ΤΕΡΑΣΤΙΟ διπλό...Διπλό ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ!!!

Έχουν περάσει μερικές ώρες από το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Περιστέρι και τη νίκη επί του Ατρομήτου με 1-0. Μια νίκη που δεν είναι μια απλή νίκη. Είναι μια πολύ σημαντική νίκη. Μια νίκη χρυσάφι και τρεις υπερπολύτιμοι βαθμοί. Τρεις χρυσοί βαθμοί στο δρόμο για τον τίτλο του πρωταθλητή. Η ομάδα μας σήμερα πήρε ένα τεράστιο διπλό. ΤΕΡΑΣΤΙΟ...να το δουν και να το χωνέψουν όλοι. Δείτε το ξανά Ατρόμητος-Ολυμπιακός 0-1.

Τι έγινε ξαφνικά κι έχουμε τόση χαρά; Δεν χαιρόμαστε μόνο για τη νίκη της ομάδας μας. Γιατί σήμερα ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε απλά έναν ακόμη αγώνα. Παίρνοντας αυτό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ διπλό έστειλε προς όλους το μήνυμα...ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Και πάρτε όλοι σας χαμπάρι. Τέτοια διπλά και νίκες ξέρει να παίρνει μόνο ο Ολυμπιακός. Η μισή Ελλάδα σήμερα περίμενε αρνητικό αποτέλεσμα του Ολυμπιακού, αλλά οι ερυθρόλευκοι δεν τους έδωσαν αυτή τη χαρά. Και να θυμίσουμε σε όλους πως ο Ολυμπιακός πήρε αυτή τη σημαντική νίκη παίζοντας χωρίς τους Τοροσίδη, Αβραάμ, Ντουντού, Λεντέσμα, Ζαϊρί, Μαρέσκα, Ντάρμπισαϊρ, Ντιόγκο, Λεονάρντο. Παίκτες βασικοί στην μέχρι τώρα πορεία.

Αντί όλων αυτών είδαμε παίκτες από την ομάδα νέων και παίκτες που ήταν ξεχασμένοι από το προπονητή τους. Ο Ολυμπιακός τους κάνει πλάκα ακόμα και με Σοϊλέδη, Κατσικογιάννη, Φετβατζίδη, Πάντο, Γ.Παπαδόπουλο. Αυτή λοιπόν η απίστευτη φουρνιά νέων που φαινέται να ξεπετάγεται, μαζί με τους υπόλοιπους που μπορούσαν να αγωνιστούν έδωσαν ρεσιτάλ σε ένα γήπεδο χωράφι. Με καρδιά και μέταλλο πρωταθλητή έδειξαν σε όλους ποιος είναι το αφεντικό και σε αυτό το πρωτάθλημα.

Γι αυτό λοιπόν...Όταν οι άλλοι θα ψάχνουν το δρόμο για την κορυφή...εμείς θα σε φωνάζουμε ξανά ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ!!!

Σχολιάστε τον αγώνα στο φόρουμ των thrylos-fans!!!

Ολυμπιακός (Ζίκο): Νικοπολίδης, Πάντος, Ζεβλάκοφ, Μέλμπεργκ, Μπράβο, Γκαλέτι, Σοϊλέδης (69' Φετφατζίδης), Στολτίδης, Κατσικογιάννης (81' Γ. Παπαδόπουλος), Όσκαρ, Μήτρογλου.

Μάλαγα - Ολυμπιακός: 86-68

Απόψε, σήμερα και χθες

όλες οι πόρτες είν' κλειστές

κι' εγώ έχω μείνει ΟΞΩ

και μες' στο θάμπος το θαμπό

παίρνω αμπάριζα να μπω

και με πετάνε ΟΞΩ


Όλος ο κόσμος μ' αγνοεί

βαρέθηκα πια τη ζωή,

τους φόνους και τα μίση.

Αλί αλί και τρισαλί,

φωνάξτε αμέσως τον Αλή

να με καρατομήσει!

Ξεκίνημα με νίκη!

