Γελοιοποίηση του αθλήματος...

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τον παο και το διαιτητικό "τρίο στούτζες", και έτσι βρίσκεται πλέον πίσω στο σκορ της σειράς των τελικών με 1-2. Για μια ακόμη φορά, ο παο, αν και δεν ήταν καλύτερος, καθάρισε τον αγώνα από την γραμμή των βολών και από το τρίποντο, υπό την "εκνευριστική" ανοχή των διαιτητών στο σκληρό παιχνίδι, κυρίως αμυντικά. Επόμενο παιχνίδι στο ΣΕΦ, την Κυριακή, με τον Ολυμπιακό να πρέπει να κάνει οτι περνάει από το χέρι του, να κερδίσει την ομάδα του παο και πιθανώς, τα διαιτητικά "λάθη", για να φέρει την σειρά στο 2-2 και να παίξει το τελευταίο του χαρτί για το πρωτάθλημα, στην έδρα των αντιπάλων.

Αγωνιστικά, οι δύο ομάδες φάνηκαν ( και ήταν ) ισοδύναμες, σχεδόν σε όλους τους τομείς, εξ'ου και το σκορ του ημιχρόνου, 42-42. Οι "πράσινοι" ξεκίνησαν με σκληρή άμυνα ( κάτι που δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τα φάουλ στα οποία υπέπεσαν ) αλλά ο Ολυμπιακός έβρισκε διαδρόμους και λύσεις, κυρίως από την περιφέρεια και τους 2 αμερικάνους, Λύν Γκριρ και Ρόντερικ Μπλάκνευ. Λίγο πριν το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, ο οξύθυμος Λιθουανός πλέιμεικερ του παο, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους αποφάσισε να μιμηθεί τον Ντρογκμπά στον πρόσφατο τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ, ρίχνοντας μια "αθώα" σφαλιαρίτσα στον Μίλος Τεόντοσιτς. Και οι δύο παίκτες τιμωρήθηκαν με τεχνική ποινή, ωστόσο γίνονται ακόμη έρευνες για τον λόγο που ο Τεόντοσιτς πήρε την "δικιά" του.

Στο δεύτερο ημίχρονο, οι δύο ομάδες πήγαιναν πόντο, πόντο μέχρι το σημείο που ο παο βρήκε λύσεις ( κυρίως από την άμυνα ) και έφερε την διαφορά στο +8 (40-32). Με ένα σερί 0-10 από πλευράς Ολυμπιακού όμως, το σκόρ ήρθε στο 40-42, ένα λεπτό πριν από την λέξη του ημιχρόνου, με τον Σπανούλη να ισοφαρίζει, (με τι άλλο) με βολές στο τελικό σκόρ για το ημίχρονο (42-42).

Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν και το χρονικό διάστημα που οι διαιτητές αποφάσισαν να πετάξουν την "μάσκα" της δικαιοσύνης και να αποδείξουν στον Θανάση και στον Παύλο, οτι αξίζουν τα λεφτά τους. Όλος ο αγώνας από εκεί και ύστερα, ήταν ένας πράσινος μονόλογος ( καθώς και του "τζένεραλ μάνατζερ", Νίκου Πιτσίλκα ) και μια δυσφήμιση του ελληνικού μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού.

Σχολιάστε τον "αγώνα μπάσκετ" στo φόρουμ των thrylos-fans.net!

Τα δεκάλεπτα: 14-14, 42-42, 68-54, 78-67

Παο (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Περπέρογλου 10 (2), Σπανούλης 15 (1), Γιασικεβίτσιους 6,Μπατίστ 2, Ζίζιτς, Χατζηβρέττας, Ντικούδης 2, Τσαρτσαρής 11 (3), Διαμαντίδης 14 (1), Ουίνστον 9, Τομάσεβιτς 9.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 9, Παπαμακάριος 6 (2), Γουντς 4, Πρίντεζης 8, Τεόντοσιτς 12 (1), Μπουρούσης 4, Τσακαλίδης 1, Γκριρ 16 (2), Βασιλόπουλος 2, Σχορτσιανίτης 5.

*Παρόλα αυτά που έγιναν στον αγώνα, εκτός και εντός αγωνιστικού χώρου ( με τα νταηλίκια παικτών - Λιθουανών, Σέρβων, Ελλήνων κτλ. - και καφριλίκια οπαδών και διοίκησης ), ο παο δεν τιμωρήθηκε με ποινή της έδρας του, παρά με ένα μικρό ( γελοίο ) χρηματικό πρόστιμο της τάξεως των 17.000 ευρώ. Ελπίζω το συγκεκριμένο θέμα, να δημιουργεί "δεδικασμένο", σε περίπτωση που επαναληφθούν τα γεγονότα, από την αντίθετη πλευρά όμως.

Ernesto bienvenido!

Και το όνομα αυτού, Ερνέστο Βαλβερδε. Ο Βάσκος προπονητής θα είναι ο αντικαταστάτης του Τάκη Λεμονή στο πάγκο της ομάδας μας, και θα είναι αυτός που θα επωμιστεί το βαρύ φορτίο να φτιάξει ομάδα κάτω από τις ιδιόμορφες συνθήκες του Ελληνικού πρωταθλήματος. Μοναδικός αντίπαλος του νέου μας προπονητή είναι μόνο η γραφικότητα που επικρατεί στην Ελλάδα γενικότερα και στον Ολυμπιακό ειδικότερα!

