένη. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που Δημιουργούσαν τα ΜΜΕ γύρω από την ομάδα νομιμοποίησε τη γκρίνια μερίδας του κόσμου και αύξησε τον γενικότερο εκνευρισμό σε παίκτες και προπονητικό τιμ. Στη χρονιά που τελείωσε υπήρξαν δύο σημαντικές παρεμβάσεις από τη διοίκηση για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Και οι δύο είχαν καλές προθέσεις αλλά μάλλον άσχημα αποτελέσματα.

Η πρώτη σημειώθηκε τον Δεκέμβριο του 2009. Προφανώς ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει σε ψίθυρους και φήμες γύρω από την ομάδα και να ζητήσει στήριξη από τον κόσμο. Πώς προσπάθησε να το πετύχει; Με μια off the record συζήτηση, την οποία δημοσίευσε ως άρθρο ο Νίκος Παπαδογιάννης στη Sportday (2/12). Φυσικά ούτε οι απορίες λύθηκαν ούτε οι ψίθυροι σταμάτησαν.

Η δεύτερη και πλέον πρόσφατη είναι φυσικά η ανακοίνωση μετά τον τρίτο τελικό. Στόχος ήταν η προστασία της ομάδας. Όμως με απειλές που δύσκολα πραγματοποιούνται και μια τόσο ξαφνική κλιμάκωση μετά από χρόνια σιωπής ή μισόλογων, το μήνυμα δεν έφτασε εκεί που έπρεπε. Αντίθετα, μάλλον αποπροσανατόλισε την ομάδα και έγινε αντιληπτή από τους κάφρους ως πράσινο φως για να γίνει το ΣΕΦ Καμπούλ.

Κόσμος

Ας μην κρυβόμαστε, δεν βοηθήσαμε όσο έπρεπε φέτος. Επίσης οι Αγγελόπουλοι δεν έχουν καλές σχέσεις με τους οργανωμένους. Η φετινή κατάσταση στο ΣΕΦ όμως ήταν απαράδεκτη. Με εξαίρεση τα κάποια ματς στην Ευρωλίγκα (με Εφές, Ταού και Πρόκομ), η έδρα ήταν νεκροταφείο. Μετά ήρθαν οι τελικοί και κόντεψε να στείλει κόσμο στο νεκροταφείο. Παρά τις δεδομένες ευθύνες των οπαδών (οργανωμένων και μη) οι Αγγελόπουλοι οφείλουν να προστατέψουν τις επενδύσεις τους και τον ελάχιστο κόσμο που είναι στο πλευρό της ομάδας όλη τη χρονιά. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει συγκρούσεις με κάποια παιδιά που κανείς δεν τολμά να ακουμπήσει...


Και μια εξήγηση

Mια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό είναι υπεράνω προσώπων: παικτών, προπονητών και διοικούντων. Ωστόσο από τότε που ανέλαβαν οι Αγγελόπουλοι έχω έναν ακόμα λόγο να υποστηρίζω την ομάδα μπάσκετ. Έχουν ήδη προσφέρει πολλά σε ένα τμήμα που είχε απαξιωθεί πλήρως και δικαιούνται να ανταμειφθούν για τους κόπους τους. Προσωπικά σέβομαι την απόφαση τους να μη λερώσουν τα χέρια τους. Αυτή η στάση τους όμως προϋποθέτει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στον τροπό λειτουργίας της ΚΑΕ. Ας ελπίσουμε ότι μαθαίνουν από τα λάθη τους.

Καληνύχτα κυρίες και κύριοι…!

by zer

Όποιος ψάχνει ευθύνες γενικώς για το τι έγινε σήμερα και δεν καταλαβαίνει ότι όλοι όσοι συμμετέχουμε είμαστε υπεύθυνοι για αυτά τα πράγματα, πολύ απλά δεν καταλαβαίνει τι του γίνετε.

