Ας με συγχωρήσουν οι μπασκετικοί, αλλά με το άθλημα της πορτοκαλί θεάς θα ασχοληθώ μετά τον τελικό. Αυτό που θέλω να κάνω τώρα είναι να στείλω ένα μήνυμα προς όλους τους Ολυμπιακούς εν αναμονή του αγώνα με τον Εργοτέλη. Είμαστε ακόμα ζωντανοί φίλοι μου, είτε τους αρέσει είτε όχι. Κι αν τελικά μας αντέξει η κορυφή που είμαστε εδώ και χρόνια, θα φανεί στο χειροκρότημα. 8 αγωνιστικές έχουν μείνει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. 8 παιχνίδια ζωής και θανάτου. 8 μάχες που αν βγούμε νικητές, θα είμαστε και φέτος πρωταθλητές.
Πολλοί ασχολούνται με το τι θα γίνει στην Τούμπα και αν Παοκ θα παίξει για την ιστορία του. Συγνώμη φίλοι μου, αλλά χεστήκαμε τι θα κάνει ο Παοκ και ο κάθε Παοκ από δω και πέρα. Αν πάρουμε τα επόμενα 8 παιχνίδια είμαστε πρωταθλητές ότι κι αν γίνει. Από το -8 πριν λίγες εβδομάδες είμαστε πλέον σε απόσταση αναπνοής και μόλις στο -3. Ο φετινός Ολυμπιακός δια χειρός Σωκράτη Κόκκαλη το είχε δωρίσει το πρωτάθλημα, αλλά τελικά αφού έμεινε ζωντανός αποφάσισε να το διεκδικήσει. Το πως και το γιατί θα το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή. Η ουσία είναι πως ξανά μετά από καιρό κρατάμε την τύχη στα χέρια μας. Κι αυτό το ξέρουν όλοι. Το έχουν καταλάβει και θα φροντίσουν να μας γεμίσουν το δρόμο με εμπόδια.
Γι αυτό όλοι μαζί μια γροθιά και κοντά στην ομάδα στη δύσκολη συνέχεια. Τέλος να ευχηθώ καλή επιτυχία στην ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη...έφτασε η ώρα να πέσουν οι μάσκες κι είναι στο χέρι τους!!!