Με το δεξι ξεκινησε το πρωταθλημα η ομαδα μπασκετ του Θρυλου παίρνοντας το διπλο στο Αλεξανδρειο με αντιπαλο τον Αρη. Η ομαδα μας παρουσιαστηκε σοβαρη στο πρωτο ημιχρονο και πηρε απο την αρχη του αγωνα το προβαδισμα το οποιο και διατηρησε μεχρι και το τελος. Ευτυχως δεν κοστισε το τραγικο 3ο δεκαλεπτο της ομαδας οπου παικτες (με εξαιρεση τον Κλεϊζα) και προπονητης ηταν πραγματικα στον κοσμο τους πραγματοποιωντας τραγικη εμφανιση. Μια εμφανιση που εδωσε το δικαιωμα στον Αρη να μειωσει στο καλαθι και να ελπιζει ακομα και για την νικη. Η κακιστη εικονα διορθωθηκε στο τελευταιο δεκαλεπτο και η ομαδα πηρε την νικη οπως και οφειλε.

Καλυτεροι για την ομαδα μας ηταν ο φοβερος Λινας Κλεϊζα που ηταν σχεδον αλανθαστος, ο Τζος Τσιλντρες που φαινεται να παταει καλυτερα φετος, ο "κοντορεβυθουλης" Μπεβερλι που ειναι πραγματικος δαιμονας μεσα στο παρκε και ο Νικολας Βουισιτς που εδωσε λυσεις οπου και οταν χρειαστηκε σε αμυνα και επιθεση.

Το ενδιαφερον μεταφερεται στα μεσα της εβδομαδας και στην σπουδαια αναμετρηση με την Μαλαγα (του δικου μας Γιωργου Πριντεζη) στην Ισπανια στα πλαισια της 2ης αγωνιστικης της Ευρωλιγκα!

Σχολιαστε την πρωτη νικη του Θρυλου στην Α1 στο φορουμ των thrylos-fans!

Τα δεκάλεπτα: 16-20, 36-43, 55-60, 78-85

Άρης (Φώτης Κατσικάρης): Κλαρκ 14, Μπετς 6, Ντέι 3, Ρίτσαρτσον 6, Σκορδίλης, Κακιούζης 8, Μπάρλος 8, Μάιλς 27, Χρυσικόπουλος 6

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς, Τσίλντρες 17, Βούισιτς 10, Ουέιφερ 2, Μπουρούσης 6, Κλέιζα 24, Βασιλόπουλος 8, Γλυνιαδάκης, Μπέβερλι 11, Τεόντοσιτς 3

Εύκολα...άνετα αλλά θέλει πολύ δουλειά ακόμα!

Ξεκίνημα για την ευρωλίγκα λοιπόν σήμερα για τη περίοδο 2009-2010 με τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει την Ορλεάν στη φάση των ομίλων.Πολλοί ίσως περίμεναν με αγωνία να δουν την ομάδα από κοντά να θαυμάσουν το σύνολο που φτιάχνει ο Παναγιώτης Γιαννάκης και να πάρουν γεύση από τα νέα αποκτήματα της ομάδας μας.Δυστυχώς όμως λίγοι από ό,τι αποδείχτηκε έκαναν και τον κόπο να περάσουν από το ΣΕΦ (μόλις 6500 κόσμος) και οι περισσότεροι είδαν το μάτς από τις τηλεοράσεις τους.