Αναφέρω κάποια σκόρπια πράγματα για το τι έγινε χθες:

- Η τραγική αστυνόμευση του ΣΕΦ. Τριπλάσια αστυνομική δύναμη, δίχτυ ασφαλείας και άλλα όμορφα που ακούσαμε ότι θα υπάρχουν. Απλά τα πράγματα, το επέτρεψαν και έγινε το σημερινό. Ο σωματικός έλεγχος και ο έλεγχος του εισιτήριου ήταν το σημερινό ανέκδοτο. Όποιος έμπαινε ήθελε, ότι ήθελε κουβαλούσε, αφού εμένα σωματικό έλεγχο δεν μου κάνανε. Στην Γαλλία στο φάιναλ φορ πέρναγες από 3-4 διαφορετικούς ελέγχους αλλά εδώ και ο ένας (ο θεός να τον κάνει έλεγχο) ήταν μάλλον κάτι το εξεζητημένο στα μέτρα ασφαλείας. Όπως και το δίχτυ. Τι και αν υπήρχε τι και αν δεν υπήρχε το ίδιο και το αυτό. Και να πεις ότι δεν ξέρεις τι περιμένεις; Ξέρεις αλλά δεν κάνεις τίποτα εκτός από το να πετάς δακρυγόνα κάνοντας και τον υπόλοιπο κόσμο που απλά ήθελε να δει την ομάδα του να δυσανασχετεί, να μην μπορεί να αναπνεύσει και να δακρύζει. ΝΤΡΟΠΗ!

- Ο ηλίθιος, ανεγκέφαλος κόσμος. Οι άνθρωποι που τα εγκεφαλικά τους κύτταρα τα έχουν κάψει προ πολλού. Τι να πεις; Αυτοί δεν ήρθαν για τον Ολυμπιακό και βασικά δεν ξέρουν τι εστί η ιδέα του Ολυμπιακού! Ήρθαν για να βγάλουν τα προσωπικά τους απωθημένα. Ένας που ήταν δίπλα μας τόλμησε να κατηγορήσει τα «καλόπαιδα» για τα αίσχη που έκαναν και την τελευταία στιγμή τον γλυτώσαμε ενώ είχε αρπάξει μερικές. Και ξέρετε τι τους κατηγόρησε; Ότι πάλι στο τελευταίο παιχνίδι θυμήθηκαν ότι υπάρχει ομάδα στο μπασκετ και ήρθαν να τα κάνουν γης μαδιάμ. Αν είναι δυνατόν μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός των Αγγελόπουλων, των εκατομμυρίων και των αστέρων του μπάσκετ να γεμίζει το γήπεδο φέτος μόνο στο παιχνίδι ντροπή όπως κατέληξε. Αν είναι δυνατόν να πλακώνονται οπαδοί της ίδιας ομάδας σήμερα. Και γιατί; Γιατί κάποιοι έλεγαν αλήθειες σε αυτούς τους ηλίθιους και οι ηλίθιοι είχαν επιχειρήματα σκέτα γροθίες στο στομάχι… ΝΤΡΟΠΗ!

- Κόσμος Νο2. Αυτοί που λέγονται Ολυμπιακάρες, σκληροπυρηνικοί, Θυραεφτάδες και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Ανάθεμα σήμερα αν άκουσα ένα σύνθημα για τον Ολυμπιακό. Ένα ρε… Ολυμπιακοί είστε! Αντί αυτού άκουγα για το πόσο γ@μιεται η αστυνομία, ο βάζελος, ο Αγκωνίδης κτλ αλλά για τον Ολυμπιακό με το ζόρι. Μπράβο ρε, ωραίοι οπαδοί. Και πάλι ΝΤΡΟΠΗ!
- Το σάπιο σύστημα που διοργανώνει ένα από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των Ελλήνων. Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις; Τα έχουμε πει τις προηγούμενες μέρες και πλέον οι Αγγελόπουλοι πρέπει να δείξουν ότι δεν μένουν μόνο στα λόγια αλλά περνάνε σε ΠΡΑΞΕΙΣ. Δεν αξίζει να ασχολούμαστε με ένα σύστημα τόσο σάπιο, σε μια ακόμα πιο σάπια κοινωνία. Υποτίθεται ότι ο αθλητισμός και το μπάσκετ είναι χαρά. Και μας έχουν κάνει να ασχολούμαστε με οτιδήποτε άλλο και να έχουμε χάσει την αίσθηση του τι είναι ο αθλητισμός, το μπασκετ και γενικότερα μια διέξοδο από την σκληρή καθημερινότητα μας την απαγορεύσανε με το έτσι θέλω όλοι αυτοί για να εξυπηρετήσουν για άλλη μια φορά συμφέροντα. Και για να μην ξεχνιόμαστε όταν μιλάμε για σάπιο σύστημα μιλάμε για όλους όσους συμμετέχουν σε αυτό.

