Καλός αλλά όχι αρκετός

Πραγματοποιώντας μια μέτρια εμφάνιση ο Ολυμπιακός σήμερα άφησε 2 βαθμούς στην έδρα του οφη που η συνέχεια θα δείξει πόσο πολύ ή λίγο θα του κοστίσουν στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Παρόλο που η ομάδα μας δεν υστέρησε σε πάθος, που έπρεπε έτσι κι αλλιώς να αντιπαρατάξει απέναντι στο σκληρό και βρώμικο παιχνίδι του αντιπάλου, δεν είχε ούτε την καλή κυκλοφορία της μπάλας ούτε το πλήθος των ευκαιριών που θα μπορούσε να έχει απέναντι σε ένα αντίπαλο μέτριο που πέρα από τις κλωτσιές δεν είχε τίποτα άλλο να δείξει.

Εστω κι έτσι η ομάδα μας έχασε μια κλασσική ευκαιρία με τον Ντάρκο, ένα άχαστο με τον Τοροσίδη, αλλά θα έπρεπε να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα αν πίστευε και κυνηγούσε περισσότερο τη νίκη.

Για παίκτες που διακρίθηκαν ή υστέρησαν ο καθένας μας μπορεί να διαλέξει διάφορους. Σε μια ομάδα εμφανώς άστρωτη οι προκαταλήψεις και οι απόψεις του καθενός για το αν είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε κυριαρχούν στην κρίση μας και θολώνουν την εικόνα.

Αυτό όμως που οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε είναι ότι αργά και σταθερά στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό μένουν όλο και λιγότεροι που έχουν επίγνωση των ιδιαιτεροτήτων των παιχνιδιών του ελληνικού πρωταθλήματος. Με δανεικούς, πιτσιρικάδες από την άκρη του κόσμου και έλληνες μέλη της «μαύρης λίστας» ας μην περιμένουμε αυτά που είχαμε συνηθίσει τα 10 χρόνια της κυριαρχίας.

Αν λοιπόν κάποιοι θέλουν να βρουν το τι έγινε ή γίνεται λάθος και δεν έχουμε το κατάλληλο υλικό για την διεκδίκηση του βασικού μας στόχου (σύμφωνα με τα καλοκαιρινά λεγόμενα του ιδιοκτήτη) ας κοιτάξουν να βρουν αλλού τον υπαίτιο. Κι ας αφήσουμε τον ταλαιπωρημένο Πάτσα να παίξει τα όσα παιχνίδια του απομένουν με την αξιοπρέπεια που του αξίζει.

Για τον θλιβερό διαιτητή που έπαιζε χεσμένος μήπως και στο παιχνίδι μπει γκολ είναι κρίμα να πούμε οτιδήποτε. 30χρ άνθρωπος και να είναι με χεσμένο σώβρακο είναι αρκετό ρεζιλίκι όσο και αν αμείβεται.

Περισσότερο προσβλητική για όλους μας ήταν η μετάδοση του εκφωνητή. Στα “highlights” του η «κατηγορία» εναντίον του Λέτο ότι έκανε θέατρο όταν ένας λεχρίτης με δρεπάνια στα πόδια προσπάθησε να τον σακατέψει στο κέντρο του γηπέδου και πήδηξε ο φουκαράς μπας και γλυτώσει τα πόδια του.

Αυτό το ποδόσφαιρο έχουμε, αυτούς τους εκφωνητές αξίζουμε και ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να τους αλλάξουμε.

Σχολιάστε το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο forum του Θρύλου.

Παλτουδιάρικες Αναμνήσεις...

Το παρακάτω αφιέρωμα αναρτήθηκε στο blog του redarmy7 και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον τίτλο του, ασχολείται με παίκτες που πέρασαν απο τον Ολυμπιακό και μνημονεύονται ακόμη και σήμερα για όχι και τόσο κολακευτικούς λόγους...

Η αρχική τοποθεσία του άρθρου είναι εδω.

"Στην Ιστορία του ενδοξότερου Ελληνικού ποδοσφαιρικού σωματείου έχουν γραφτεί χρυσές σελίδες με μεταγραφές που έκαναν Πάταγο, υπήρχαν όμως και...μαύρες σελίδες με παίκτες που υπόσχονταν πολλά αλλά στην πορεία αποδείχθηκαν ως μεγάλα παλτά. Το άρθρο έχει επιμεληθεί ο καλός μου φίλος Tsilas από το Hellas Football Data

RedArmy

Αναμνήσεις...

Έχουμε δει και αν έχουμε δει παικταράδες στο λιμάνι. Όταν οι άλλοι πανηγύριζαν για την απόκτηση του συνταξιούχου Σόουζα, εμείς γελάγαμε. Τι να πεις σε οπαδούς ομάδας που έχουν παρακολουθήσει δια ζώσης, Λάγιος Ντέταρι (στα καλά του), Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Προτάσοφ (όταν ήταν Νο 1 σέντερ φορ στην Ευρώπη, άντε Νο 2 λόγω Φαν Μπάστεν), Λιτόφτσενγκο, Ζε Ελίας, Καρεμπέ, Σέστιτς, Μπάριος (αρχηγός εθνικής Ουρουγουάης όταν τον πήραμε) και τόσους άλλους. Έχουμε δει όμως και... παλτά, άλλο πράμα. Οι καλύτεροι και οι χειρότεροι μαζί.

Καθόμουν και σκεφτόμουν τι έχουν δει τα μάτια μου από το 1982 που πηγαίνω γήπεδο έως σήμερα. Άρχισα να γελάω αναλογιζόμενος μερικούς «παικταράδες» που φόρεσαν τα τιμημένα ερυθρόλευκα. Από τα «παλτά» δεν γλιτώνει καμία ομάδα στον κόσμο. Μπορεί να σε εκνευρίζουν όταν τους βλέπεις να παίζουν, αλλά με το πέρασμα των χρόνων σε διασκεδάζουν. Κι αν μου έλεγε κάποιος να παρουσιάσω την πλέον «διασκεδαστική» δεκάδα παικτών που έχω δει -και όχι ακούσει- να παίζουν, θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη τα παρακάτω φυντάνια:

Κουρτ Βελτζλ: Ο Αυστριακός δεν ήταν κακός... Στα νιάτα του όμως. Είχε παίξει και σε Μουντιάλ, στον Ολυμπιακό όμως ήρθε σε προχωρημένη... αγωνιστική αποσύνθεση. Ήταν και το σουλούπι του, πανάθεμά τον. Με την καραφλίτσα, το μουστακάκι, το τεράστιο σορτσάκι που φορούσε σε μία εποχή που όλα τα σορτσάκια ήταν θεόκοντα. Ήρθε, είδε και απήλθε το 1984 και είχα την απόλυτη ευτυχία, ως πιτσιρίκι τότε, να τον δω στη «μεγάλη του βραδιά» στην Ελλάδα. Ναι, ήμουν παρών στο παιχνίδι όπου ο παμμέγιστος Βελτζλ σκόραρε δύο φορές στο ίδιο παιχνίδι! Ναι, έγινε και αυτό. Η ημερομηνία αποτυπωμένη στο μυαλό μου: 4 Νοεμβρίου 1984, στο 4-1 επί του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ. Η πλάκα είναι πως τη θέση του πήρε ο υπερπαικταράς Μίλος Σέστιτς. Από το κρύο, στη... ζέστη.

