Μετά από καιρό ο «χαλαζίας» είναι και πάλι κοντά σας. Δε ξέρω κατά πόσο σας έλειψαν τα κείμενα μου, αλλά να είστε σίγουροι πως θα σχολιαστούν από τη μεριά μου όλα όσα συνέβησαν το διάστημα της απουσίας μου. Ο Ολυμπιακός μας είναι για άλλη μια φορά νταμπλούχος Ελλάδας και αυτό δεν αλλάζει, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Δε θα ασχοληθώ όμως στο παρόν κείμενο με τα αγωνιστικά ζητήματα της ομάδας. Αυτά θα τα διαβάσετε πολύ σύντομα στον επόμενο «χαλαζία». Τώρα θα ασχοληθώ μόνο με την αμνησία και την αχαριστία. Και συγκεκριμένα την αμνησία του κύριου Θεμιστοκλή Νικολαίδη και την αχαριστία του κυρίου Βίτορ Μπόρμπα Φερέιρα Ριβάλντο.
Θα αρχίσω με το πρώτο κομμάτι και τον πρόεδρο της ΑΕΚ που πρέπει να πάσχει από αμνησία, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τις δηλώσεις που έκανε στο τέλους του πρωταθλήματος. Βγήκε και μίλησε για πρωταθλήματα στα χαρτιά και έθεσε ζητήματα ηθικής και κανονισμών. Ποιους μιλάει για ηθική και κανονισμούς; Μιλάει και η ΑΕΚ για αδικία; Μην τρελαθούμε…αλλά ξέχασα έχουν όλοι τους επιλεκτική μνήμη, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τους τον πρόεδρο. Έναν πρόεδρο που δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να μας μιλάει για άλλες εποχές. Ποιες είναι αυτές οι άλλες εποχές φίλοι μου, που τότε ήταν όλα αγγελικά πλασμένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Θα μπω στον κόπο να σας θυμίσω κάποια γεγονότα για να καταλάβετε ποιες είναι οι άλλες εποχές που τόσο πολύ νοσταλγεί ο κύριος Νικολαίδης.
Αναφέρεται στα χρόνια με τις σκηνές ζούγκλας που επικρατούσαν στη Νέα Φιλαδέλφεια όποτε μας φιλοξενούσαν, τις αξέχαστες υποδοχές που ετοίμαζαν στον Ντούσαν Μπάγιεβιτς όσο ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού και άλλες αξέχαστες ιστορίες με όπλα να βγαίνουν από το πουθενά και προβολείς να σβήνουν εντελώς ξαφνικά με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο σκορ. Τότε που όλα κρινόντουσαν μέσα στα γήπεδα με τους δικούς τους νόμους και κανόνες, με αποκορύφωμα το κλεμμένο πρωτάθλημα από την ομάδα του Μπλαχίν…
Ισως κάποιους τους κουράσω, αλλά αξίζει τον κόπο άλλη μια αναφορά σε εκείνο το μακρινό παιχνίδι στις αρχές της δεκαετίας του ’90…
Πρόκειται για το παιχνίδι ΑΕΚ-Ολυμπιακού το 1991,στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε σε εκείνο το παιχνίδι με σοβαρές απουσίες, ωστόσο κατάφερε να ανατρέψει τα προγνωστικά και ήταν μπροστά στο σκορ(1-2) μέχρι το 84ο λεπτό. Λίγα λεπτά νωρίτερα(75ο λεπτό) είχε αποβληθεί ο Στέλιος Μανωλάς, επειδή ήταν τελευταίος αμυντικός κι έπιασε με τα χέρια παίχτη μας, που ήταν σε προφανή θέση για γκολ.
Στο 84ο λεπτό, σύμφωνα και με το φύλλο αγώνα και τη συμπληρωματική έκθεση του διαιτητή Σ.Ζακεστίδη, «ενώ η μπάλα παιζόταν έξω από την περιοχή της ΑΕΚ, φίλαθλος ερχόμενος από τη μεριά των φιλάθλων της ΑΕΚ, εισήλθε εντός του αγωνιστικού χώρου. Τότε διέκοψα τον αγώνα και έδωσα εντολή να βγει ο φίλαθλος έξω...Πράγματι, ο φίλαθλος αποχώρησε και πήρα την μπάλα στα χέρια μου για να συνεχίσω το παιχνίδι με ελεύθερο. Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα τον τερματοφύλακα της ΑΕΚ να αφήνει τη θέση του και να τρέχει προς το κέντρο του γηπέδου. Τον φώναξα να επιστρέψει στη θέση του ,αλλά μου δήλωσε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει από το δακρυγόνο που έπεσε στην κερκίδα...Σε λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα κι εγώ τα συμπτώματα του δακρυγόνου, καθώς και ο επόπτης γραμμών κ.Μπάκας, εν συνεχεία και όλοι οι ποδοσφαιριστές...».