i. Από τους προέδρους όλων των ΚΑΕ, γιατί φταίνε και οι μεν που επιβραβεύουν την διαφθορά γιατί έχουν οφέλη αλλά και οι δε που δεν κάνουν κάτι για να προστατεύσουν το προϊόν τους αλλά και το άθλημα που υπηρετούν.

ii. Από την διοργανώτρια αρχή που δέχεται να απαξιώσει ένα άθλημα στο βωμό των προσωπικών συμφερόντων των διοικούντων, που το επίπεδο σε όλους τους τομείς είναι ίσως το κατώτερο ίσως των τελευταίων ετών και δεν τους νοιάζει να το βελτιώσουν. Και εδώ ταιριάζει ένα κρίμα για ανθρώπους όπως οι Αγγελόπουλοι, όπου σε άλλη χώρα θα τους έκαναν τεμενάδες για τον ποιόν τους, για την αγάπη τους για το άθλημα, για το πόσο ανοιχτοχέρηδες είναι και για την έντιμη στάση τους. Πράγματα που στην Ελλάδα προφανώς δεν αναγνωρίζονται και δεν εκτιμούνται. Αλλά μόνο όταν τα χάσεις τα εκτιμάς…

iii. Από τους Δημοσιογράφους, τα κοράκια της σημερινής εποχής. Που από το να μεταφέρουν την είδηση στον λαό, έχουν γίνει κάτι σαν φιλόσοφοι της δεκάρας (όσο αξίζουν και οι φυλλάδες τους). Έχουν άποψη για όλα και πολλές φορές κατευθυνόμενη και προσπαθούν με πολλούς τρόπους να την περάσουν και στον κόσμο. Που τα άρθρα τους είναι κατάπτυστα πολλές φορές και προκαλούν το κοινό αίσθημα, που αβαντάρουν καταστάσεις και συγκαλύπτουν άλλες. Και όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά εν γένει στην Ελληνική κοινωνία.

iv. Από τους διαιτητές. Στην κυριολεξία το πόσο κακό κάνει να δίνεις εξουσία σε ανθρώπους-αποβράσματα της κοινωνίας, που αντί να αποδεχτούν τον ρόλο τους, να κάνουν όπως πρέπει την δουλειά τους έχουν αποφασίσει να γίνουν ρυθμιστές αποτελεσμάτων, δικαστές και αστυνομικοί με βάση τους δικούς τους άγραφους νόμους. Η οργή που υπήρχε σε πολλούς σήμερα ήταν για αυτά τα ανθρωπάκια. Για την αδικία που προκάλεσαν τόσο απροκάλυπτα προχτές και που κάνεις τους δεν τιμωρήθηκε.

- Και για να μην βάζουμε παρωπίδες, τα ίδια έχουν συμβεί και σε άλλα γήπεδα παλιότερα και τρις χειρότερα. Μην ξεχνάμε τι είχε γίνει με τον Αργυρόπουλο στο ΟΑΚΑ. Μην ξεχνάμε τις συγκρούσεις σε άλλα γήπεδα, αθλήματα, αλλά και εκτός αυτών. Δεν φταίνε μόνο οι κόκκινοι ή οι πράσινοι ή οι κίτρινοι κτλ. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό και θα παραμείνει όσο κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα και άλλοι κρατούν στην επιφάνεια τα προβλήματα προς όφελος τους. Δεν ανακαλύψαμε και την Αμερική σήμερα όπως θέλουν να μας μεταφέρουν μερικοί.

Για αυτό λοιπόν καληνύχτα αν συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από καταστάσεις και δεν λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Πλέον πρέπει να παρθούν αποφάσεις ριζοσπαστικές μήπως και ξαναθυμηθούμε τις χαρές που μπορεί να σου προσφέρει το μπάσκετ αλλά και ο αθλητισμός γενικότερα. Ελπίζω οι Αγγελόπουλοι να είναι οι πρωτοπόροι σε αυτό το εγχείρημα και να κάνουν τα λόγια τους πράξεις. Να μας ξαναδώσουν ελπίδα. Να διεκδικήσουν το δίκαιο και να διώξουν ότι μας προκαλεί πρόβλημα. Αν και είναι ειρωνικό να ζητάς πράγματα τα οποία θα έπρεπε να είναι αυτονόητα το έτος 2010.