Ρασίντ Γιεκινί: Στο Μουντιάλ του 1994 υποστήριζα με πάθος την εθνική Νιγηρίας. Ποια Ελλάδα τώρα... η Νιγηρία είχε στην επίθεση τον... ταύρο Ρασίντ Γιεκινί που έπρεπε να δείξει σε «πράσινους» και «κίτρινους» τι θα τραβούσαν τον επόμενο χρόνο στο πρωτάθλημα. Τώρα, πώς ο «ταύρος» έγινε «βόδι» κανείς δεν κατάλαβε. Μάλλον κι εγώ θα υποστηρίξω την πλευρά που αναφέρει πως ο Γιεκινί ήταν.. άνω των 45 ετών όταν ήρθε στον Πειραιά. Πάντως είχε σκοράρει σε φοβερό και τρομερό αγώνα κυπέλλου με την ΕΑΡ (1-1, με το Νο 2 υποκατάστημα του βάζελου στην Κρήτη) και... τέλος. Τι περιμένεις... πράσινα φορούσε ο άνθρωπος στη Νιγηρία.

Ντιέγκο Αγκίρε: Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί του, ο αείμνηστος Φούνες ήταν τότε το νούμερο 1. Πιάστηκε και ντοπέ... Τον θυμάται κανείς;

Χόκαν Σάντμπεργκ: Τι έπαθε αυτός όταν έφυγε από την ΑΕΚ και ήρθε σε εμάς; Δύο μήνες άντεξε, «διέπρεψε» σε ένα καλοκαιρινό παιχνίδι κυπέλλου με τον Αγροτικό Αστέρα και από τότε ούτε που τον ξανακούσαμε. Είχε ωραία γυναίκα πάντως.

Εντβάλντο: Η... αιώνια αδυναμία μου. Ποιος δεν «λάτρεψε» τον Βραζιλιάνο, τον «διάδοχο του Πελέ», όπως είχε δηλώσει ο Αργύρης Σαλιαρέλης. Ήμουν μέσα στο αγώνα του Λιγκ Καπ το 1990 με τον Ιωνικό στο Καραϊσκάκη, όταν ο θρυλικός Εντβάλντο είχε δώσει σόου που ανάλογο δεν έχει ξαναδεί το γήπεδό μας. Κάθε δύο λεπτά έπεφτε -έφταιγαν οι τάπες όπως δήλωσε μετά-, έβρισκε την μπάλα με την... τρίτη και όταν σκόραρε (ναι, το έκανε σε εκείνο το 3-0) για πρώτη φορά αντί για την ιαχή «γκοοολ» ακούστηκαν γέλια από την εξέδρα. Τι Ζιοβάνι, τι Ριβάλντο, τι Ζε Ελίας, τι Ντιόγο. Ο Εντβάλντο ήταν ο εκφραστής της «βραζιλιάνικης μαγείας».

Φέλιξ Μπόρχα: Ο άνθρωπος-κοντρόλ. Τρία γήπεδα να είχε στη διάθεσή του για να κοντρολάρει μία μπαλιά, πάλι εκτός γηπέδων θα την έστελνε. Ακόμη θυμάμαι το πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας το καλοκαίρι του 2006, στο οποίο ο Μπόρχα δήλωνε σίγουρος για 25 γκολ κάθε σεζόν με την ερυθρόλευκη φανέλα. Προσωπικά θεωρώ, ως μεγαλύτερη διοικητική κίνηση στην ιστορία του Ολυμπιακού, το γεγονός πως η ομάδα έβγαλε λεφτά από αυτόν τον παίκτη.

Γιάτσεχ Καζιμιέρσκι: Ο «τυφλός» τερματοφύλακας. Άξιος διάδοχος του Πολέτι. Το παλικάρι δεν έβλεπε. Στο 1-4 από τον Παναθηναϊκό το 1987 «έπνιξε» δύο γκολ. Αν ο Σαργκάνης μάς... καταράστηκε μετά την προδοσία του το 1985, η κατάρα άκουγε στο όνομα Γιάτσεχ Καζιμιέρσκι. Οκτώ αγώνες έπαιξε βασικός και δεν κερδίσαμε ούτε σε έναν! Ο χειρότερος τερματοφύλακας που φόρεσε τη φανέλα μας. Κι όμως, είχε παίξει εθνική Πολωνίας!

Φέλιξ Αμποάγκουε: Το «ελάφι» της Αλ Αχλί, ή πώς στο καλό τη λέγανε την ομάδα του στην Αφρική. Υπερπαίκτης. Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχουν καταγεγραμμένα ΚΑΙ τα δύο γκολ που σημείωσε στη λαμπρή του καριέρα στην Ελλάδα: Ένα με το Αιγάλεω για το κύπελλο και το άλλο, με πέναλτι, εναντίον του Εθνικού στο πρωτάθλημα. Ως γνωστόν, τα πέναλτι τα χτυπάνε οι μεγάλοι παίκτες...

Ντάνι Γκαρσία Λάρα: Τελικός Κυπέλλου 2006. Ολυμπιακός-ΑΕΚ 3-0 και ο τεράστιος Ντάνι μπαίνει αλλαγή στο 93^ο λεπτό στη θέση του Κωνσταντίνου. «Παίζει» για... δευτερόλεπτα και λίγο αργότερα, στην απονομή, ο Ντάνι είναι ο μοναδικός «ερυθρόλευκος» που αντί για τα παπούτσια του φοράει... σαγιονάρα! Κουράστηκε το παλικάρι από το πολύ τρέξιμο. Αυτό είναι το δικό μου highlight από το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό. Ε, αφού σκόραρε κιόλας με τη φανέλα μας, νιώθω πλέον απόλυτα ολοκληρωμένος ως οπαδός του Θρύλου.

Ιγκόρ Βράμπλιτς: Θυμάμαι σαν τώρα δηλώσεις του Σταύρου Νταϊφά: «Θα φέρουμε Μουντιαλικό παίκτη». Αναφερόταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Και έφερε ο πρόεδρος Μουντιαλικό. Αλλά από τον Καναδά. Ο... άτιμος ο Καναδάς είχε πάρει μέρος στο Μουντιάλ του Μεξικό και ο μεγάλος Ιγκόρ Βράμπλιτς φόρεσε το δαφνοστεφανωμένο. Και περίμενα εγώ Βραζιλιάνο, Αργεντινό, στη χειρότερη Ουρουγουανό που είχε παράδοση ο Ολυμπιακός να «ψωνίζει» από εκεί. Ήταν που ήταν ηρωικές εποχές για τον Ολυμπιακό, ήρθε και ο Βράμπλιτς και έδεσε το γλυκό. Επιθετικός ολκής, «τρύπησε» τα δίχτυα όταν σκόραρε το μοναδικό γκολ στη συντριβή 4-1 από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Αν δεν κάνω λάθος σκόραρε και σε παιχνίδι κυπέλλου με τον Αχαρναϊκό. Τώρα, αν έχει πετύχει και τρίτο γκολ... συγχωρέστε με..."

