Άλλη μια σεζόν τελείωσε με τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Εκεί δηλαδή από όπου ξεκίνησε την ποδοσφαιρική χρονιά που μας πέρασε. Κάποιοι όμως δεν μπορούν να το χωνέψουν πως ο Ολυμπιακός μας πήρε το 11ο πρωτάθλημα τα τελευταία 12 χρόνια. Τους είναι αδιανόητο σαν επίτευγμα συνηθισμένοι από τη δικιά τους ομάδα, η οποία έχει κατακτήσει τόσα πρωταθλήματα σε όλη της την ιστορία, όσα δηλαδή έχει και ο αρχηγός μας Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Έκαναν τα πάντα για να μειώσουν αυτή την επιτυχία και πολύ κακώς πολλοί φίλοι μας, έπεσαν στην παγίδα. Θεωρώ πως δεν πανηγυρίστηκε όπως θα έπρεπε η φετινή χρονιά. Κάναμε ακόμα ένα νταμπλ και λίγο έλειψε να περάσει απαρατήρητο ακόμα και ανάμεσα μας. Γιατί όλα αυτά;
Επειδή μήπως πήγαμε στο CAS; Και γιατί να μην πάμε; Το ίδιο δε θα έκαναν όλοι; Εμείς δηλαδή τι είμαστε; Τα κορόιδα; Δεν κάναμε τίποτα το παράτυπο, τίποτα το μη νόμιμο. Όλα έγιναν μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι νόμοι και αυτές τις διαδικασίες ακολουθήσαμε. Άλλοι φρόντιζαν να παίρνουν με άλλα μέσα τα πρωταθλήματα. Γι αυτό και τώρα φωνάζουν και παριστάνουν τους αδικημένους. Τι έκαναν όμως στις αρχές της περασμένης δεκαετίας; Γι αυτό λοιπόν φίλοι μου κλείστε τα αυτιά σας στα πικρόχολα σχόλια και κοιτάξτε τον Ολυμπιακό μας.
Φέτος είχαμε μια άκρως επιτυχημένη χρονιά…νταμπλ στην Ελλάδα και ένα βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Αυτό δε θέλαμε; Γιατί λοιπόν να μην πανηγυρίσουμε; Επειδή όσα δεν φτάνουν οι άλλοι τα κάνουν κρεμαστάρια; Ας φάνε το κουτόχορτο που τους ταΐζουν και ας κοιμηθούν τον ύπνο του δικαίου. Πρόβλημά τους και δεν μας αφορά. Δεν παίξαμε μπαλάρα φέτος στην Ελλάδα, αυτό το δέχομαι και με ενοχλεί. Γι αυτό δικαίως να διαμαρτυρόμαστε, αλλά δεν είναι ανάγκη να τα ισοπεδώνουμε όλα…απαξιώνοντας τους τίτλους που κατακτούμε. Ξεχάσατε μάλλον τα «πέτρινα χρόνια» οι μεγαλύτεροι και πιθανόν οι μικρότεροι δεν έχετε ιδέα από αυτά. Οι τίτλοι είναι που κάνουν τις ομάδες κι έτσι δημιουργούνται οι θρύλοι που μένουν στην ιστορία.
Η χρονιά όμως ανήκει στην ιστορία και δεν είναι πια καιρός για πανηγυρισμούς. Πρέπει να ετοιμαστούμε για την επόμενη σεζόν, ώστε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα. Το θέμα είναι αν το έχει καταλάβει και ο πρόεδρός μας ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό. Γιατί όλα και πάλι περνάνε από τα χέρια του προέδρου. Το περσινό καλοκαίρι μας είχε πει πως ήταν καιρός να μπει φρέσκο αίμα στην ομάδα (με Πέτρο και Ιβιτς) και σιγά-σιγά οι παλιοί (Λούβαρης, Θεοδωρίδης κλπ.) να μείνουν στην άκρη. Τελικά το μόνο που είχε γίνει ήταν να αλλάξει ο Σωκράτης τα ρούχα του και να τα βάλει αλλιώς, αφού αυτός και πάλι είχε τον τελικό λόγο για όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Σας το είχα πει και δυστυχώς δικαιώθηκα. Όσοι με διαβάζουν δε θα χρειαστεί να ψάξουν το περσινό μου άρθρο.
Θυμάστε όμως κάτι πιο πρόσφατο; Τι σας είχα πει μετά την απομάκρυνση Λεμονή; Ο επόμενος που θα φάει είναι ο Ιβιτς, όπως κι έγινε. Έκανα λόγω για Σεγκούρα προπονητή και ο πρόεδρος με επιβεβαίωσε με το διετές συμβόλαιο που του πρότεινε. Ευτυχώς ο Ισπανός αποδείχθηκε κύριος και δεν αποδέχτηκε την πρόταση, γιατί θα βρισκόμασταν με ακόμα ένα μαθητευόμενο προπονητή στον πάγκο μας. Είναι πραγματικότητα πως ο Κόκκαλης δεν είχε διάθεση για πολλά λεφτά το φετινό καλοκαίρι και ο Σεγκούρα του ταίριαζε γάντι στο πλάνο του. Σηκώθηκε κι έφυγε για Αμερική κι ακόμα τον περιμένουμε να γυρίσει. Δυστυχώς γυρίσαμε στις εποχές που περιμέναμε τον πρόεδρο να γυρίσει από τις διακοπές του για να κάνουμε κάποια κίνηση.