§ Στα του αγώνα νομίζω ότι το ματς ήταν η συνέχεια της παρωδίας της Τετάρτης. Παιχνίδι που δεν έπρεπε να ξεκινήσει ΠΟΤΕ, όπως έγινε στο βόλεϊ, ξεκίνησε μετά από μια ώρα περίπου. Πρώτο δεκάλεπτο ήμασταν καλοί, αλλά μετά ΌΛΟΙ τους με πρώτο τον Γιαννάκη και τον βοηθό του (ο άνθρωπος είναι κατάρα) τα έκαναν μούσκεμα. Εκεί που έχεις μπει δυνατά κάτι οι αλλαγές, κάτι η γενική χαλάρωση επέτρεψαν στον παναθηναϊκό να μπεί στο παιχνίδι (έχοντας βέβαια και τρομερή ευστοχία). Και ενώ έβλεπε να χάνεται η διαφορά, φαινόταν ότι τον έπιασε τρικυμία έχοντας ζητήσει 2 φορές τάιμ άουτ αλλά και τις δύο το ακύρωσε και το πήρε τελικά ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ. Οι διαιτητές στο πρώτο δεκάλεπτο σφύριζαν 50-50 και έλεγες ότι όλα θα πάνε καλά αλλά που να ήξερες. Με αφορμή την διακοπή του ματς (που αφου πήραν την απόφαση διακοπής δεν έπρεπε να ξανά ξεκινήσουν ποτέ και ειδικά μετά από μια ώρα ότι και αν σημαίνει αυτό-μηδενισμός κτλ και θεωρούνται συνυπεύθυνοι για τα όσα έγιναν) βρήκαν τα πατήματα που ήθελαν να τους δώσουμε για πολλά θέματα και εμείς δεν έπρεπε επ’ ουδενι να τους δώσουμε. Και εδώ κατηγορώ και τον κόσμο και την διοίκηση. Τον κόσμο γιατί προκάλεσε την διακοπή και την διοίκηση γιατί δέχτηκε τους όρους που τους επέβαλαν για την συνέχιση του αγώνα, ενώ στο παρελθόν στο ΟΑΚΑ δεν έχει συμβεί κάτι ανάλογο για ανάλογα επεισόδια. Αλλά από την άλλη όταν στην τελευταία περίοδο που κάνεις την προσπάθεια ανατροπής, βλέπεις έναν πελαγωμένο προπονητή, πολλούς παίκτες να μην έχουν πάθος και να μην καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει αύριο, τον παναθηναϊκό να κυριαρχεί στα ριμπάουντ και να έχεις και τους διαιτητές να έχουν ξεχάσει τι εστι 50-50 η ήττα έμοιαζε αναπόφευκτη. Πάντως επιμένω ότι το παιχνίδι κανονικά δεν έπρεπε να συνεχιστεί μετά την πρώτη διακοπή ακόμα και αν το γήπεδο είχε πλήρως εκκενωθεί. Αλλά όπως είπα κάποιοι βρήκαν τα πατήματα που ζητούσαν…

Όμως για κανένα λόγο τα όσα έγιναν την Κυριακή δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε μερικούς να διαγράψουν την τρομερή αδικία της Τετάρτης και την απέχθεια που δημιούργησε στην συνείδηση του κόσμου! Απο αύριο πρέπει να αρχίσουν οι κινήσεις για ένα καλύτερο πρωτάθλημα και να σταματήσει εδώ η παρωδία που αποκαλείται Ελληνικό μπάσκετ.

Επιτέλους έγινε η αρχή!

"Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με ιδιαίτερη αγανάκτηση και οργή, μετά την προχθεσινή ωμή καταδίκη της ομάδας από τους διαιτητές στο ΟΑΚΑ, η οποία συνιστά αλλοίωση αποτελέσματος και συνεπώς για άλλη μια χρονιά αλλοίωση του πρωταθλήματος, ανακοινώνει τα εξής:

Τα πρωτοφανή διαιτητικά όργια σε βάρος της ομάδας μας των οποίων όλοι οι φίλαθλοι έγιναν μάρτυρες, μας αναγκάζουν να καταγγείλουμε τους υπευθύνους που ελέγχουν τον χώρο του ελληνικού μπάσκετ και που δεν είναι άλλοι από την ΚΕΔ και ειδικότερα τη σημερινή της ηγετική ομάδα (Συμεωνίδης, Κορομηλάς, Ζαβλανός) η οποία είναι υπεύθυνη και υπόλογη για την αναξιοπιστία του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ.