Έστω και έτσι λοιπόν ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε νικητής σε ένα αγώνα με μια σαφώς πιο αδύναμη αλλά ταυτόχρονα και πιο έτοιμη ομάδα.Το ξεκίνημα βρήκε την ομάδα μας να είναι αρκετά νωθρή επιθετικά και να υποκύπτει σε αρκετά λάθη στο διάστημα αυτό η ομάδα βασίστηκε κυρίως σε εξάρσεις των Λίνας Κλείζα,ο οποίος πραγματοποίησε μια ονειρική εμφάνιση-ντεπούτο , και Τζος Τσίλντρες ο οποίος φανερά με ανεβασμένη αυτοπεποίθηση δεν σύστασε να σουτάρει από όποιο σημείο του δίνονταν η ευκαιρία.Ο Μίλος Τεόντοσιτς αν και είχε να αντιμετωπίσει ένα αρκετά γρήγορο play maker τα πήγε αρκετά καλά.Πίεσε σε όλο το γήπεδο τον αντίπαλο του και έδειξε οτι φέτος δουλεύει πραγματικά με στόχο να εκμηδενίσει τα μειωνεκτήματα του και να γίνει άμεσα ο ηγέτης στην οργάνωση του παιχνιδιού για τον Ολυμπιακό.Η άμυνα της ομάδας μας ανταποκρίθηκε αρκετά καλά με τους Βασιλόπουλο και Μπέβερλευ ,ο οποίος πήρε τη θέση του Μίλος στη περιφέρεια μας, να έχει αρκετή κίνηση και να δημιουργεί δυσκολίες στην επίτευξη καλαθιού από τους αντιπάλους.Η Ορλεάν έκανε αρκετα λάθη και βρήκε μονο λύσεις στο γρήγορο παιχνίδι και μέσα από το καλάθι ύστερα από χαμένα ριμπάουντ της ομάδας μας.Τα παραπανω ήταν και τα μεγάλα μειωνεκτήματα του σημερινού Ολυμπιακού.Χρόνο πήραν όλοι οι παίκτες της ομάδας μας με το Παναγιώτη Γιαννάκη να δείχνει οτι φέτος έχει τη πρόθεση και πιο ομορφο και ελκυστικο μπάσκετ να παίξει ο Ολυμπιακός και καλύτερη διαχείριση να υπάρξει στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας.Ο Βον Γουείφερ μπήκε αρκετά δυστακτικός στον αγώνα και υπεπεσε σε δύο απανωτές λάθος πάσες.Το τρακ του νεοφερμένου αμερικανού ήταν εμφανές καθώς και η έλειψη χημείας με το υπόλοιπο ρόστερ.Οι Μπουρούσης-Παπαλουκάς πέρασαν μάλλον αφανείς σχεδόν σε όλο τον αγώνα με τον πρώτο πάντως να παίρνει 9 ριμπάουντ αλλά να δίνει και να χάνει ταυτόχρονα αρκετές μάχες μέσα στις δυο ρακέτες .Ο Βούισιτς έδειξε ορεξάτος με με ενέργεια και επιθετικά ανταποκρίθηκε καλα τελειώνοντας φάσεις με χουκ και κερδίζοντας φαουλ.Στα ριμπάουντ πάλεψε αρκετά για τα στάνταρτ του αλλά δεν κατάφερε να διακριθεί ιδιαίτερα.

Στο δεύτερο ημίχρονο δεν άλλαξε κάτι δραματικά.Το παιχνίδι συνεχίστηκε στον ίδιο ρυθμό με τον ''δρακο'' να δοκιμάζει σχήματα για τη συνέχεια στη προσπάθεια του ταυτόχρονα να μην καταπονήσει τους ερυθρόλευκους.Οι Τσίλντρες και Κλείζα συνέχισαν το βιολί τους και με όμορφες εμπνέυσεις πέτυχαν πόντους για την ομάδα μας προσφέροντας και μερικές όμορφες φάσεις στο κοινό που βρέθηκε στο ΣΕΦ.Στο δεύτερο ημίχρονο ανέβηκε και ο Γουείφερ και πήρε κάποιες προσπάθειες πάνω του φανερά πιο ορεξάτος και με περισσότερη αυτοπεποίθηση δείχνοντας κάποια δείγματα του πλούσιου ταλέντου του.Ο Γλυνιαδάκης πήρε και αυτός χρόνο συμμετοχής και έκανε αρκετά καλά τη δουλειά του στο χρόνο που του δόθηκε ειδικά στην άμυνα μας.Ο Χαλπερίν έδωσε λύσεις πολύτιμες και η εξέλιξη του αγώνα ήταν φυσιολογική με τον Ολυμπιακό να κερδίζει το πρώτο ροζ φύλλο αγώνα για τη φετινή χρονιά.Τελικό σκορ Ολυμπιακός-Ορλεάν 94-72.

ΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 18-15, 44-30, 66-49, 94-72

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 5, Τσίλντρες 15, Βούισιτς 10, Μπουρούσης 2, Χαλπερίν 5, Κλέιζα 23, Βασιλόπουλος 6, Γλυνιαδάκης 4, Μπέβερλι 6, Τεόντοσιτς 7, Σλούκας 1, Ουέιφερ 10

ΟΡΛΕΑΝ (Ερβέλ): Μπάνκς 14, Καβίλ 18, Ντόουλμαν 8, Κάσιους, Κούρτι 9, Νίκολς 18, Βάτι 3, Μόρμαν, Σκιαρά, Ντόμπινς 2, Σαντικού