Tsilas

Ανεβαίνουμε!

Εμφανώς βελτιωμένη η ομάδα σήμερα, κατάφερε να πάρει μια σχετικά άνετη νίκη με 4-1 επί του Πανσερραικού στο γήπεδο Καραισκάκη και ταυτόχρονα να μείνει μόνη πρώτη στην βαθμολογία του Πρωταθλήματος.

Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά τη φετινή χρονιά δεν σπατάλησε το πρώτο ημίχρονο και προηγήθηκε στο 23' με τον συνήθη ύποπτο Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Ο Σέρβος αποδεικνύει πως κατέχει άριστα τη θέση του σέντερ φορ και παρά τα 34 χρόνια του αποτελεί ένα πολύ σημαντικό όπλο στην επίθεση. Τέσσερα λεπτά αργότερα, και μετά απο πολύ ωραία πάσα του Τοροσίδη, ο Γκαλέτι έγραψε το 2-0, αφού πρώτα "χόρεψε " τον Διγκόζη. Ο Ολυμπιακός έιχε ανεβάσει για τα καλά την απόδοσή του και παραλίγο να πετύχει και τρίτο γκολ, αλλά το δοκάρι με τον Ντάρκο του στέρησε αυτή τη δυνατότητα.

Στο δεύτερο ημίχρονο, και συγκεκριμένα στο διάστημα 45'-70', η απόδοση των ερυθρολεύκων έπεσε κατακόρυφα αλλά ο Πανσερραικός δεν έδειχνε να έχει τη δυνατότητα να απειλήσει σοβαρά την εστία του Νικοπολίδη. Έτσι, στο 81', ο (καλός σήμερα) Τοροσίδης έκανε μια σέντρα για τον Ντιόγκο και ο τελευταίος με εκπληκτική κεφαλια σημείωσε το τρίτο γκολ της ομάδας. Τέσσερα λεπτά πιο μετά, ο διαιτητής Τριτσώνης σφύριξε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι υπέρ των φιλοξενουμένων, και ο Τάντιτς μείωσε σε 3-1. Το καλύτερο όμως ο Ολυμπιακός μας το είχε φυλάξει για το τέλος. Οι Όσκαρ και Μπελούτσι έπαιξαν το 1-2, ο δεύτερος έδωσε μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ κάθετη πάσα και ο Ισπανός με υποδειγματικό πλασέ ολοκλήρωσε το καρέ των γκολ. Το αποτέλεσμα δεν άλλαξε μέχρι το τέλος του αγώνα και ο Ολυμπιακός πέτυχε την πέμπτη συνεχόμενη νίκη του τη φετινή σεζόν.

Παρακάτω ακολουθούν σχόλια του φίλου Mihas για τον σημερινό αγώνα (και όχι μόνο) τα οποία αξίζει να διαβαστούν απο όλους:

"1) Το αρχικό σχήμα υποδείκνυε έναν σχηματισμό 4-4-2. Τελικώς αποδείχθηκε ότι ο Βαλβέρδε συνειδητοποίησε ότι με ένα μόνο αμυντικό χαφ ούτε αμυντικά μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε να μεταφέρει τη μπάλα μπροστά. Είδαμε λοιπόν ένα 4-5-1 που θα μπορούσε άριστα να είναι ενδεκάδα της χθεσινής σαιζόν: Αβραάμ αντί Σέζαρ, Ντούντου αντί Λεντέσμα, Λέτο αντί Τζόλε, Ντιόγο αντί Λούα-Λούα. Σε αντίθεση όμως με την περσινή σαιζόν, η ομάδα του Βαλβέρδε έχει σαφώς πιο επιθετική διάθεση, ίσως και χαμηλότερο μ.ο. ηλικίας.

2) Φαίνεται ότι ο πάγκος έκανε καλό στον ποδοσφαιρικό εγωισμό του Τοροσίδη. Σε μεγάλο βαθμό, η εκτυφλωτική εμφάνιση Γκαλέτι στηρίζεται σε έναν κεφάτο και σοβαρό Τοροσίδη. Το δεύτερο και το τρίτο γκολ πέρασαν από τα πόδια του.

3) Παρά τα δυο - τρία λάθη του, ο Άντζας απέδειξε αυτό που ξέρει σύμπασα η ποδοσφαιρική Ελλάς: είναι με διαφορά ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός. Ακόμη και ο Αβραάμ απόψε ήταν πιο ουσιατικός και σοβαρός, ακριβώς γιατί ήταν δίπλα στον Άντζα.

4) Παρακαλούνται οι εξωγήινοι που απήγαγαν τον Ντομί να τον κρατήσουν.

5) Υπάρχει σαφέστατο πρόβλημα όταν η μπάλα παίζεται στον αέρα στο ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής μας.

6) Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Πρόκειται για θεϊκής φύσεως ποδοσφαιρική οντότητα που δεν επηράζεται από το χωροχρονικό συνεχές. Εκεί στο 70-75, έφτασε έως την αριστερή πλευρά της περιοχής μας για να κατεβάσει τη μπάλα και να ηρεμήσει το παιχνίδι. Σε μια θεοσεβούμενη γαυρωσύνη θα πρέπει να θυσιάζονται 100 βάζελοι σε βωμό προς τιμήν του.

7) Στα ρηχά ο Λέτο, αλλά με σημαντική προσφορά στην συνολική λειτουργία της ομάδας, ιδίως την αμυντική.

8) Με τον Ντούντου έχουμε σαφώς πολύ καλύτερη πάσα και κατέβασμα μπάλας. Αμυντικό χαφ δεν είναι πάντως.

9) Το πιο σημαντικό στο 4ο γκολ είναι η ποδοσφαιρική σκέψη που το δημιούργησε: "παίρνω - δίνω - φεύγω". Για όσους δεν το θυμούνται, τον Μπελούτσι για αυτόν τον λόγο τον πήραμε.

10) Δεν ξέρω πόσα κοστίζει ο Ντιόγο, αλλά το γκολ του αξίζει πάρα πολλά.

11) Κον Αντώνιον Νικοπολίδην, ενταύθα. Συνέλθετε συντόμως, διότι στην ηλικία μας κυκλοφορούν και εμφράγματα.

12) Άμα ο κόραξ μας εξηγήσει τί σφύριξε στο πέναλτι, θα βρούμε όχι μόνο το μποζόνιο αλλά και το μπαζόνιο."

