by rod higgins
Για τη διαιτησία θα πω μόνο ότι θα είμαι ευτυχής αν μας παίξει όπως στα δύο προηγούμενα ματς με το βάζελο: να σφυράνε με τα ίδια κριτήρια τις δύο ομάδες, ακόμα κι αν δε μας δοθούν κάποια κουκούτσια. Δε θα με πειράξει αν φάμε ξύλο, αρκεί να μας αφήσουν να δώσουμε. Ούτε τα σφυρίγματα με την παραμικρή επαφή θα με ενοχλήσουν, αρκεί να μην περιοριστούν στους δικούς μας ψηλούς.
Ούτε για την άμυνα μας έχω να πω πολλά: και στα δύο ματς το σχέδιο λειτούργησε πολύ καλά, με μοναδικούς αστάθμητους παράγοντες για την Κυριακή ενδεχόμενη ευστοχία του βάζελου στα 3ποντα (ελεύθερα ή μαρκαρισμένα), η οποία απαιτεί ειδική αντιμετώπιση και ανάσταση του σαύρας, η οποία μοιάζει απίθανη αυτή τη στιγμή, αλλά σίγουρα απαιτεί σχεδιασμό, αφού είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να αλλάξει την επίθεση του βάζελου. Θέμα διάθεσης και συγκέντρωσης δε νομίζω να υπάρξει.
Η επίθεση σηκώνει μεγαλύτερη κουβέντα. H απόδοση μας στον τελικό ήταν μετριότατη και υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Η μέρα αρκετών παικτών έπαιξε ρόλο: ο Τσίλι έχασε 2-3 λέι απ, ο Κλέιζα σουτάκια που τα έχει, ο Μπουρούσης ήταν απροπόνητος. Οι δύο πρώτοι ήταν πολύ καλοί επιθετικά στην Κροατία και ο Τσίλι εκτός έδρας στην Ευρωλίγκα σουτάρει με 58% στα 3ποντα, οπότε αν τον αφήνουν ξανά να σουτάρει, ένα τουλάχιστον θα μπει. Ο Μπουρού λογικά θα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση την Κυριακή. Ένας άλλος λόγος ήταν ότι εξαιτίας των συνεχών περιστροφών στην άμυνα μας, δεν υπήρξε η δυνατότητα για αιφνιδιασμούς: όταν ο Τσίλι ή ο Λίνας βρίσκονται κάτω από το καλάθι στην άμυνα και ο Σόφο στην κορυφή της ρακέτας, δεν υπάρχει ισορροπία για τρέξιμο. Τέλος, ο βάζελος έπαιξε πολύ καλή άμυνα, με γρήγορες επιστροφές και σωστή πίεση στην μπάλα.
Ίσως, όμως, σημαντικότερα ήταν δύο λάθη που κάναμε. Το πρώτο και βασικό ήταν ότι δε διαβάσαμε σωστά τις βοήθειες που έστελνε ο βάζελος από την αδύνατη πλευρά, ώστε να κλείσει τη ράκετα. H κυκλοφορία της μπάλας δεν ήταν αρκετά γρήγορη ώστε να βρεθεί ο αμαρκάριστος παίκτης, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να είμαστε στατικοί και να υπάρξουν βεβιασμένες επιλογές. Δείτε δύο φάσεις πικ εν ρολ με τους Μπουρούση και Βούσιτς. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ΔΔ έρχεται από την αδύνατη πλευρά αφήνοντας εντελώς ελεύθερο τον παίκτη του (Παπαλουκάς και Μίλος). Δεν υπάρχει όμως ούτε ένα κόψιμο μεσα στη ρακέτα για λέι απ, ούτε γρήγορη διαγώνια πάσα για να τιμωρηθεί η παγίδα.