Μεγάλη κριτική για το σημερινό αγώνα δεν μπορεί να γίνει.Συμπερασματικά ο Ολυμπιακός έδειξε θετικα και αρνητικά στοιχεία στο παιχνίδι του κάτι που όμως σε αυτη τη χρονική περίοδο ειναι απολύτως φυσιολογικό.Μεγάλο πρόβλημα ήταν οι επιστροφές της ομάδας και η σχετικα μέτρια κυκλοφορία μπάλας επιθετικά.Στα ριμπάουντ σε καμία περίπτωση δεν θα λέγαμε οτι τα πήγαμε εξαιρετικά χάθηκαν αρκετά και στις δύο ρακέτες τομέας που οφείλει η ομάδα να παρουσιαστει καλύτερη στο μέλλον όπως και στα λάθη πολλά από τα οποία ήταν παιδιάστικα.Αμυντικά στο σετ παιχνίδι πήγαμε αρκετά καλά πιέσαμε στη μπάλα πάνω, οδηγήσαμε τους αντιπάλους μας σε πολλά λάθη, ενώ δυσκολέψαμε αρκετά τα σουτ των αντιπάλων παρά το γεγονός οτι δεχθήκαμε αρκετους πόντους και από τη περιφέρεια.Η αλληλοκάλυψη στην άμυνα θέλει ακόμα δουλειά και οι παίκτες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρούν ο ένας τον άλλον.

Για τους νεοφερμένους...ο Βον Γουείφερ έδειξε έξω από τα νερά του...έδειξε να έχει πολλά ατομικά προσόντα αλλά αδυναμία στο τρόπο να διαβάζει τις φάσεις σε άμυνα και επίθεση.Ο Μπεβερλευ έδωσε λύσεις αμυντικά, πίεσε πολύ, ενώ και επιθετικά βοήθησε με τις λίγες προσπάθειες που πήρε.Ο Κλείζα ήταν απλά απολαυστικός σαν να έπαιζε χρόνια στην ομάδα αυτή ανταποκρίθηκε απόλυτα στο ρόλο του και ταίριαξε αρμονικά με το Γιάννη Μπουρούση δείχνωντας οτι είναι το 4ρι που επιθυμεί ο Ολυμπιακός και όχι το 2-3ρι που κάποιοι κακοπροέραιτοι ήθελαν να πιστεύουν οτι είναι.Ο Γλυνιαδάκης έκανε αυτό που μπορούσε στα λεπτά που πήρε τίποτα το εξαιρετικό τίποτα το αρνητικό.Έδειξε ωστόσο οτι θα είναι ένας παίκτης που από τη θέση του ρολίστα θα βγάζει εις πέρας οποιαδήποτε αμυντική αποστολή του δοθεί εντολή φέρει εις πέρας.

Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στον Κώστα Σλούκα ο οποίος πήρε και αυτος χρόνο συμμετοχης βοηθώντας στη κυκλοφορία μπάλας και πετυχαίνοντας ένα πόντο από ελεύθερη βολή.Κωστάκη είμαστε βέβαιοι οτι στο μέλλον θα σου δοθούν αρκετες ευκαιρίες ξανά και για χρόνια θα αποτελέσεις τον ηγέτη του Ολυμπιακού μας καλή αρχή λοιπόν.

* Μετά τη λήξη του αγώνα ο προπονητής του Ολυμπιακού ενημέρωσε τον Γιοτάμ Χαλπερίν οτι το ξεκίνημα της σεζόν δεν θα τον βρει στην Α1 του μπάσκετ αλλα οτι υπολογίζεται κανονικά για τη συνέχεια και οτι σύντομα θα μπει να αγωνιστεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα.Οι ξένοι παίκτες που θα αγωνιστουν στον αγώνα με τον Άρη θα είναι οι Μπεβερλευ-Γουέιφερ-Τσίλντρες-Κλείζα-Βούισιτς και Τεόντοσιτς.

* Οι Κωστας Παπανικολάου και Σοφοκλής Σχορτσανίτης δείχνουν να ξεπερνούν ομαλώς το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν και από Παρασκευή επιστρέφουν κανονικά στις προπονήσεις της ομάδας.

Σχολιάστε τον αγώνα της αγαπημένης μας ομάδας στο φόρουμ του thrylos-fans εδώ.

Δεν μάγεψε, αλλά τα κατάφερε!!!

Ολυμπιακός-Σταντάρ Λιέγης 2-1 στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και το Καραισκάκη φλαίγεται. Αυτή είναι η ουσία από το σημερινό παιχνίδι της ομάδας μας. Η νίκη που τόσο πολύ θέλαμε, ήρθε και τώρα μπορούμε να χαρούμε. Δεν ήρθε εύκολα, ούτε και με θέαμα, αλλά σημασία έχει πως ήρθε η νίκη και οι τρεις βαθμοί.