Σχολιάστε και εσείς την νίκη του Ολυμπιακού στο φόρουμ των thrylos-fans.

Ολυμπιακός (Ερνέστο Βαλβέρδε): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ντομί, Αβ. Παπαδόπουλος, Αντζας, Ντουντού, Στολτίδης, Γκαλέτι (83' Οσκαρ), Λέτο, Ντιόγκο (90' Μήτρογλου), Κοβάτσεβιτς (73' Μπελούτσι)

Κρατάμε μόνο τη νίκη.

Παρά την κάκιστη εμφάνιση, ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε στη Δανία και με το 0-2 είμαστε με το ενάμισι πόδι στους ομίλους του ΟΥΕΦΑ.

Η ομάδα μπορεί να ξεκίνησε δυνατά τον αγώνα όμως γρήγορα έριξε την απόδοσή της και εμφάνισε όλες τις αδυναμίες που έχει παρουσιάσει στα περισσότερα επίσημα παιχνίδια της. Μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, κακή κυκλοφορία της μπάλας στη μεσαία γραμμή, στατικότητα, νωχελική αμυντική λειτουργία. Μ'αυτά και μ'αυτά, οι Δανοί που ήταν (και είναι) το απόλυτο αουτσάιντερ, βρήκαν την ευκαιρία να ανοιχτούν και μάλιστα είχαν και δοκάρι στο 22' του αγώνα.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα ανέβασε την απόδοσή της, χωρίς όμως να εντυπωσιάσει και εν τέλει άνοιξε το σκορ με τον Κώστα Μήτρογλου. Η Νόρτζελαντ έψαξε την ισοφάριση, ήταν φανερό όμως πως είχε ήδη υπερβάλλει εαυτόν. Και έτσι, στο 90' σε μία αντεπίθεση της ομάδας, ο Ντιόγκο προσπάθησε να πασάρει στον Λέτο, οι δύο αμυντικοί των Δανών έκαναν ένα παιδαριώδες λάθος και αντί του Βραζιλιάνου έστρωσαν αυτοί την μπάλα στον Αργεντίνο για το 0-2. Ενδιάμεσα, ο Στολτίδης είχε αντικρύσει την δεύτερη κίτρινη κάρτα έπειτα από κλωτσιά στο πρόσωπο ενός αντιπάλου κατα τη διεκδίκηση μίας μπαλιάς.

Σχολιάστε τον αγώνα στο φόρουμ των thrylos-fans.


Ολυμπιακός (Ερνέστο Βαλβέρδε): Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ντομί, Αβ. Παπαδόπουλος, Αντζας, Πατσατζόγλου, Στολτίδης, Γκαλέτι (60' Ντιόγκο), Λεονάρντο, Μπελούτσι (85' Ντουντού), Μήτρογλου (81' Λέτο).

Ντιογκόλ και πρώτο διπλό!

Επικινδυνη έξοδο στην Ξάνθη περιελάμβανε το προγραμμα της δευτερης αγωνιστικης για τον Ολυμπιακο. Η ομαδα για αλλη μια φορα παρουσιαστικε εξαιρετικα νοθρη στο πρωτο ημιχρονο του αγωνα και παρα το γεγονος οτι ο Ερνεστο Βαλβερδε ειχε παραταξει ενα επιθετικογενες σχημα δεν καταφερε σε κανενα σημειο να κυριαρχισει στον αγωνιστικο χωρο. Αντιθετα, η μαχητικοτατη ομαδα της Ξανθης ειχε τον απολυτο ελεγχο της μεσαιας γραμμης, οι παικτες της εβγαιναν με δυναμη πρωτοι πανω στη μπαλα και καταφεραν να δημιουργισουν μερικες δυσκολες στιγμες για την αμυνα της ομαδας μας και τον Αντωνη Νικοπολιδη. Για καλη μας τυχη το πρωτο ημιχρονο τελειωσε ισοπαλο χωρις τερματα, και παρα τις «προσπαθειες» των παικτων μας οσο και του γραφικου εποπτη Ευθυμιαδη ο οποιος σε 2 περιπτωσεις αφησε τους παικτες της γηπεδουχου να εκδηλωσουν επιθεση ενω ηταν σε καθαρη θεση οφσαϊντ.

Στο δευτερο ημιχρονο η εικονα αλλαξε. Ο Βασκος προπονητης διεγνωσε πολυ νωρις το προβλημα και απο τη αναπαυλα κιολας εκανε την πρωτη αλλαγη βαζοντας μεσα τον Ιεροκλη Στολτιδη στη θεση του Νταρκο. Ο Ιερο συμαζεψε το κεντρο, ο Μπελουτσι απεδωσε πολυ καλυτερα σε ελευθερο ρολο και ο Ολυμπιακος κυριαρχισε απο την αρχη του δευτερου ημιχρονου. Μια κυριαρχια η οποια δεν συνοδευτηκε απο σπουδαιο ποδοσφαιρο, αλλα εδινε την εντυπωση οτι η ομαδα θα σκοραρει. Την ιδια ωρα η Ξανθη δυσκολευοταν να εκδηλωσει οργανωμενη επιθεση. Η δευτερη αλλαγη, με τον Τοροσιδη να μπαινει στη θεση του Παντου, εδωσε αλλη δυναμικη στο δεξι ακρο της αμυνας.Η πιεση προς την αντιπαλη περιοχη συνεχιζοταν και στο 72^ο λεπτο σε μια σεντρα «διαβητη» του Λουτσιανο Γκαλετι, ο Ντιογκο πεταχτηκε αναμεσα στα δυο σεντερ μπακ της Ξανθης και σχεδον τους εβαλε στα διχτυα μαζι με την μπαλα. Ο Βραζιλιανος πανηγυρισε εντονα το πρωτο του γκολ στην Ελλαδα, ενα πρωτο γκολ που ισως ειχε ερθει 10 λεπτα νωριτερα οταν ο γραφικος Ευθυμιαδης εκοψε με ανυπαρκτο οφσαϊντ το παικτη και ενω αυτος εβγαινε «φατσα» με το τερμα. Η Ξανθη μετα το τερμα προσπαθησε να δημιουργησει καποιες φασεις προκειμενου να ισοφαρισει, αλλα και παλι ο Ολυμπιακος ηταν αυτος που βρεθηκε κοντα στο γκολ, οταν στο 82 ο Λετο εβγαλε σε τετ-α-τετ τον Οσκαρ (που ειχε περασει νωριτερα στη θεση του Ντιογο), αλλα και παλι ο γραφικος Ευθυμιαδης ανακαλυψε οφσαϊντ.

Για να κλείσουμε.........η απόδοση της ομάδας δεν ήταν καλή, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ανεβήκαμε αρκετά και πήραμε μια πανάξια νίκη σε πείσμα όλων εκείνων που προσπάθησαν να μας «στήσουν» μέσα στα Πηγάδια. Ο προπονητής (κυρίως) και οι παίκτες οφείλουν να δουλέψουν αρκετά, να βελτιωθούν πολύ και επιτελούς να σταματήσει το φαινόμενο του «χαμένου πρώτου ημιχρόνου» σε κάθε παιχνίδι.