Ο Ζακεστίδης έδωσε εντολή στους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων να αποχωρήσουν «για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα όπως και έγινε». Ταυτόχρονα, όμως, όπως αναφέρει στην έκθεσή του ο διαιτητής, άρχισαν να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί της ΑΕΚ...
Στα αποδυτήρια ο διαιτητής ζήτησε από τον παρατηρητή κ.Πεπονά να έρθουν οι παράγοντες των δυο ομάδων για να τους πει τι πρέπει να γίνει για να ξαναρχίσει ο αγώνας. Πήγαν λοιπόν, ο Α.Σαλιαρέλης, πρόεδρος τότε του Ολυμπιακού, και ο Στ.Γιδόπουλος, πρόεδρος της ΑΕΚ, αλλά τιμωρημένος, πράγμα που γνώριζε ο Ζακεστίδης...Ο Γιδόπουλος άρχισε τα «γαλλικά» και απειλούσε τον διαιτητή με μήνυση...Ο διαιτητής ζήτησε από τον παρατηρητή να τον απομακρύνει, πράγμα που έγινε, ενώ αποχώρησε και ο Σαλιαρέλης.
Τότε πήγαν στα αποδυτήρια άλλοι εκπρόσωποι των δυο ομάδων. Ο Ν.Στράτος από την ΑΕΚ και ο Μ.Τσαχειλίδης από τον Ολυμπιακό. «Ο κ. Ν. Στράτος ζήτησε, να μη συνεχιστεί το παιχνίδι, διότι υπ’ αυτές τις συνθήκες ήταν αδύνατον...».Ετσι κι έγινε! Ο διαιτητής βγήκε ξανά στον αγωνιστικό χώρο, μαζί με τους Στράτο, Τσαχειλίδη, τον παρατηρητή και τους επόπτες γραμμών και έκρινε ότι η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι! Παράλληλα, ο αστυνομικός διευθυντής(Δάβαλος), έπειτα από 20 λεπτά, είπε ότι «δεν μπορούσε να αδειάσει τον αγωνιστικό χώρο και δεν μπορούσε να εγγυηθεί για την ασφάλεια των διαιτητών και των παιχτών...».
Ευτυχώς που κάποιοι γράφουν την ιστορία για να μαθαίνουν πως έχουν τα πράγματα και οι νεώτεροι. Γιατί κι εγώ λόγω ηλικίας τα γεγονότα τα ξέρω από δημοσιεύματα και από αναφορές μεγαλύτερων μου. Η ουσία όμως είναι ότι η ΑΕΚ γλίτωσε από μια βέβαιη ήττα και από άλλες σοβαρές συνέπειες. Τελικά το παιχνίδι ξαναέγινε, στο γήπεδο της Ρόδου, όπου ο Ολυμπιακός έχασε με 1-0 και ουσιαστικά εκεί έχασε και τον τίτλο του Πρωταθλητή!!
Αυτά είναι φίλοι μου τα χρόνια που νοσταλγεί ο κύριος Νικολαίδης και τώρα βγαίνει και μιλά για ηθικούς πρωταθλητές. Ας μας δώσουν λοιπόν πίσω το πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς και μετά ας έρθουν πάλι να μας μιλήσουν για ηθική και κανονισμούς. Αλλά τι λέω; Αν μας δώσουν πίσω το πρωτάθλημα που με τόσο κόπο μας έκλεψαν θα έχουν λιγότερα πρωταθλήματα και από τον Τζόρτζεβιτς. Αραγε πόσα πρωταθλήματα να έχει ο πρόεδρος της ΑΕΚ στην ποδοσφαιρική του καριέρα; Νομίζω όσα και ο Λυμπερόπουλος, ο φανατικός συλλέκτης τροπαίων.
Αντί λοιπόν να ρίχνει αλλού τις ευθύνες ας κάτσει να σκεφτεί ο κύριος Νικολαιδης τι φταίει στην ομάδα του. Και για την ιστορία αναφέρω πως τη μοναδική χρονιά που χάθηκε ο τίτλος τα τελευταία 12 χρόνια για τον Ολυμπιακό…εντελώς τυχαία ο Λυμπερόπουλος είχε φύγει από τον Παναθηναϊκό και πήγε στην ΑΕΚ και ο Νικολαίδης αγωνιζόταν στο εξωτερικό. Σύμπτωση; Εγώ απλά αναφέρω τα στοιχεία που γνωρίζω, τα συμπεράσματα δικά σας…Και κάτι τελευταίο με τον κύριο Νικολαίδη…γιατί δεν μας λέει που θα βρισκόταν η ομάδα του, αν δεν την μεταχειριζόταν τόσο ευνοϊκά ο κύριος Γκαγκάτσης; Τώρα τον κατηγορεί ότι εξυπηρετεί συμφέροντα του Ολυμπιακού, αλλά να βγει και να μας πει ποιος ήταν ο Πρόεδρος της ΕΠΟ όταν η ΑΕΚ μπήκε στο άρθρο 44; Ας αναλάβει λοιπόν τις ευθύνες του και να μη μειώνει τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού, επειδή ο ίδιος δεν είναι άξιος ούτε σαν πρόεδρος ομάδας να κατακτήσει έστω και ένα πρωτάθλημα.