Ο Ζίκο παρουσίασε μια εντεκάδα που σίγουρα δεν θα ήταν αυτή που επιθυμούσε. Όμως όταν έχεις περιορισμένες λύσεις, είσαι υποχρεωμένος να συνεχίσεις με αυτούς που διαθέτεις. Το γιατί δεν έχει ένα ρόστερ με βάθος, είναι άλλο θέμα και ελπίζουμε να μην το πληρώσει. Σήμερα ήταν η καρδιά και το πάθος των παιχτών μας που οδήγησαν σε αυτή τη σημαντική νίκη. Μια νίκη χρυσάφι για τη συνέχεια. Ο Ολυμπιακός κινδύνεψε αρκετά, αλλά και απείλησε με τη σειρά του τη Σταντάρ. Κατάφερε όμως να ανατρέψει το εις βάρος του αποτέλεσμα και να δείξει σε όλους πως δεν πρέπει να τον ξεγράφουν.

Ελπίζω να το είδε και ο πρόεδρος του και να σταματήσει να κόβει το δρόμο στην ομάδα του με τις λανθασμένες επιλογές του. Θα ακούσουμε πολλά φίλοι μου τις επόμενες μέρες, αλλά πρέπει να τους έχουμε όλους μα όλους γραμμένους. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής είναι θετικά και προχωράμε. Αυτή είναι η ουσία κι εκεί πρέπει να στεκόμαστε. Αν όλα πάνε καλά μπορεί από την επόμενη αγωνιστική να πανηγυρίζουμε και την πρόκριση στην επόμενη φάση. Δεν είναι εύκολο και σίγουρα θέλει και τύχη. Η τύχη όμως είναι με του ικανούς και η κωλοφαρδία με τους κωλόφαρδους.

Αυτά από μένα...τα υπόλοιπα στο φόρουμ των thrylos-fans!!!

Ολυμπιακός (Ζίκο): Νικοπολίδης, Μέλμπεργκ, Α. Παπαδόπουλος, Ζεβλάκοφ, Ραούλ Μπράβο, Ντουντού, Μαρέσκα, Ζαϊρί(Στολτίδης), Γκαλέτι, Όσκαρ, Μήτρογλου.

Κλωτσιές εσείς? Γκολ εμείς!

Το απόγευμα του Σαββάτου παρακολουθήσαμε πιθανότατα τον καλύτερο Ολυμπιακό της φετινής σεζόν.

Μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος που ειδικότερα στο δεύτερο ημίχρονο απέδειξε πως το ποδόσφαιρο αν παιχτεί απλά και απελευθερωμένα ως αυτό που είναι, δηλαδή παιχνίδι, τότε και το θετικό αποτέλεσμα θα έρθει ως φυσικό επακόλουθο.

Απέναντι στο σκληρό παιχνίδι του Αστέρα, με τους παίκτες του να βαράνε στο ψαχνό (απόλυτα λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως με κανένα άλλο τρόπο δεν θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά) και τον ανεκδιήγητο διαιτητή Αμπάρκιολη να χάνει σχετικά άνετα τον έλεγχο του αγώνα, η ομάδα μας αντιπαρέταξε στρωτό και ουσιαστικό ποδόσφαιρο και ανταμείφθηκε γι αυτό. Τρία γκολ, απόλυτη υπεροχή και ανα διαστήματα όμορφοι συνδυασμοί και ενέργειες που ξεσήκωσαν ενα Καραισκάκη που εχθές έδειξε τον καλύτερό του εαυτό.

Με κινητήριο μοχλό τον εξαιρετικό Μαρέσκα και άξιους συμπαραστάτες τους Μέλμπεργκ (τα κάνει όλα και συμφέρει!), Γκαλίτσιο (η πιο μεστή του εμφάνιση με τα ερυθρόλευκα), Μπράβο, Ζαιρί και Γκαλέτι, ο Ολυμπιακός, ειδικά του δευτέρου ημιχρόνου ήταν αυτός που θέλουμε να βλέπουμε. Συνειδητοποιημένος, αποφασισμένος και μαχητικός. Κάτι το οποίο πιστώνεται τόσο στους παίκτες, όσο και στον προπονητή μας ο οποίος αν και είναι πολύ νωρίς να κριθεί, δείχνει πως δουλεύει για το καλύτερο και προσπαθεί να "κερδίσει" τους ποδοσφαριστές του ώστε να πάρει ό,τι μπορεί απο αυτούς. Μόνο τυχαίο δεν είναι πως δύο από αυτούς που πέρσι θεωρούνταν από πολλούς "λίγοι" για τον Ολυμπιακό, εχθες βρέθηκαν στην αρχική ενδεκάδα και συμμετείχαν ενεργά στο παιχνίδι της ομάδας. Περί Όσκαρ και Γκαλίτσιου ο λόγος φυσικά.