Το ισχύον σύστημα αξιολόγησης και επιλογής διαιτητών, εάν πράγματι αυτό υφίσταται, είναι θλιβερό και ανεπαρκές. Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ απαιτεί την άμεση δημοσιοποίηση της αξιολόγησης των διαιτητών Χριστοδούλου, Τανατζή και Αναστόπουλου καθώς και των κυρώσεων που θα τους επιβάλλει η ΚΕΔ, εάν και εφόσον το κρίνει σκόπιμο….

Προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία των play-offs, η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ απαιτεί τον διορισμό ξένων διαιτητών ανωτάτου επιπέδου από τον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Σε αντίθετη περίπτωση θα σταθμίσει τα δεδομένα για να λάβει αποφάσεις σχετικά με την περαιτέρω στάση της.

Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έχει αδικηθεί κατάφωρα από την διαιτησία κατ’ επανάληψη και δεν προτίθεται να συμμετάσχει στο επόμενο πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ της περιόδου 2010 – 2011, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ομάδα μας και το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, αν δεν αλλάξει η σύνθεση και ο τρόπος λειτουργίας της ΚΕΔ".

Επιτέλους έγινε η αρχή και ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα για τη δικαίωση του.Σκληρή ανακοίνωση με σκληρά λόγια μια ανακοίνωση που παράλληλα δηλώνει και το τι θα επακολουθήσει τη νεα χρονιά.Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει μόνο να ενισχύεται σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά να φροντίζει ωστε να προστατεύει και την ομάδα από κάθε είδους αρπακτικά που σκοπό έχουν να χαρίζουν τίτλους σε αυτούς που δεν το δικαιούνται εντός αγωνιστικού χώρου.Σίγουρα όλοι μας θα έχουμε παράπονα από το timing της ανακοίνωσης και όλοι θεωρούμε οτι είναι μια καθυστερημένη αντίδραση εστω και έτσι όμως κάτι πρέπει να αλλάξει και η ΚΑΕ δεν μπορούσε να παραμείνει άλλο αμέτοχη βλέποντας και την οργή στα μάτια του κόσμου της ομάδας.

Ούσιαστικα μιλάμε για το βήμα της επόμενης ημέρας και όχι για το σήμερα ή το άμεσο μέλλον.Τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση δεν έχουν να κάνουν με τους τελικούς.Ο Ολυμπιακός ως ο μεγαλύτερος σύλλογος στην ελλάδα πρέπει να παίρνει θέση και να φροντίζει για το καλό του ελληνικού μπάσκετ.Και φέτος όπως και όλα τα περασμένα χρόνια όλες οι ομάδες έχουν αδικηθεί από το σύστημα,έχει αλλοιωθεί η εικόνα του πρωταθλήματος και η βαθμολογία με τις καταφανείς υποδείξεις των διαιτητών και των ορισμό τους από την ΚΕΔ.Πολλοί στέκονται στα άσχημα σφυρίγματα τους αλλα δεν είναι έτσι.Η μπάλα παίζεται διαφορετικά.Δεν έχει τόσο σημασία πώς σφυρίζει ένας διαιτητής και τι σκοπό έχει αφού αυτός είναι ξεκάθαρος από την αρχή του πρωταθλήματος.Σημασία έχει αν διαθέτει τα κατάλληλα προσόντα και σε ποιούς αγώνες παίζει.Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι οτι στα κρίσιμα μάτς τα πράσινα ερπετά δίνουν όλους τους κρίσιμους αγώνες με τους Βορεάδη-Τανατζή-Ζαβλανό-Κορομηλά-Χριστοδούλου-Σχινά ως πρωτοπαλήκαρα.Το έργο είναι γνωστό από τη μια αυτοί θα προστατεύουν τους πράσινους και από την άλλη θα βάζουν εμπόδια στον Ολυμπιακό με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο.Επίσης ας προσεξει κανείς προσεκτικα σε ποιά σημεία του αγώνα δίνονται ανάποδα τα σφυρίγματα.Αυτό είναι μια μεγάλη απόδειξη για το αν γίνονται απλά λάθη ή υπάρχει ξεκάθαρη πρόθεση.Προχθές είδαμε λάθος επαναφορά οταν η διαφορά ήταν στους 14 για να μην πάει στους 16 ή 17 είδαμε να μην δίνονται βήματα με σκοπό η διαφορά να πάει στους 9 από τους 11 είδαμε διάφορες ποικιλίες που μόνο σε τυχαία χρονικά διαστήματα δεν συνέβησαν.Γιατί ρε πάιδες κανείς δεν μιλάει για τα 27 προηγούμενα λεπτά παιχνιδιού?μήπως απλά γιατί μέχρι εκεί οι διαιτητές ήταν υποφερτοί και δεν έδειχαν πρόθεση ναευνοήσουν κανένα?ειδαν και αποείδαν και αποφάσισαν να αναλάβουν δράση...έτσι έχουν τα πράγματα!