β
Σταματήστε το πρώτο βίντεο στα 14'' και το δεύτερο στα 16'' και θα καταλάβετε πόσος χώρος μένει ανεκμετάλλευτος στην επίθεση μας. Και είναι κριμά, ειδικά όταν ποστάρει πασέρ επιπέδου Βούισιτς. Φυσικά υπήρξαν περιπτώσεις που εκμεταλλευτήκαμε την αμυντική τακτική του βάζελου. Πολλά επιθετικά ριμπάουντ προέκυψαν από τις βοήθειες όπως αυτό του Κλέιζα, τον οποίο αφήνει ολομόναχο κάτω από το καλάθι ο Φώτσης για να βοηθήσει στο μπάσιμο του Τσίλι:
Θα ήθελα όμως να δω περισσότερες φάσεις σαν αυτή, όπου μετά το πικ εν ρολ, ο Τσίλι διαβάζει άριστα την άμυνα και δίνει μια απλή αλλά υπέροχη διαγώνια ασίστ στον Σκούνι:
Στα 17'' βλέπετε τον σαύρας να κλίνει προς τη ρακέτα για να βοηθήσει στο μαρκάρισμα του Βούισιτς που ρολάρει. Ο Σκούνι είναι μόνος. Για μένα όσο σημαντικό είναι να βάζουμε πίεση στην άμυνα του βάζελου με επιθετικές διεισδύσεις και ποσταρίσματα, αλλό τόσο είναι να αναγνωρίζουμε γρήγορα και να εκμεταλλευόμαστε τις εναλλακτικές επιλογές, κάτι που δεν κάναμε στον τελικό.
Το δεύτερο πρόβλημα επιθετικά ήταν ότι δεν πήραμε όσα έπρεπε από τα μις ματς που δημιουργούσαμε. Δείτε 3 φάσεις όπου ο Λίνας ποστάρει τον Νίκολας, ο Μαύρος τον Περπέργλου και ο Βούσιτς τον Tέπιτς
Εδώ υπάρχει δευτερεύων αιφνιδιασμός, όπου συνήθως είμαστε πολύ αποτελεσματικοί. Όταν όμως η μπάλα φτάσει στον Κλέιζα, οι αποστάσεις των παικτών είναι τραγικές. Παρότι ο Μπουρούσης απειλεί και με 3ποντο, επιλέγει ένα αδικαιολόγητο κόψιμο στη ρακέτα, φέρνοντας μαζί του και τον Πέκοβιτς , ο οποίος μαζί με τον Νίκολας και τον ΔΔ που ήρθε από την αδύνατη πλευρά κυκλώνουν τον Λίνας και δεν επιτρέπουν τη διαγώνια πασα στον ελεύθερο Παπαλουκά. Η καταληξη δεν είναι άσχημη (ελεύθερο 3ποντο, έστω από τον Τσίλι), αλλά δεν είναι και η ιδανική.
Kαι πάλι δευτερεύων αιφνιδιασμός δεν τελειώνει καλά. Ο Μαύρος ποστάρει τον Περπέρογλου, αλλά παίρνει την μπάλα μακριά από το καλάθι, οπότε την ξαναδίνει στον Παπαλουκά για να πάρει καλύτερη θέση κοντά στο καλάθι. Το πρόβλημα είναι ότι δε χρησιμοποιεί σωστά το κορμί του, ενώ και η ομάδα τον ξεχνάει, αφού η μπάλα πάει στον Τσίλι. Αντί ο Μαύρος να κόψει στη ρακέτα για να δεχτεί κάθετη πάσα, ανοίγει στη γωνία, όπου δεν απειλεί και το αποτέλεσμα είναι σκοτωμένο 3ποντο. Αν είχαμε επιμείνει στην εκμετάλλευση του μις ματς τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα. Θυμηθείτε τα συνεχή ποσταρίσματα του Τσίλι στο ματς του ΣΕΦ
Εδώ μου ήρθε να σπάσω την τηλεόραση. Ο Κλέιζα έχει την μπάλα σε σημείο όπου απειλεί και την επιλογή της πάσας στον Βούισιτς. Τι κάνει; Υποχωρεί και παίζει πικ εν ρολ με τον Μίλος που είναι καταδικασμένο γιατι στη ρακέτα ήδη υπάρχει πολύς κόσμος. Ο Νίκολας εύκολα διαβάζει την πρόθεση του Λίνας να ρολάρει προς τα έξω για σουτ.
Όλα αυτά δεν τα λέω για να κράξω την ομάδα, η οποία στον τελικό τα έδωσε όλα. Απλά διαβάζω συνεχώς για την άμυνα του βάζελου που μας σταμάτησε, για τον Περπέρογλου που έσβησε τον Τσίλι και τον Φώτση που εξαφάνισε τον Λίνας. Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη και ελπίζω ότι την Κυριακή, με λιγότερο άγχος και πιο καθαρό μυαλό θα επανέλθουμε στη σωστή κυκλοφορία και τις καλές επιλογές που έχουμε ως τώρα. Μόνο τον εαυτό μας έχουμε να φοβόμαστε και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις βολές ή τα χαζά λάθη εναντίον πίεσης, αλλά και για λιγότερο προφανείς πτυχές του παιχνιδιού.