Και το άλλο κομμάτι αφορά την αχαριστία ενός πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας μας. Ενός ποδοσφαιριστή που λατρεύτηκε όσο λίγοι από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Στα 3 χρόνια της παρουσίας του δοξάστηκε για το όνομα που κουβαλούσε στις πλάτες του και την προσφορά του στο σύλλογο. Έζησε στον Πειραιά σαν βασιλιάς, αλλά όπως αποδείχτηκε δεν του άξιζε. Δεν εκτίμησε τίποτα από όσα του πρόσφερε ο Ολυμπιακός, αλλά περισσότερο δεν εκτίμησε την αγάπη του κόσμου. Του κόσμου που τον αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη χώρα μας, όταν όλοι του είχαν γυρίσει την πλάτη. Τότε που δεν έβρισκε ομάδα να αγωνιστεί και το όνομα του κόντευε να σβηστεί από τον παγκόσμιο χάρτη του ποδοσφαίρου. Τα θυμάται όλα αυτά ο κύριος Ριβάλντο; Αλλά τι να θυμάται ένας άνθρωπος που πάνω από όλους και από όλα βάζει το εγώ του; Ο εγωιστής κοιτάει μόνο την πάρτη του, αδιαφορώντας για τους γύρω του. Δεν του φέρθηκε καλά ο Κόκκαλης; Είχε προβλήματα μαζί του; Πρόβλημα και δικαίωμα του. Τον κόσμο του Ολυμπιακού όμως δεν μπορεί να τον πληγώνει κανένας παίχτης, όσο μεγάλο και αν είναι το όνομα του.
Και θέλετε να μάθετε φίλοι μου γιατί ρίχνει τα βέλη του στον Ολυμπιακό ο μικρόψυχος Βραζιλιάνος; Γιατί ο Κόκκαλης δεν του έδωσε τα χρήματα και τις αρμοδιότητες που ο ίδιος ήθελε. Μα πάνω από όλα γιατί ο Ολυμπιακός έκανε μια αξιοζήλευτη πορεία στην Ευρώπη χωρίς τη δικιά του παρουσία. Η παρουσία του στην ΑΕΚ, αντί να την ανεβάσει επίπεδο με την προσωπικότητά του, είχε σαν αποτέλεσμα να τον κάνουν σαν τα μούτρα τους. Ετσι ο Βραζιλιάνος απαξιώνει τους ίδιους του τους κόπους και τα όσα κέρδισε με τον Ολυμπιακό. Ως εκεί έφτασε ο αρρωστημένος εγωιστής. Χωρίς δισταγμό προκαλεί τους ανθρώπους που τον αποθέωναν και κάνει τα πάντα για να τους πληγώσει. Είναι ευχαριστημένος να τον γλείφουν όλοι αυτοί που μέχρι πέρσι τον «έφτυναν», αποκαλώντας τον γέρο και τελειωμένο.
Ο Ολυμπιακός λαός όμως δεν συγχωρεί την αχαριστία και δεν ανέχεται προσβλητικές συμπεριφορές. Κι άλλοι παίχτες έφυγαν από τον Ολυμπιακό και μάλιστα με άσχημο τρόπο, αλλά κανένας τους δεν γύρισε να προσβάλει τα Ολυμπιακά ιδανικά και την ιστορία του συλλόγου. Ακόμα και ο Γάλλος ΣΤΑΡ Κριστιάν Καρεμπέ είχε τα παράπονα του από τη διοίκηση, αλλά τον κόσμο της ομάδας δεν τον πρόδωσε ποτέ. Γι αυτό και λατρεύεται…γιατί πολύ απλά ο κόσμος ξέρει να εκτιμά και να αναγνωρίζει αυτούς που πραγματικά το αξίζουν.
Στον κύριο Ριβάλντο εύχομαι μόνο να μην είναι κατά φαντασία τραυματίας και να μην πάρει σκόπιμες κάρτες για να αποφύγει το παιχνίδι του σταδίου Καραϊσκάκη…θα τον περιμένουμε για να του δείξουμε πως «αγαπάει» ο Πειραιάς…
Γιώργος Παπαδάκος
Eddie Johnson