Φέτος πολλοί θα μείνουν στο αν αδίκησε η διαιτησία τον Ολυμπιακό στο 3ο τελικό ή όχι....ας γελάσω συριγικά!!!Μια ομάδα που ούτε καν το αβαντάζ έδρας δεν θα έπρεπε να διαθέτει είναι προεξοφλημένο οτι θα κατακτήσει και το φετινό πρωτάθλημα με το έτσι θέλω.Μαρούσι-Πάοκ-Πανιώνιος ακόμα θυμούνται στις σφαγές που έπαθε η ομάδα τους με αντίπαλο τα πράσινα ερπετά.Αντίθετα ο Ολυμπιακός στα δύσκολα μάτς είτε κέρδισε με αίμα απέναντι σε 8 είτε υποχρεώθηκε σε ήττες όπως με Μαρούσι και Πανιώνιο.

Η κλίκα είναι γνωστή το σύστημα σάπιο και οργανωμένο.Στο ποδόσφαιρο κάποτε μιλούσαν για τα καλύβα του μπάρμπα Θωμά εδώ δεν έχουμε καλύβα παίδες εδώ έχουμε να κάνουμε με ''εταιρία δολοφόνων'' τους δολοφόνους του μπάσκετ που πολλοί από εμάς αγαπάμε αγνά πέρα από το όποιο οπαδιλίκι διακατέχει καθένα μας.Και όμως μπορεί για μερικούς αυτό να φαντάζει αδύνατο αλλά δεν είναι έτσι.Οι μπασκετικοί είναι γενικά λίγοι αλλά αγαπούν το άθλημα και όχι μια ομάδα συγκεκριμένα.Αυτό όμως που δεν σηκώνει κανένας μας είναι η αδικία.Θα κερδίζει πάντα ο καλύτερος και αν χάνει απο διαιτητικά σφάλματα αυτό είναι αποδεκτό αρκεί να είναι ανθρώπινα λάθη και όχι εγκλήματα με σκοπό προμελετημένα.Δυστυχώς βλέπουμε σκοπό βλέπουμε πρόθεση βλέπουμε αβάντα βλέπουμε σπρώξιμο βλέπουμε οργανωμένο έγκλημα και αυτό είναι που μας βγάζει από τα ρούχα μας.

Στα της ανακοίνωσης τώρα.Καθένας έχει την άποψη του.Σε ό,τι με αφορά λοιπόν κρίνω λάθος οτι η ανακοίνωση βγήκε από τη ΚΑΕ και όχι από τους ίδιους τους Αγγελόπουλους.Φυσικά δεν πιστεύω οτι αυτό είναι τυχαίο καθόλου καθώς αυτή είναι και η τακτική τους.Για κάθε τι κακό βγαίνει μπροστά ο Ολυμπιακός ίσως επειδή το όνομα Αγγελόπουλος είναι βαρύ και δεν πρέπει να χτυπηθεί από κανένα.