Για τη διαιτησία θα πω μόνο ότι θα είμαι ευτυχής αν μας παίξει όπως στα δύο προηγούμενα ματς με το βάζελο: να σφυράνε με τα ίδια κριτήρια τις δύο ομάδες, ακόμα κι αν δε μας δοθούν κάποια κουκούτσια. Δε θα με πειράξει αν φάμε ξύλο, αρκεί να μας αφήσουν να δώσουμε. Ούτε τα σφυρίγματα με την παραμικρή επαφή θα με ενοχλήσουν, αρκεί να μην περιοριστούν στους δικούς μας ψηλούς.
Ούτε για την άμυνα μας έχω να πω πολλά: και στα δύο ματς το σχέδιο λειτούργησε πολύ καλά, με μοναδικούς αστάθμητους παράγοντες για την Κυριακή ενδεχόμενη ευστοχία του βάζελου στα 3ποντα (ελεύθερα ή μαρκαρισμένα), η οποία απαιτεί ειδική αντιμετώπιση και ανάσταση του σαύρας, η οποία μοιάζει απίθανη αυτή τη στιγμή, αλλά σίγουρα απαιτεί σχεδιασμό, αφού είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να αλλάξει την επίθεση του βάζελου. Θέμα διάθεσης και συγκέντρωσης δε νομίζω να υπάρξει.
Η επίθεση σηκώνει μεγαλύτερη κουβέντα. H απόδοση μας στον τελικό ήταν μετριότατη και υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Η μέρα αρκετών παικτών έπαιξε ρόλο: ο Τσίλι έχασε 2-3 λέι απ, ο Κλέιζα σουτάκια που τα έχει, ο Μπουρούσης ήταν απροπόνητος. Οι δύο πρώτοι ήταν πολύ καλοί επιθετικά στην Κροατία και ο Τσίλι εκτός έδρας στην Ευρωλίγκα σουτάρει με 58% στα 3ποντα, οπότε αν τον αφήνουν ξανά να σουτάρει, ένα τουλάχιστον θα μπει. Ο Μπουρού λογικά θα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση την Κυριακή. Ένας άλλος λόγος ήταν ότι εξαιτίας των συνεχών περιστροφών στην άμυνα μας, δεν υπήρξε η δυνατότητα για αιφνιδιασμούς: όταν ο Τσίλι ή ο Λίνας βρίσκονται κάτω από το καλάθι στην άμυνα και ο Σόφο στην κορυφή της ρακέτας, δεν υπάρχει ισορροπία για τρέξιμο. Τέλος, ο βάζελος έπαιξε πολύ καλή άμυνα, με γρήγορες επιστροφές και σωστή πίεση στην μπάλα.
Ίσως, όμως, σημαντικότερα ήταν δύο λάθη που κάναμε. Το πρώτο και βασικό ήταν ότι δε διαβάσαμε σωστά τις βοήθειες που έστελνε ο βάζελος από την αδύνατη πλευρά, ώστε να κλείσει τη ράκετα. H κυκλοφορία της μπάλας δεν ήταν αρκετά γρήγορη ώστε να βρεθεί ο αμαρκάριστος παίκτης, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να είμαστε στατικοί και να υπάρξουν βεβιασμένες επιλογές. Δείτε δύο φάσεις πικ εν ρολ με τους Μπουρούση και Βούσιτς. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ΔΔ έρχεται από την αδύνατη πλευρά αφήνοντας εντελώς ελεύθερο τον παίκτη του (Παπαλουκάς και Μίλος). Δεν υπάρχει όμως ούτε ένα κόψιμο μεσα στη ρακέτα για λέι απ, ούτε γρήγορη διαγώνια πάσα για να τιμωρηθεί η παγίδα.
β
Σταματήστε το πρώτο βίντεο στα 14'' και το δεύτερο στα 16'' και θα καταλάβετε πόσος χώρος μένει ανεκμετάλλευτος στην επίθεση μας. Και είναι κριμά, ειδικά όταν ποστάρει πασέρ επιπέδου Βούισιτς. Φυσικά υπήρξαν περιπτώσεις που εκμεταλλευτήκαμε την αμυντική τακτική του βάζελου. Πολλά επιθετικά ριμπάουντ προέκυψαν από τις βοήθειες όπως αυτό του Κλέιζα, τον οποίο αφήνει ολομόναχο κάτω από το καλάθι ο Φώτσης για να βοηθήσει στο μπάσιμο του Τσίλι:
Θα ήθελα όμως να δω περισσότερες φάσεις σαν αυτή, όπου μετά το πικ εν ρολ, ο Τσίλι διαβάζει άριστα την άμυνα και δίνει μια απλή αλλά υπέροχη διαγώνια ασίστ στον Σκούνι:
Στα 17'' βλέπετε τον σαύρας να κλίνει προς τη ρακέτα για να βοηθήσει στο μαρκάρισμα του Βούισιτς που ρολάρει. Ο Σκούνι είναι μόνος. Για μένα όσο σημαντικό είναι να βάζουμε πίεση στην άμυνα του βάζελου με επιθετικές διεισδύσεις και ποσταρίσματα, αλλό τόσο είναι να αναγνωρίζουμε γρήγορα και να εκμεταλλευόμαστε τις εναλλακτικές επιλογές, κάτι που δεν κάναμε στον τελικό.