ΞΑΝΘΗ: Γκσπούρνινγκ (46’ Λυμπερόπουλος), Φλίσκας, Βάλλας, Ζουέλα, Τζιωρτζιόπουλος, Λορεφισε, Μασιέλ, Γκρζέλακ (77’ Πόι), Σουάνης, Ταϊντερ, Αγκάλι

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Νικοπολίδης, Α. Παπαδόπουλος, Ζεβλάκοφ, Πάντος (55’ Τοροσίδης), Λεονάρντο, Ντουντού, Μπελούτσι, Λέτο, Γκαλέτι, Ντιόγκο (79’ Όσκαρ), Κοβάσεβιτς (46’ Στολτίδης)

Ντόπινγκ: Η σύγχρονη μάστιγα του αθλητισμού.....!

by sotosg7

Αθλητισμός είναι η εκούσια καταβολή μόχθου για την εκτέλεση σωματικών ασκήσεων, προκειμένου το άτομο να πετύχει σωματική και πνευματική βελτίωση, ηθική ικανοποίηση αλλά και καλές επιδόσεις σε ένα άθλημα στα πλαίσια που ορίζουν οι κανονισμοί και οι απαιτήσεις του. Τι γίνεται όμως όταν η λέξη «πρωταθλητισμός» αντικαθιστά αυτή του «αθλητισμού»; Η ηθική ολοκλήρωση καταργείται και τη θέση της ευγενούς άμιλλας παίρνει η κερδοσκοπία και η προσωπική προβολή. Η αθλητική φιλοσοφία και η καθολική διαπαιδαγώγηση μέσω της συμμετοχής στο άθλημα ολοένα και καταργείται. Η πληγή του σύγχρονου αθλητισμού, η οποία δεν ντροπιάζει μόνο την έννοια του αθλητισμού αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο, είναι η χρήση απαγορευμένων ουσιών. Οι περισσότεροι αθλητές στις μέρες μας χρησιμοποιούν αναβολικά για να αυξήσουν τις επιδόσεις τους προκειμένου να καταρρίψουν κάποιο ρεκόρ. Προτιμούν την παροδική επίτευξη ενός εντυπωσιακού αποτελέσματος θέτοντας σε κίνδυνο την προσωπική τους υγεία.

Η συντριπτική πλειοψηφία των αθλητών θυσιάζεται στο βωμό της βιομηχανίας του αθλητισμού, τη λεγόμενη εμπορευματοποίηση στη βάση της οποίας δεσπόζουν ισχυρές οικονομικές επιχειρήσεις. Μεγάλοι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί και υπηρεσίες εκλαμβάνουν τον αθλητισμό ως μονοπώλιο, για το προσωπικό τους κέρδος αλλά και την ανάδειξή τους τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, με απώτερο σκοπό την ένταξη του αθλητισμού στο μάρκετινγκ. Ισχυροί οικονομικοί οργανισμοί γίνονται χορηγοί αμύθητων ποσών σε κορυφαίες αθλητικές εκδηλώσεις, ενδιαφερόμενοι αποκλειστικά και μόνο για το οικονομικό κέρδος συνθλίβοντας την ηθική και τον σεβασμό προς το άθλημα και τα ιδεώδη που πρεσβεύει ο αθλητισμός.

Η παγκόσμια ιστορία του αθλητισμού καταγράφει με χρυσά, ασημένια και χάλκινα γράμματα στιγμές συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας. Στιγμές που αμαυρώθηκαν από τις μελανές σελίδες του ντόπινγκ και των απαγορευμένων ουσιών. Το στεφάνι αγριελιάς, ο κότινος και «καλός κ’ αγαθός» των αρχαίων Ελλήνων αντικαταστάθηκαν, από βαρύτιμα τρόπαια και χρηματικά ποσά. Μπορεί λοιπόν ένας σύγχρονος αθλητής να νιώθει έντονο το αίσθημα της υπερηφάνειας τη στιγμή που εκμαυλίζει με δόλιους τρόπους τις αρχές του αθλητισμού προς τιμήν της δόξας, της νίκης και του χρηματικού επάθλου;

Σημαντική κρίνεται η συμβολή της τεχνολογίας στην τελείωση των σύγχρονων αθλητών ρομπότ. Η τεχνολογία αποτελεί βασικό παράγοντα που εξωθεί τους αθλητές από τον ουσιαστικό τους στόχο. Πιο συγκεκριμένα αρκετοί χρησιμοποιούν τα βελτιωμένα τεχνικά μέσα για να τονώσουν το μυϊκό τους σύστημα και σε συνδιασμό με τη χρήση αναβολικών δημιουργούν ανεπανόρθωτες βλάβες στον οργανισμό τους που αρκετές φορές οδηγούν στον θάνατο. Η εκτεταμένη και συστηματική χρήση απαγορευμένων ουσιών οδηγεί στη βίαιη-εκρηκτική καλλιέργεια του μυϊκού ιστού. Καρδιακά και νευρικά προβλήματα, αλλά και σημαντικές ορμονικές διαταραχές είναι ενδεικτικά ορισμένα από τα συμπτώματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι χρήστες.

Το οικονομικό πνεύμα που διακρίνει την εποχή μας καθώς και η κατασκευή αθλητικών ειδώλων από τα ΜΜΕ εντείνουν ακόμα περισσότερο το φαινόμενο του ντόπινγκ, που μοιάζει μονόδρομος για πολλούς αθλητές προκειμένου να φτάσουν και να ξεπεράσουν τις επιδόσεις των συναθλητών τους. Στα σημερινά στάδια καταλύεται ουσιαστικά ο άνθρωπος είτε ως αθλητής είτε ως θεατής. Η γενικότερη κρίση των ηθικών αξιών, των αρχών και η επικράτηση του υλικού ευδαιμονισμού οδήγησαν βαθμιαία στην παρακμή του αθλητισμού και κατεπέκταση στην υποβάθμιση του αθλητικού ιδεώδους. Η έλλειψη ολοκληρωμένων χαρακτήρων, αποτέλεσμα της μονομερούς και ελλειπούς παιδείας καθιστά τους αθλητές ευάλωτους στις οικονομικές προκλήσεις και τα φώτα της δημοσιότητας.

Πλέον η νίκη σε ένα αγώνισμα δεν θεωρείται επίτευγμα, ούτε ηθική ικανοποίηση για την καταβολή του μόχθου και της προσπάθειας, αλλά ένα ακόμα μέσο για την απόκτηση υλικών αγαθών. Με μια κοινωνία να εθελοτυφλεί και τους αρμόδιους φορείς να παραβλέπουν ηθελημένα και εξακολουθητικά τα πεπραγμένα, αδυνατώντας να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους παραβάτες που σπιλώνουν τις αξίες και τα ιδανικά της επιτυχίας, με μοναδική ποινή την αποχή του κόσμου από τα στάδια και τις μεγάλες διοργανώσεις, το μέλλον του υγιούς αθλητισμού φαντάζει αβέβαιο.