Γίνεται μια προσπάθεια να δείξουν τη δυσαρέσκεια του Ολυμπιακού σε όλα αυτά που συμβαίνουν,γίνεται μια προσπάθεια να δείξουν οτι θα πάρουν πρωτοβουλίες για να αλλάξει ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ και η σύνθεση της όπως και της ΚΕΔ και εμμέσως δείχνει οτι τα play offs θα συνεχιστούν κανονικά αλλά του χρόνου τα δεδομένα θα είναι διαφορετικά. Εμείς ως Ολυμπιακοί δεν θέλουμε ούτε απαιτούμε την εύνοια κανενός.Θέλουμε να παίρνουμε ό,τι μας αξίζει εντός αγωνιστικού χώρου με 50-50 διαιτησία.Θέλουμε αγώνες καθαρούς χωρίς πρόθεση αλλά δυστυχώς κακά τα ψέμματα αυτό το 50-50 δεν υπάρχει πουθενά και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ.Συνεπώς είτε θα φροντίσουμε η αντιμετώπιση της διαιτησίας να ειναι 51-49 υπερ μας είτε θα μας τσιγκελώνουν και θα μας παίζουν 90-10 εις βάρος μας όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια.Γιατί βλέπετε άλλοι δεν είναι τόσο συναισθηματικοί και καλοπροθέσηδες όσο εμείς αλλά αν βρουν το σύστημα μπόσικο κοιτάζουν να το εκμεταλλευτούν όσο δεν παίρνει.

Τουλάχιστον μερικοί από εμάς δεν είχαμε αυταπάτες όλη τη χρονιά και δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο και αυτός ήταν και ο λόγος που επιθυμούσαμε σφόδρα τον τίτλο της ευρωλίγκας.Και μιας και είπα ευρωλίγκα μήπως ήρθε η ώρα για τη δημιουργία μιας κλειστής ευρωπαικής λίγκας στα πρότυπα του ΝΒΑ?Μακάρι να το δούμε σύντομα.Όχι οτι και πάλι δεν θα υπάρχει η αβάντα και το σύστημα των διαιτητών αλλά τουλάχιστον τα πράγματα θα είναι πιο ήρεμα και σωστά δομημένα και το γδάρσιμο θα πέφτει με το γάντι.Άλλωστε ακόμα και στο ΝΒΑ κάθε δεκαετία υπάρχει μια ομάδα που ευνοείται από τους διαιτητές και το σύστημα πότε λέγεται Λεικερς πότε Σέλτικς πότε Σπερς πότε Πίστονς και πάει λέγοντας....

Φέρτε τον Λεμπρόν...μόνο ετσι!!!

Τι να πούμε για σήμερα αλήθεια?τα πράγματα είναι απλά αν οι Αγγελόπουλοι θέλουν να δούν κούπα μόνο μια επιλογή έχουν από εδώ και πέρα.Φέρτε τον Λεμπρόν!!!

Ο Oλυμπιακός σήμερα έπαιξε όσο καλύτερα μπορούσε με τις συνθήκες που συνάντησε απέναντι του.Φοβερή ψυχραιμία,μυαλό και πολύ εύστοχες επιλογές στα σούτ 3 πόντων οδηγούσαν τον όλυμπιακό σε μια μεγάλη νίκη μέχρι τα μέσα του τελευταίου δεκαλέπτου.Στα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου βρεθήκαμε με μια διαφορά 9 πόντων με ένα απίστευτο εύστοχο σουτ από τον Γιασικεβίτσιους με σύστημα χύνω τα νερά.Η ομάδα ως τότε έπαιξε εξαιρετική άμυνα μπλόκαρε το μυαλό των πράσινων ερπετών και βρέθηκε μπροστά ακόμα και με διαφορά 14 πόντων.Η διαφορά άρχισε να ροκανίζεται από τα γκρί κοράκια που δεν έπαψαν να βοηθούν όσο χρειάζονταν για να μην απομακρυνθεί ο πρωταθλητής όλων των σπόρ (μεχρί και ανωμάλου δρόμου και συγχρονισμένου τραμπολίνου) περισσότερο.Τελικά το έργο τους απέδωσε.Oi γκρί έπαψαν να σφυρίζουν τα συνεχόμενα μέχρι και αντιαθλητικά φάουλ που γίνονταν στην άμυνα της αγαπημένης τους ομάδας έδωσαν μια σειρά από ανάποδα σφυρίγματα υπέρ τους και η διαφορά έκλεισε στα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου στους 9.Στο τέταρτο δεκάλεπτο το έργο συνεχίστηκε από εκεί που τελείωσε και δεν ήταν η πρώτη φορα.Επανάληψη ήταν το παιχνίδι ενός αγώνα επί Κασλάουσκας τότε που ο Κόλιεβιτς έκανε τα δικά του και οδηγούσε την ομάδα μας.Και τότε όπως και τώρα οι διαιτητές ακολούθησαν την ίδια συνταγή.Κανένα σφύριγμα απολύτως για τον Όλυμπιακό και όλα για τον αντίπαλο του.Τελικά στα μέσα του τελευταίου δεκαλέπτου μας προσπέρασαν.Με ένα επιθετικό φάουλ του Μπατίστ που δόθηκε αμυντικό και παράλληλα ήταν και το 5ο ατομικό του μοναδικού παίκτη που μπορούσε να τους ξεκωλιάσει δηλαδη του σέρβου του Τεόντοσιτς.Δόθηκαν και άλλα αστεία σφυρίγματα ενδεικτικά αναφέρω την λάθος επαναφορά υπέρ των πράσινων σε μια μπάλα που βγήκε από τον Διαμαντίδη και όχι από τον Μπέβερλυ καθώς και ένα κόψιμο του Τσίλι στον Μπατίστ που χρεώθηκε ως 2ποντο αν και η μπάλα είχε χτυπήσει προηγουμένως πάνω στο στεφάνι.Γενικά τα πράγματα ήταν απλά κάθε αμφισβητούμενο σφύριγμα υπέρ τους κάθε επαφή στην άμυνα τους ήταν νόμιμη και κάθε επαφή των ερυθρολεύκων ήταν φάουλ.Τι να το κάνουμε το καλό ποσοστό στα τρίποντα?