Μελανά σημεία? Σαφώς οι τραυματισμοί των Ντιόγο και Γκαλίτσιου, που ναι μεν δεν είναι σοβαροί, αλλά τους στερούν την παρουσία τους από το παιχνίδι της Τρίτης με τη Σταντάρ Λιέγης. Και φυσικά η, για μία ακόμη φορά, νωχελική παρουσία του Ντουντού. Αν υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα που καλείται να λύσει το προπονητικό τημ, αυτό ειναι η απόδοση του περσινού MVP της ομάδας (κατά την άποψη του γράφοντος τουλάχιστον). Πρέπει να βρεθεί τι είναι αυτό που εμποδίζει τον Βραζιλιάνο να ξεδιπλώσει την κλάση στο χορτάρι. Προβλημα κούρασης? Συνεργασίας με τα υπόλοιπα χαφ? Άγχος λόγω του του γεγονότος ότι φέτος έγινε αρχηγός? Ότι και να είναι, τον έχουμε άναγκη, καθώς ο καλός Ντουντού ανεβάζει επίπεδο όλη την ομάδα.

Όσο για το ματς με τους Βέλγους?

ΘΡΥΛΕ ΠΑΙΞΕ ΓΕΡΑ
ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ
ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ!

Σχολιάστε τον αγώνα στο φόρουμ των thrylos-fans.


Ολυμπιακός (Ζίκο): Νικοπολίδης, Μέλμπεργκ, Γκαλίτσιος (77‘ Ζεβλάκοφ), Γκαλέτι (69’ Στολτίδης), Όσκαρ, Ντιόγκο (17‘ Ζαιρί), Ραούλ Μπράβο, Ντουντού, Α. Παπαδόπουλος, Μήτρογλου, Μαρέσκα

Τριπλόπιτο!

by metallica
Το χρονοδιάγραμμα της σημερινής ημέρας ήταν ήδη γνωστό και τηρήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια. Πρωί: Αναχώρηση για Λιβαδειά. Μεσημέρι: Σουβλάκια και μπύρες. Απόγευμα: Διπλό επί του Λεβαδειακού. Βράδυ: Επιστροφή στη βάση (με ενδιάμεσο διάλειμμα για τα τελευταία σουβλάκια). Μ'αυτά και μ'αυτά λοιπόν, η ομάδα μας πήρε την νίκη, όσο πιο άνετα γινόταν, στην έδρα του αδύναμου να αντιδράσει Λεβαδειακού.

Όλα ουσιαστικά είχαν κριθεί από το πρώτο ημίχρονο, στο οποιο ο Θρύλος πέτυχε και τα τρία του γκολ και έπιασε σε γενικές γραμμές καλή απόδοση. O Όσκαρ στο 5ο λεπτο μετά από ασίστ του Στολτίδη, o Ντουντού στο 28ο με πέναλτι που κέρδισε ο Μήτρογλου από τον Μπλάζιτς και ο Ντιόγκο στο 40ο έγραψαν το όνομά τους στον πίνακα των σκόρερ και έδωσαν τους τρεις βαθμούς στην ομάδα μας. Στο δεύτερο ημίχρονο βέβαια η ομάδα χαλάρωσε, εκμεταλλευόμενη το προβάδισμα των τριών γκολ, παρ'όλα αυτά καλό είναι μεν να γίνεται συντήρηση δυνάμεων (ειδικά αν συνυπολογίσουμε το "αγγλικό" πρόγραμμα που είχε να βγάλει η ομάδα τις προηγούμενες 20 ημέρες), αλλά όχι σε τέτοιο υπερθετικό βαθμό όπως στον χθεσινό αγώνα.

Τι κρατάμε απο τον χθεσινό αγώνα? Την καλή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, όπου κυκλοφορήσαμε σωστά τη μπάλα, δημιουργήσαμε ευκαιρίες και σκοράραμε τρία γκολ, καθώς και την εμφάνιση του κορυφαίου του αγώνα Όσκαρ που δείχνει ότι μπορεί να υπολογίζεται ως μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Και τι ξεχνάμε? Σίγουρα την νεκρά (εν μέρει δικαιολογημένη) που βάλαμε στο κιβώτιο ταχυτήτων στο δεύτερο ημίχρονο η οποία οδήγησε σε απανωτά κρούσματα υπνηλίας, ανάλογα με αυτά που προκαλούν δεκαπέντε λειβαδιώτικα σουβλάκια συνοδευόμενα από γενναίες ποσότητες μπύρας.