Έχουμε πιάσει πάτο (?)

Με αφορμή την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ απόφαση της ΠΑΕ Ολυμπιακός να μην επιτρέπει την είσοδο ανηλίκων στο στάδιο "Καραισκάκης" χωρίς εισιτήριο, ακόμη και σε φιλικά (!!!) παιχνίδια, ο φίλος karteo έστειλε το παρακάτω e-mail στην ΠΑΕ για να εκφράσει την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό του.

Προσωπικά, όντας και εγώ γαλουχημένος στην Ολυμπιακή ιδέα στα τσιμέντα του παλιού "Καραισκάκης", καθισμένος στα γόνατα του πατέρα μου, προσυπογράφω τα παρακάτω. Παρόμοια πράττουν και αρκετά ακόμη μέλη του φόρουμ των thrylos-fans.

"Αγαπητέ κυριε/α,

Σήμερα μόλις η ΠΑΕ Ολυμπιακός προέβη στην παρακάτω ανακοίνωση:
"Η ΠΑΕ Ολυμπιακός", με ανακοίνωση που εξέδωσε, "γνωστοποιεί στους
φιλάθλους, ότι σε όλους τους αγώνες της περιόδου 2008/2009 (Πρωτάθλημα,
Κύπελλο, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και φιλικούς) στο στάδιο "Γεώργιος Καραϊσκάκης",
δεν θα επιτρέπεται η είσοδος ανηλίκων συνοδευομένων από τους γονείς τους
(ανεξαρτήτου ηλικίας) χωρίς εισιτήριο"."

Ονομάζομαι ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, μέλος του Ερασιτέχνη (ΧΧΧΧ), και είμαι
κάτοχος διαρκείας εδω και 5 χρόνια στο γήπεδο Καραισκάκη, στην θύρα 15
μαζί με μια παρέα φίλων.

Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι κοντεύω τα 40, και τόσα χρόνια που παρακολουθώ την
ομάδα δεν εχω δει ποτε κατι πιο ξεδιαντροπο και παντελως ηλιθιο για τον
Ολυμπιακο. Εχουν γινει χιλιαδες πραγματα τα τελευταια 20 χρονια αλλα ποτε
δεν εχει ανακοινωθει απο την ΠΑΕ Ολυμπιακος κατι πιο ηλιθιο και
αντιΟλυμπιακο.

Πρεπει να αναρωτηθείτε σοβαρα αν αυτος που συνέταξε αυτή την ανακοίνωση
είναι πραγματικά Ολυμπιακός, αν ενδιαφερεται για την ομάδα την ανάπτυξη
των νεαρών οπαδών της και το μεγάλωμα νέων γενιών οπαδών. Πρέπει να
αναρωτηθείτε σοβαρά αν το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να μαζευετε τα
χρήματα των οπαδων της ομάδας η' σας ενδιαφέρει η δίκαιη γνώμη τους.

Ειναι έτοιμη η ΠΑΕ να στηρίξει την προσέλκυση των νεαρών οπαδών της? Εχει
δημιουργήσει οικογενειακά πακέτα εισ. διαρκείας? Πως ανακοινώνετε κάτι
χωρίς να έχετε δημιουργήσει κατάλληλες εναλλακτικές? Τι προτείνετε λοιπόν
σε μένα και σε πολλους σαν εμένα που έχουν ένα 5χρονο παιδι? Να του βγαλω
ένα εισιτηριο και να το στείλω σε άλλη κερκίδα μόνο του η' μηπως να πετάξω
το διαρκείας μου και να βγάλω εισιτήριο σε άλλη κερκίδα για να είμαι δίπλα
στο παιδι μου? Με δυο λόγια μας λέτε μην παιρνετε τα μικρά παιδιά σας στο
γήπεδο οι κάτοχοι διαρκείας. Και ας δίνουμε 770+60=830 ευρω για να έχουμε
αυτή την χαρά.

Ξέρετε πως έχουν μεγαλώσει γενιές οπαδών του Ολυμπιακού? Έχετε επίγνωση?
Στα τσιμέντα του Καραισκάκη, πάνω στα πόδια των πατεράδων τους, των θείων
και των παπούδων τους. Και ήρθατε τώρα εσείς να απαγορεύσετε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ
ηλικίας, και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ διοργανωσης, την χαρά του γονιού και του μικρού
παιδιού.

Ερχεστε τελείως αψυχολόγητα να βγάλετε τα μάτια της ομάδας και να την
αποξενωσετε απο τους πιτσιρικάδες.

Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να μην πάρω διαρκείας γιατι η ομάδα δεν πήρε
'παικταραδες', γιατι δεν πηρε το πρωτάθλημα η' γιατι δεν βγηκε Ευρώπη.
Αλλα τώρα μετα βεβαιότητας δεν πρόκειται να πάρω διαρκείας την επόμενη
χρονιά γιατι πρόκειται για μια ομάδα που φέρεται ΗΛΙΘΙΑ, ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΑ και
ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΑ. Προκειται για μια ομάδα χωρις μυαλό και σύνεση.

Με οργή και ντροπή για αυτόν που συνέταξε και εξέδωσε αυτή την ολοτελα
αντιΟλυμπιακή ανακοίνωση

ΘΚ"

Νέα σεζόν, νέα ομάδα, ίδιοι στόχοι!

Μια νέα αγωνιστική περίοδος αναμένεται να ξεκινήσει εντός ολίγων μηνών και η μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού, μπαίνει σε περίοδο «χτισίματος» και προετοιμασίας για την δύσκολη χρονιά. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης και το τεχνικό του τιμ, θα έχουν "στα χέρια τους", το καλύτερο ρόστερ από πλευράς ποιότητας και "ονομάτων", τα τελευταία τουλάχιστον έξι χρόνια, στον Ολυμπιακό και στόχος (αυτών και των παικτών) είναι η κατάκτηση της κορυφής, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Η ομάδα δείχνει και είναι πλήρης, κάτι για το οποίο φρόντισαν οι πρόεδροι της ομάδας, Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, "σπαταλώντας" λίγο-πολύ, 20 εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας, καθιστώντας την μάλιστα, ως την ακριβότερη ομάδα στην Ευρώπη, με μπάτζετ που αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 40 εκατομμυρίων ευρώ.