Πολλοί θα πούν οτι ο Ολυμπιακός έπαψε να παίζει οργανωμένα και να στήνει καλές επιθέσεις....πλάκα κάνουμε?Τα πράγματα είναι απλά όταν σε σφάζουν και δεν σου σφυρίζουν το παραμικρό δεν μπορείς να οργανώσεις δεν μπορείς να σκεφτείς νιώθεις οτι αδικείσαι και πνίγεσαι και τελικά λογικά χάνεις.Έτσι χάσαμε με τη Μπαρτσελόνα έτσι χάσαμε και σήμερα έτσι θα χάνουμε πάντα..

Αγγελόπουλοι έχετε δύο επιλογές ή θα φέρετε τον Λεμπρόν Τζέιμς πακέτο με τον Κόμπε Μπραιαντ ή θα φροντίσετε ωστε ο Ολυμπιακός να αντιμετωπίζεται ακριβοδίκαια από τους διαιτητές με 50-50 ακρίβως σε κάθε σφύριγμα ή το ένα ή το άλλο διαλέξτε και πάρτε διαφορετικά θα παραμείνετε δεύτεροι για μια ζωή!!!

Για την ιστορία το τελικό σκόρ ήταν 79-70 και για κάποιον που είδε τον αγώνα μόνο γέλοιο μπορεί να του προκαλέσει!

Κατά τα άλλα ο άσχετος Γιαννάκης και οι άσχετοι παίκτες του Ολυμπιακού δεν ταιριάζουν στην ιστορία της ομάδας.Θα πρέπει να διαλυθεί όλη η ομάδα και να ξαναφτιαχτεί γιατι με αυτούς πρωτάθλημα δεν παίρνουμε.Εμείς είπαμε θέλουμε Κόμπε και Λεμπρόν...

Ας είναι καλά ο υπερπροπονηταράς Ζοζότσαρος που καθάρισε και πάλι σήμερα την ομάδα μας με τα balls άλλου όμως του Λιθουανού παικταρά που ήθελε να διώξει όλη τη χρονιά από την ομάδα του και τα balls των Τανατζή-Χριστοδούλου!

Επιτέλους ξυπνήστε μόνο η ευρωλίγκα θα πρέπει να μας ενδιαφέρει και τίποτα άλλο.Φέτος πετύχαμε το απόλυτο που μπορούσαμε.Ούτε η Μπαρτσα παιζόνταν γιατί και εκείνη είχε πάρει τη κούπα πριν ξεκινήσει η σεζόν έτσι είναι τα πράγματα αυτά κανονίζονται στην ώρα τους....

Σχολιάστε τα ασχολίαστα στο φόρουμ του thrylos-fans!!!