Τώρα, παίκτες, προπονητής και προπονητικό τημ έχουν μπροστά τους 10 ημέρες ώστε να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τη διακοπή του πρωταθλήματος και να προσπαθήσουν να διορθώσουν μέρος των κακών κειμένων της ομάδας, γνωρίζοντας φυσικά πως θαύματα δεν γίνονται (όπως πχ να μεταμορφωθεί ο Λεονάρντο σε αριστερό χαφ). Σημαντικές επίσης θα είναι και οι επιστροφές των τραυματιών σε κανονικούς ρυθμούς, ώστε να δώσουν στην ομάδα το κάτι παραπάνω που χρειάζεται.

Κάντε ένα διάλειμμα από την σουβλακοφαγία και πείτε τη γνώμη σας για τον αγώνα στο φόρουμ των thrylos-fans.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ζίκο): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ραούλ Μπράβο, Μέλμπεργκ, Α. Παπαδόπουλος, Στολτίδης (81' Γ. Παπαδόπουλος), Ντουντού, Όσκαρ, Ζαϊρί, Ντιόγκο, Μήτρογλου (71' Μαρέσκα).

Εις αναζήτησιν ενόχων

by La Boetie

Αν γνωρίζει κάτι καλά ο κάτοικος της ελληνικής επικράτειας, αυτό είναι το παιχνίδι που λέγεται “τις πταίει”. Η φράση ανήκει στον Χαρίλαο Τρικούπη, ο οποίος την χρησιμοποίησε σε άρθρο του στην εφημερίδα Καιροί το 1874 για να εκθέσει τις αυταρχικές συνήθειες του Βασιλέα Γεωργίου Α’ να διορίζει πρωθυπουργούς κατά βούληση, και είχε ως αποτέλεσμα την καθιέρωση της λεγόμενης αρχής της δεδηλωμένης στο ελληνικό σύνταγμα. Έκτοτε, η αναζήτηση ενόχων για τα δεινά της χώρας εξελίχθηκε σε εθνικό σπορ· η μάλλον, σε ένα ακόμα από τα δεινά της χώρας. Οι Έλληνες έχουν αναρωτηθεί “τις πταίει” για το κυπριακό, την παιδεία, την γοργή εξαφάνιση των δασών της χώρας, ή την απώλεια της πρωτιάς στη Γιουροβίζιον με την ίδια σταθερή αναποτελεσματικότητα, την ίδια τάση ανάλωσης στο κυνήγι των εντυπώσεων και την ίδια τελική αποκόλληση της κοινής γνώμης από οποιαδήποτε δυνατότητα δράσης. Το “τις πταίει” ερμηνεύει την πραγματικότητα με όρους ενόχων και δικαστηρίων και έτσι στρέφει το ενδιαφέρον στην παθητική αναμονή μιας ετυμηγορίας που βρίσκεται παντού και πουθενά και που “θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.” Την ίδια στιγμή βέβαια που παρέχει την ηδονή της στροφής του δακτύλου στον απέναντι ή στον δίπλα απαλάσσει τον το δάχτυλο προτάξαντα από την άδοξη ευθύνη του να προτείνει κάτι δημιουργικό. Το “τις πταίει” είναι το όνομα της συνείδησης της Ψωροκώσταινας, της κακοδαίμονος χώρας που για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν μπορεί να βρει προκοπή. Είναι ο βασικός τρόπος της διοχέτευσης της λαϊκής ενέργειας στην κατεύθυνση της χωρίς τελειωμό εσωστρέφειας. Υπ’ αυτή την έννοια το εθνικό μας σλόγκαν είναι η άρνηση του αντίστοιχου λενινιστικού: η ερώτηση “τι πρέπει να κάνουμε;” για να θυμηθούμε το φυλλάδιο που συνέγραψε ο Ρώσος το 1902, απέχει παρασάγγας ως προσέγγιση απ’ το “τις πταίει;” διότι πολύ απλά προτάσσει την ευθύνη στο θετικό και όχι την μουρμούρα για το αρνητικό.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα του εθνικού βαυκαλισμού με το ρόλο του απρόσκλητου δικαστή που τόσο έχουν επεκτείνει και θεσμοθετήσει πλέον τα ΜΜΕ. Την τελευταία δεκαπενταετία οι δύο πρώην μεγάλες ομάδες του κέντρου έχουν αποδοθεί σε μια διαρκή ανακύκλωση του τρικουπικού ερωτήματος. Ένοχοι φυσικά βρέθηκαν, διότι το “τις πταίει” παράγει μόνο αυτό: ενόχους. Η διαιτησία, η παράγκα, η ανικανότητα του τάδε ή δείνα προπονητή ή παίκτη, η γενιά των loser της Ριζούπολης, ο Βαρδινογιάννης, ο Μπάγεβιτς, το CAS, ο Πλατινί, η μοίρα η κακιά. Προσφάτως όμως μοιάζουν να έχουν βρει παρέα στην τρίτη εκ των ομάδων του κέντρου, αυτή που εκμεταλλεύτηκε για αρκετά χρόνια την αυτοπαγίδευση των αντιπάλων στην εσωστρέφεια. Ο Ολυμπιακός ανακάλυψε και αυτός αυτοβούλως, ανεξήγητα, και εν έτει 2009, την χάρη της τρικουπικής κληρονομιάς. “Τις πταίει;” είναι το ερώτημα που πλανιέται πλέον σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω απ΄το Καραϊσκάκη, το ερώτημα μου συντηρείται και αναζωπυρώνεται καθημερινά. Τις πταίει, αλήθεια; Ο Κετσπάγια, με το αμυντικογενές ποδόσφαιρο και ο Μιχαήλ με τις απαρχαιωμένες μεθόδους εκγύμνασης; Η φυσική κατάσταση; Η ελλειπής προετοιμασία; Οι βεντέτες; Οι Βραζιλιάνοι; Μα τι σημασία έχει “τις πταίει.” Το “τις πταίει” δεν είναι τίποτε άλλο από μια οπλισμένη κάνη που αναζητά στόχους· και μόλις ο ένας πέσει, βρίσκεται στη θέση του άλλος. Το ζήτημα γίνεται όχι η εξεύρεση λύσης αλλά η αναζήτηση νέων φταιχτών που με τη σειρά τους καλούνται να πληρώσουν το γεγονός ότι η αναζήτηση φταιχτών δεν παράγει ποτέ λύσεις. Αυτό που δεν φταίει ποτέ είναι το “τις πταίει”, η παντελής αδιαφορία για άλλου είδους ερωτήματα εκτός από αυτά που περιέχουν την σκανδαλιστική προοπτική “ξεφωνήματος” , διαπόμπευσης, καρατόμησης και απαξίας.