Αλλαγές υπήρξαν πολλές και φέτος. Οι περισσότερες εντοπίζονται στο ρόστερ της ομάδας, το οποίο φαντάζει καλύτερο από ποτέ. Κώστας Βασιλειάδης, Ιάκωβος Τσακαλίδης, Κιντέλ Γούντς, Μανόλης Παπαμακάριος, Παναγιώτης Καυκής, Ρόντρικ Μπλάκνευ και Ρενάλντας Σειμπούτις αποτελούν παρελθόν. Στον αντίποδα, σπουδαία ονόματα του Ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου μπάσκετ, όπως ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας Θοδωρής Παπαλουκάς, ο καλύτερος κατά κοινή ομολογία σέντερ στην Ευρώπη Νικολά Βούισιτς, το μεγάλο αστέρι από τον "μαγικό" κόσμο του ΝΒΑ Τζος Τσάιλντρες, ο Ζόραν Έρτσεγκ και άλλοι "κοσμούν" το ρόστερ της ομάδας. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης παρέμεινε στην θέση του, όπως άλλωστε αναμενόταν, ύστερα από την σχετικά καλή παρουσία που είχε πέρυσι στους λίγους μήνες που κάθισε στο "τιμόνι" της ομάδας, έχοντας πάντα μαζί του, ένα από τα καλύτερα τεχνικά τιμ στην Ευρώπη. Τέλος, ο κόσμος του Ολυμπιακού έδειξε ότι στηρίζει την ομάδα και την διοίκηση σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για να επανέλθει ο Ολυμπιακός στην κορυφή της Ελλάδος και της Ευρώπης, φτάνοντας την πώληση των εισιτηρίων διαρκείας στα ύψη και στον αριθμό ρεκόρ των 9000 περίπου.

Όλα λοιπόν συνηγορούν στο ότι ο φετινός Ολυμπιακός είναι έτοιμος για πολύ μεγάλα πράγματα. Η συνοχή και η αρμονική "συνεργασία" που υπάρχει μέχρι στιγμής ανάμεσα στους τέσσερις σημαντικότερους παράγοντες που καθιστούν μια ομάδα δυνατή εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων (ισχυρή διοίκηση, ποιοτικό ρόστερ, έμπειρο τεχνικό τιμ, αμέριστη στήριξη από τον κόσμο της ομάδας), φέρνουν τον Ολυμπιακό προ των πυλών από την άνοδο του στην πολυπόθητη τα τελευταία χρόνια, κορυφή.



Ισχυρή διοίκηση
Προνόμιο λίγων και καλών ομάδων στην Ευρώπη. Η ύπαρξη σταθερής και ισχυρής διοίκησης, που καθρεφτίζεται στο πρόσωπο των Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου, καθιστούν τον Ολυμπιακό ισχυρό, τόσο αγωνιστικά, όσο και παρασκηνιακά. Και φέτος απέδειξαν περίτρανα οτι "γυαλίζει το μάτι τους", και ότι δεν θα σταματήσουν πουθενά μέχρι να δουν τον Ολυμπιακό στον κορυφή της Ελλάδος και της Ευρώπης. Μπορεί να μην έγινε άμεσα αντιληπτό, μπορεί κάποιοι να προσπάθησαν να υποβαθμίσουν αυτό που έγινε, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η μεταγραφή του Τζος Τσάιλντρες στον Ολυμπιακό, ανέβασε το μπασκετικό επίπεδο της Ευρώπης αρκετά σκαλοπάτια παραπάνω. "Μετασεισμοί" από την συγκεκριμένη μεταγραφή υπάρχουν και θα υπάρξουν, καθώς η "πτήση" του "γερακιού" Τζός στο λιμάνι του Πειραιά τάραξε για τα καλά τις ισορροπίες ανάμεσα στον "μαγικό" κόσμο του ΝΒΑ, και στον... πραγματικό κόσμο της Ευρώπης, ωστόσο γίνεται σαφές πλέον, οτι με τους δύο συγκεκριμένους ανθρώπους, να κινούν ουσιαστικά τα νήματα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, το επιτυχημένο μέλλον του Ολυμπιακού, είναι εξασφαλισμένο.

Ωστόσο, η ποιότητα και καλή πίστη αυτών των δύο ανθρώπων δεν εξαντλείται στο ότι έχουν λεφτά για μεταγραφές και τα δίνουν. Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος μαθαίνουν από τα λάθη τους, διορθώνονται και συνεχίζουν. Το βασικότερο όλων όμως, είναι τα κίνητρα αυτών των δύο τύπων για να ξοδέψουν χρήματα. Ούτε γιατί θέλουν δημόσια προβολή, ούτε γιατί θέλουν να κερδίσουν στο άμεσο μέλλον κάτι. Ξοδεύουν χρήματα, γιατί αγαπούν το μπάσκετ και τις αξίες αυτού του αθλήματος, γιατί θέλουν να δουν την αγαπημένη τους ομάδα να κερδίζει ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, με την αγωνιστική της υπεροχή και όχι με τους προέδρους ομοσπονδιών και με τα διαιτητικά σφυρίγματα, και γιατί αυτή είναι η νοοτροπία που τους χαρακτηρίζει σαν ανθρώπους. Προσφέρουν το χρήμα τους, στην υγεία και στην ανάπτυξη του Ελληνικού Αθλητισμού.



Τεχνικό Τιμ
Το όνομα του προπονητή Παναγιώτη Γιαννάκη μιλάει από μόνο του. Αθλητής, δάσκαλος, προπονητής, ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα, καθώς και μια σπουδαία προσωπικότητα. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει συνδέσει το όνομά του με την επιτυχία, κάτι που τον καθιστά "καταδικασμένο" να επιτύχει και στο πέρασμα του από το "τιμόνι" του Ολυμπιακού. Αξέχαστη θα μείνει η πρώτη φορά που μίλησε ως προπονητής στους τότε παίκτες του Ολυμπιακού. Φράσεις όπως "Πρέπει να είστε σκληροί με τους εαυτούς σας και καλοί με τους συμπαίκτες σας", "Να είστε ευτυχισμένοι που παίζετε μπάσκετ και είστε μέλη της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη. Στο μάνατζμεντ, στον κόσμο και στις συνθήκες" και "Αν έχετε υπομονή και θέλετε να ακούτε, θα γίνετε οι καλύτεροι στην Ευρώπη", μιλούν στον ψυχισμό του κάθε αθλητή και φανερώνουν την σπουδαία προσωπικότητα που "κουβαλάει" ο κύριος Γιαννάκης.

Στο εγχείρημα που του έχει ανατεθεί από την ιστορία και τον κόσμο του Ολυμπιακού, στο να κάνει την ομάδα πάλι πρώτη, δεν θα είναι μόνος. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, έχει την τύχη, να περιτριγυρίζεται από άτομα-γνώστες του αθλήματος, όπως ο Μίλαν Τόμιτς, ο Μάνος Μανουσέλης και ο Χρίστος Μαρμαρινός, που συγκροτούν ένα ιδιαίτερα αξιόλογο και έμπειρο τεχνικό τιμ, ικανό να βοηθήσει τα μέγιστα την ομάδα του Πειραιά να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις και να καθιερωθεί στην κορυφή.