Το δεύτερο πρόβλημα επιθετικά ήταν ότι δεν πήραμε όσα έπρεπε από τα μις ματς που δημιουργούσαμε. Δείτε 3 φάσεις όπου ο Λίνας ποστάρει τον Νίκολας, ο Μαύρος τον Περπέργλου και ο Βούσιτς τον Tέπιτς
Εδώ υπάρχει δευτερεύων αιφνιδιασμός, όπου συνήθως είμαστε πολύ αποτελεσματικοί. Όταν όμως η μπάλα φτάσει στον Κλέιζα, οι αποστάσεις των παικτών είναι τραγικές. Παρότι ο Μπουρούσης απειλεί και με 3ποντο, επιλέγει ένα αδικαιολόγητο κόψιμο στη ρακέτα, φέρνοντας μαζί του και τον Πέκοβιτς , ο οποίος μαζί με τον Νίκολας και τον ΔΔ που ήρθε από την αδύνατη πλευρά κυκλώνουν τον Λίνας και δεν επιτρέπουν τη διαγώνια πασα στον ελεύθερο Παπαλουκά. Η καταληξη δεν είναι άσχημη (ελεύθερο 3ποντο, έστω από τον Τσίλι), αλλά δεν είναι και η ιδανική.
Kαι πάλι δευτερεύων αιφνιδιασμός δεν τελειώνει καλά. Ο Μαύρος ποστάρει τον Περπέρογλου, αλλά παίρνει την μπάλα μακριά από το καλάθι, οπότε την ξαναδίνει στον Παπαλουκά για να πάρει καλύτερη θέση κοντά στο καλάθι. Το πρόβλημα είναι ότι δε χρησιμοποιεί σωστά το κορμί του, ενώ και η ομάδα τον ξεχνάει, αφού η μπάλα πάει στον Τσίλι. Αντί ο Μαύρος να κόψει στη ρακέτα για να δεχτεί κάθετη πάσα, ανοίγει στη γωνία, όπου δεν απειλεί και το αποτέλεσμα είναι σκοτωμένο 3ποντο. Αν είχαμε επιμείνει στην εκμετάλλευση του μις ματς τα αποτελέσματα θα ήταν καλύτερα. Θυμηθείτε τα συνεχή ποσταρίσματα του Τσίλι στο ματς του ΣΕΦ
Εδώ μου ήρθε να σπάσω την τηλεόραση. Ο Κλέιζα έχει την μπάλα σε σημείο όπου απειλεί και την επιλογή της πάσας στον Βούισιτς. Τι κάνει; Υποχωρεί και παίζει πικ εν ρολ με τον Μίλος που είναι καταδικασμένο γιατι στη ρακέτα ήδη υπάρχει πολύς κόσμος. Ο Νίκολας εύκολα διαβάζει την πρόθεση του Λίνας να ρολάρει προς τα έξω για σουτ.
Όλα αυτά δεν τα λέω για να κράξω την ομάδα, η οποία στον τελικό τα έδωσε όλα. Απλά διαβάζω συνεχώς για την άμυνα του βάζελου που μας σταμάτησε, για τον Περπέρογλου που έσβησε τον Τσίλι και τον Φώτση που εξαφάνισε τον Λίνας. Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη και ελπίζω ότι την Κυριακή, με λιγότερο άγχος και πιο καθαρό μυαλό θα επανέλθουμε στη σωστή κυκλοφορία και τις καλές επιλογές που έχουμε ως τώρα. Μόνο τον εαυτό μας έχουμε να φοβόμαστε και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις βολές ή τα χαζά λάθη εναντίον πίεσης, αλλά και για λιγότερο προφανείς πτυχές του παιχνιδιού.
Γιώργος Παπαδάκος
Eddie Johnson