Εχθές στο γήπεδό του, το ΑΠΟΕΛ έδωσε έναν πολύ αξιοπρεπή και μαχητικό αγώνα με μια καλύτερη ομάδα και τον έχασε. Κανείς δεν ρώτησε “τις πταίει”. Από την άλλη, πρόκειται για μια ερώτηση που από ό,τι φαίνεται έχει πάψει να απασχολεί τον ΑΠΟΕΛ τον τελευταίο καιρό. Οι Κύπριοι εδώ και μερικά χρόνια ρωτούν μάλλον: τι μπορούμε να κάνουμε; Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτούς που το έκαναν πριν από μας; Τι προϋποθέτει ως ελάχιστες προϋποθέσεις η συνολική βελτίωση; Μπορούμε και έχουμε την θέληση να εφαρμόσουμε το Χ ή Ψ μοντέλο σαν συνολικό μοντέλο για την ομάδα μας—εκγύμναση, προπόνηση, κατανομή ρόλων μέσα στο γήπεδο, σχέσεις διοίκησης με παίκτες και προπονητή, στάση κόσμου, συλλογική συνειδητοποίηση δυνατοτήτων και στόχων; Στην Κύπρο, κατά τα φαινόμενα, έχουν χάσει τον καλό δρόμο. Πίσω στον Πειραιά η απομόνωση και στόχευση του τάδε ή του δείνα υπεύθυνου των δεινών από την αλάνθαστη κάνη του “τις πταίει;” —μετά τον Κετσπάγια και τον Μιχαήλ, ήρθε η σειρά του Ζαϊρί και μετά του Ντιόγκο και του Ντουντού, και με αυτούς τους ρυθμούς, του Ζίκο— συνεχίζεται απτόητη. Ο Ολυμπιακός διάλεξε στο σύνολό του μια πρακτική αποδεδειγμένα αυτοκαταστροφική και εξ ορισμού ασύμβατη με οποιαδήποτε δυνατότητα για την επίλυση προβλημάτων. Τις πταίει για αυτό;