Έτσι, δεν ΠΑΣ πουθενά....

Το ότι στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται, το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά.

Το γεγονός ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα η μεγάλη ομάδα, είναι το "αλατοπίπερό" του, και ο λόγος που βλέπουμε πάντα ένα αγώνα της ομάδας μας με αγωνία για την τελική έκβαση του σκορ.

Το ότι κάθε ομάδα δικαιούται να έχει τις κακές βραδιές της δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε, αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό.


Αλλά η έλλειψη εξυπνάδας, σοβαρότητας, καλώς εννοούμενης πονηριάς και πάθους είναι κάτι που στον Ολυμπιακό ΔΕΝ συγχωρείται, ειδικά φέτος που κατα πως φαίνεται δεν παίζουμε μόνοι μας.

Γι αυτό λοιπόν, διοίκηση, προπονητής και παίκτες οφείλουν να σκύψουν το κεφάλι και να ψάξουν να καταλάβουν ΤΙ (και όχι ποιος) φταίει και η κάθε ομάδα στην Ελλάδα έχει πλέον την ελπίδα πως μπορεί να διεκδικήσει βαθμό(υς) ακόμη και όταν το σκορ είναι στο 0-2 υπέρ μας και το ρολόι δείχνει το 83ο λεπτό της αναμέτρησης.

ΔΕΝ θέλουμε τζόγο μπονίτο, βαρύγδουπες δηλώσεις, καθρεπτάκια στους ιθαγενείς και λαικισμούς.

Μία στοιχειώδη ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ζητάμε και ένα ποδοσφαιρικό πλάνο (κάτι που μέσα σε μία θύελλα από ΑΜΚ - υποψήφιους επενδυτές - φύγε 'συ έλα 'συ - αλληλοκατηγορίες και κραυγές αναθεμάτων, φαίνεται πως έχουμε θέσει σε τελευταία μοίρα), κάτι τέλος πάντων που να θυμίζει πως υπάρχει ζωή στον πλανήτη Ολυμπιακό.

Είναι τόσο δύσκολο να το έχουμε?

ΥΓ: Πήραμε και ένα δωράκι εχθές. Ώρα να κάνουμε και εμείς ένα (ως ομάδα) στους εαυτούς μας.
Κυριακή κοντή γιορτή.