Αυτή τη στιγμή δεν κουνιέται φύλλο στα γραφεία της ομάδας και όλοι περιμένουν τις εντολές του προέδρου. Ακόμα και ο Βαλβέρδε για να παρουσιαστεί θα πρέπει να περιμένει τον Σώκρατες να επιστρέψει. Έχουμε βλέπετε πρόεδρο που λατρεύει τη δημοσιότητα και θέλει όλα τα φώτα να πέφτουν πάνω του. Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι πως και πήραμε έναν σοβαρό προπονητή. Τι άλλαξε και από την λιτότητα που ήθελε να εφαρμόσει δίνει τόσα χρήματα για ένα προπονητή; Η εντολή ήταν δώστε του ότι ζητήσει για να υπογράψει. Εγώ βέβαια αν δεν τον δω να έρχεται και να πιάνει δουλειά δεν θα το πιστέψω. Τι του υποσχέθηκαν; Δεν είναι το τεράστιο όνομα, αλλά για πλάκα έβρισκε δουλειά στη χώρα του. Ποιο λοιπόν το κίνητρο ενός ανερχόμενου προπονητή που ακόμα φτιάχνει το όνομα του; Και για να μην σας κουράζω, ερωτήματα μπορώ να θέσω πολλά, αλλά ας περιμένουμε τις απαντήσεις στην πορεία.
Αυτό που έχει σημασία είναι πως ο Σωκράτης πήρε την απόφαση να φέρει έναν προπονητή με προοπτικές και όρεξη για δουλειά. Αυτόν τον άνθρωπο εμείς πρέπει να τον στηρίξουμε για το καλό της ομάδας μας. Ας μην αρχίσουμε να γκρινιάζουμε αν κάτι δεν πάει καλά. Πρέπει επιτέλους να μπει μια σειρά στην ομάδα και να γίνει ένας σοβαρός προγραμματισμός. Να σχεδιαστεί ένα πλάνο το οποίο να τηρηθεί από όλους και κυρίως από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Δε γίνεται να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και μετά δέκα πίσω. Φέτος ήταν ευκαιρία για ακόμα ένα βήμα προς την καταξίωση, αλλά δυστυχώς θα αρχίσουμε ξανά από μηδενική βάση.
Τις αποφάσεις όμως τις παίρνει ο Κόκκαλης και όχι ο κόσμος. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο θα φανεί σε βάθος χρόνου. Δεν έχουμε καιρό για διχόνοιες και ενδοοικογενειακές κόντρες. Ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει μπροστά και οφείλουμε να βοηθήσουμε όλοι σε αυτό. Πρώτος από όλους όμως πρέπει να δείξει το ενδιαφέρον του ο Σωκράτης Κόκκαλης. Ο κόσμος μπορεί να γκρινιάζει, αλλά όταν δει να γίνονται σοβαρές κινήσεις θα δώσει και την ψυχή του στην ομάδα. Θα είναι κοντά της και θα την στηρίξει μέχρι τέλους. Ο πρόεδρος όμως τι έχει διάθεση να κάνει; Θα εξαρτάται ο Ολυμπιακός από το πώς θα ξυπνάει κάθε φορά ο ιδιοκτήτης του; Δε χτίζονται έτσι οι μεγάλες ομάδες. Ο χρόνος κυλάει και δεν κουνιέται φύλλο. Το γεγονός ότι πήραμε προπονητή δε σημαίνει ότι φτιάξαμε και ομάδα.
Όσο καλός και να είναι ο νέος μας προπονητής θα χρειαστεί να στηριχτεί από όλους. Και πρώτα από όλους πρέπει να στηριχτεί από τον πρόεδρο. Τι θέλω να πω; Να του ικανοποιήσει τις επιθυμίες και να του δώσει όσα ζητήσει. Αν δεν του κάνει τις μεταγραφές που θα επιθυμεί ο Βαλβέρδε, τότε ποιος ο λόγος που τον έφερε; Αν δεν τον στηρίξει ουσιαστικά και όχι στα λόγια, τότε που πάμε; Μπορεί το υπάρχον υλικό να είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε χρειάζεται ενίσχυση. Η ομάδα χρειάζεται τη βοήθεια του προέδρου σε συγκεκριμένες θέσεις. Ολοι βλέπουν ότι θέλουμε μια τονωτική ένεση στη ραχοκοκαλιά της ομάδας, ο Κόκκαλης τι περιμένει; Τόσο καιρό δεν είχαμε προπονητή…τώρα που τον έχουμε γιατί να συνεχίζουμε να χάνουμε πολύτιμο χρόνο; Πότε θα γίνουν οι κινήσεις;
Ο χρόνος περνά και ο τρίτος προκριματικός μας περιμένει. Το θυμάται αυτό ο πρόεδρος; Η μήπως θα περιμένουμε να δούμε αν θα περάσουμε στους ομίλους για να ενισχυθούμε; Τότε θα είναι πολύ αργά…Το γεγονός ότι δαπανήθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ το περσινό καλοκαίρι δε σημαίνει ότι φέτος πρέπει να την βγάλουμε με ελεύθερους. Αν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό δε θα πούμε όχι, αλλά δεν είναι λογική να θέλουμε να ενισχυθούμε με ότι περισσεύει από τους άλλους. Πέρσι έγιναν καλές μεταγραφές κι έτσι φέτος δεν έχουμε ανάγκη για πολλά πράγματα. Μπορεί όμως να είναι λίγα αυτά που χρειαζόμαστε, αλλά πρέπει να γίνουν. Το τονίζω, πρέπει να αποκτηθούν αυτοί οι 4-5 παίκτες, αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα.
Πρόεδρε οι ομάδες δε χτίζονται με ψίχουλα, τουλάχιστον αυτές που πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο και δεν είναι απλά πυροτεχνήματα. Γι αυτό λοιπόν, άκου το λαό…για να φτιάξουμε ομάδα χρειάζονται ευρώ.
Γιώργος Παπαδάκος
Eddie Johnson