Ρόστερ - Έμψυχο Δυναμικό
Αρκετοί παίκτες έφυγαν, καινούργιοι ήρθαν, παλιότεροι επέστρεψαν, ωστόσο οι στόχοι της ομάδας παραμένουν ίδιοι. Κατάκτηση της κορυφής σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η "οικοδόμηση" μιας ισχυρής ομάδας, δεν γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη. Απαιτεί χρόνο, υπομονή, χρήμα και απαιτήσεις. Υπομονή υπήρξε μεγάλη, ωστόσο φέτος, τα περιθώρια φάνηκαν να στενεύουν. Γι' αυτό ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος έβαλαν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη και έφεραν στο λιμάνι παίκτες που η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγαλύτερη όλων, η επιστροφή του "τσάρου" των Ευρωπαϊκών γηπέδων, του ανθρώπου ορχήστρα, του αρχηγού της Εθνικής ομάδας, Θοδωρή Παπαλουκά, στην ομάδα της καρδιάς του. Με την επιστροφή αυτή, εκτός του ότι ο Θοδωρής πρόκειται για μια ιδιαίτερα ποιοτική προσθήκη στην μηχανή της ομάδας, διορθώθηκε το μέγιστο λάθος που είχε γίνει την πρώτη φορά που ο Θοδωρής βρισκόταν στην ομάδα, όταν κάποιοι άσχετοι και επικίνδυνοι με το άθλημα, αποφάσισαν ότι ο Θοδωρής δεν έχει... μέλλον!

Εκτός του Θοδωρή, οι δύο πρόεδροι του Ολυμπιακού τάραξαν το παγκόσμιο στερέωμα με την μεταγραφή του σταρ από το ΝΒΑ, Τζος Τσάιλντρες, που προτίμησε την ομάδα του Πειραιά, από ένα νέο συμβόλαιο στα "γεράκια" της Ατλάντα (Atlanta Hawks), ενώ στο ρόστερ προστέθηκαν και άλλοι ποιοτικοί παίκτες όπως ο Κροάτης Νικολά Βούισιτς, καλύτερος σέντερ της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, ο Ισραηλινός γκάρντ Γιοτάμ Χαλπερίν, ο Σέρβος φόργουορντ Ζόραν Έρτσεγκ, ο διεθνής με την Εθνική ομάδα Μιχάλης Πελεκάνος αλλά και νέο αίμα, όπως ο χρυσός έφηβος Κώστας Σλούκας, ο Ίγκορ Μιλόσεβιτς, ο Γιάννης Καραθανάσης και ο Χάρης Γιαννόπουλος. Μια πιο γενική ματιά του φετινού ρόστερ είναι η εξής:

Γκάρντ
Θοδωρής Παπαλουκάς (31, GRE, 2.00m)
Lynn Greer (29, USA, 1.88m)
Milos Teodosic (21, SER, 1.96m)
Κώστας Σλούκας (18, GRE, 1.88m)
Yotam Halperin (24, ISR, 1.97m)
Μιχάλης Πελεκάνος (27, GRE, 1.98m)
Igor Milosevic (22, GRE, 1.92m)

Φόργουορντ
Josh Childress (25, USA, 2.04m)
Παναγιώτης Βασιλόπουλος (24, GRE, 2.02m)
Γιάννης Καραθανάσης (18, GRE, 2.00m)
Zoran Erceg (23, SER, 2.11m)
Γιώργος Πρίντεζης (23, GRE, 2.05m)
Χάρης Γιαννόπουλος (19, GRE, 2.01m)

Σέντερ
Nikola Vujcic (30, CRO, 2.11m)
Σοφοκλής Σχορτσιανίτης (23, GRE, 2.08m)
Ιαν Βουγιούκας (23, GRE, 2.12m)
Γιάννης Μπουρούσης (25, GRE, 2.14m)

Ήρθαν: (11) Παπαλουκάς, Childress, Vujcic, Erceg, Milosevic, Halperin, Πελεκάνος, Σλούκας, Γιαννόπουλος, Βουγιούκας, Καραθανάσης.
Έφυγαν: (8) Βασιλειάδης, Seibutis, Woods, Καυκής, Παπαμακάριος, Τσακαλίδης, Blackney, Macijauskas(?).
Δανεικοί: (2) Μαυροκεφαλίδης, Αποστολίδης



Κόσμος - Οπαδοί Ολυμπιακού
Ο τελευταίος (αλλά όχι ο πιο ασήμαντος) κρίκος, αυτής της τετράδας. Ο κόσμος του Ολυμπιακού, έδειξε, και με το παραπάνω, ότι στηρίζει αυτή την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στον "θρόνο" του, σημειώνοντας πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα ρεκόρ, στην αγορά των εισιτηρίων διαρκείας. Την περασμένη σεζόν, η "κίνηση" στο κλειστό στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ήταν αρκετά έως πολύ απογοητευτική, ωστόσο φέτος, με το 70% του γηπέδου "κλειστό" από τους "τυχερούς" κατόχους των εισιτηρίων διαρκείας, αναμένεται να καλυτερέψει άρδην η κατάσταση στις εξέδρες. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν, είναι και θα είναι για πολλά ακόμη χρονιά στο πλευρό της ομάδας, και το απέδειξε έμπρακτα για φέτος. Δεδομένο είναι ότι η ποιότητα της ομάδας θα τους ανταμείψει και θα τους προσφέρει αυτό που κάθε οπαδός μιας ομάδας θέλει. Θέαμα, διασκέδαση και ουσία. Οι "άτυχοι" της όλης υπόθεσης, είναι αυτοί που θα απολαύσουν την ομάδα από την τηλεόραση, καθώς είτε δεν μπορούσαν είτε δεν πρόλαβαν να προμηθευτούν ένα "μαγικό" χαρτάκι, και αυτοί που θα κληθούν να εξευμενίσουν την "δίψα" και την ανάγκη των παικτών του Ολυμπιακού για άμεση κατάκτηση τίτλων και επιτυχιών.

Η διάθεση υπάρχει, η απαιτούμενη ποιότητα και εμπειρία υπάρχει, η στήριξη από την διοίκηση και τον κόσμο της ομάδας υπάρχει, αυτό που μένει είναι να δείξουν οι παίκτες του Ολυμπιακού την απαιτούμενη σοβαρότητα, να ακούν τις εντολές του προπονητή τους και τους τεχνικού τους τιμ, να έχουν υπομονή, επιμονή και συνέχεια στην απόδοση τους, και είναι σίγουρο οτι θα ανταμειφθούν. Άλλωστε, η υγεία και η ταπεινότητα που πηγάζει από το μπασκετικό τμήμα της ομάδας του Ολυμπιακού, είναι ένας ακόμη παράγοντας που θα φέρει τους Πειραιώτες πιο κοντά από ποτέ σε αυτό που λίγο πολύ, όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι πάει να γίνει τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια. Το όνειρο δηλαδή, της επανάληψης του triple crown του 1997 με την κατάκτηση του Ελληνικού πρωταθλήματος, του Ελληνικού κυπέλλου καθώς και του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.