Απο τα βάθη της ψυχής μας ευχόμαστε ο κύριος Βαλβερδε να πετύχει πάρα πολλά στον Ολυμπιακό, και να έχει τη στήριξη που δεν είχαν οι προκάτοχοι του. Εμεις θα είμαστε εκεί να τον στηρίξουμε και να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να τον προστατεύσουμε από τους κάθε λογής γραφικούς και άμπαλους!!!

Καλή επιτυχία Ερνέστο!!! Bienvenido!!

Σχολιάστε το νέο μας προπονητή στο φόρουμ των thrylos-fans!

Το Who is who του Βαλβέρδε (πηγη: sport-24.gr)

Ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1964 στην περιοχή Βιαντάρ ντε λα Βέρα της Εξτρεμαδούρα, μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και συγκεκριμένα το 1983 όταν και για δύο αγωνιστικές σεζόν φόρεσε τη φανέλα της Ντεπορτίβο Αλαβές προτού μετακομίσει το 1985 για την Σεστάο όπου και πέρασε μία σεζόν.

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Εσπανιόλ με την οποία αγωνίστηκε για δύο χρονιές (1986-1988). Η κορυφαία στιγμή της πορείας του ως ποδοσφαιριστής ήρθε με τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα. Ο Βαλβέρδε παρέμεινε στο "Καμπ Νόου" για δύο σεζόν όπου κατέκτησε ένα κύπελλο Ισπανίας και ένα κύπελλο UEFA και το 1990 μετακόμισε στην Αθλέτικ Μπιλμπάο όπου και πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του καθώς παρέμενει στους Βάσκους για 6 χρόνια προτού αλλάξει ποδοσφαιρική στέγη πηγαίνοντας στη Μαγιόρκα όπου και έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος για μία σεζόν με τους νησιώτες.

Το τέλος της ποδοσφαιρικής του πορείας σήμανε την έναρξη της προπονητικής του καριέρας καθώς το 1997 ανέλαβε τους νέους της Μπιλμπάο όπου και παρέμεινε σε αυτό το πόστο για μία εξαετία. Το 2003 ο Ερνέστο Βαλβέρδε έκανε το ντεμπούτο ως πρώτος προπονητής στην ομάδα της Βασκονίας. Δύο εξαιρετικές σεζόν στην τεχνική ηγεσία της Μπιλμπάο και το 2006 ο Ισπανός τεχνικός ανέλαβε τις τύχες της Εσπανιόλ, οδηγώντας την μάλιστα στον τελικό του κυπέλλου UEFA την σεζόν 2006-07.

Αξίζει να σημειωθεί πως το προσωνύμιο του νέου τεχνικού του Ολυμπιακού, είναι "μυρμήγκι".

Ψυχωμένος Θρύλος!

Το χθεσινό παιχνίδι στο ΣΕΦ ήταν παιχνίδι δίχως αύριο για τον Ολυμπιακό. Αν ήθελε να διατηρήσει ακέραιες τις ελπίδες του για το τίτλο έπρεπε να κερδίσει. Εχοντας σαν "κληρονομιά" τη καλή εμφάνιση του πρώτου τελικού, οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη μπήκαν αποφασισμένοι στο παρκέ του κατάμεστου ΣΕΦ και δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους παίκτες να αμφισβητήσουν έστω και στο ελάχιστο την ανωτερότητα τους. Με εξαίρεση το φουριόζικο ξεκίνημα που έκανε ο παναθηναϊκός, στην υπόλοιπη διάρκεια ήταν απλός κομπάρσος και όσα "κόλπα" και αν δοκίμασε ο Γκαστονε δεν ήταν ικανά για να αλλάξουν τη ροή του αγώνα.

Ο Δράκος παρουσιάστηκε αρκετά διαβασμένος, μετέδωσε το παθός και στους παίκτες του οι οποίοι με την βοήθεια του άψογου λαού του Θρύλου έφτασαν σε μια πολλή μεγάλη σε ουσία και έκταση νίκη (71-55). Ολοι όσοι αγωνίστηκαν ήταν υπέροχοι και έδωσαν και τη ψυχή τους. Απο το "μυαλό" της ομάδας το Λιν Γκριρ, μέχρι την αρχηγική εμφάνιση του Βασιλόπουλου και τους ψυχωμένους Μπορουση και Πριντεζη. Ενω καθοριστική ήταν και η συμβολή των Μπλακνεϊ, Γουντς και Τσακαλιδη κυρίως στην αμυντική λειτουργιά της ομάδας.

Η σειρά μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ, αύριο 29 Μαΐου.......με τον νικητή να φτάνει μια ανάσα από τη κατάκτηση του τίτλου.

Σχολιάστε το παιχνίδι στο φόρουμ των thrylos-fans!

Τα δεκάλεπτα του αγώνα: 16-13, 33-20, 55-45, 71-55

Ολυμπιακός: Μπλάκνεϊ 7 (1), Παπαμακάριος, Γουντς 7 (1), Πρίντεζης 9, Τεόντοσιτς 5 (1), Μπουρούσης 4, Τσακαλίδης 2, Γκριρ 20 (5), Μαυροκεφαλίδης, Βασιλόπουλος 12 (2), Σχορτσιανίτης 5.

Παναθηναϊκός: Περπέρογλου 8 (2), Σπανούλης 10 (2), Γιασικεβίτσιους 13 (2), Μπατίστ 4, Ζίζιτς 8, Χατζηβρέττας 1, Ντικούδης, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 11 (2), Ουίνστον, Τομάσεβιτς.

Αντί ανασκόπησης

by erisgr

Η φετινή χρονιά της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού με βάση τα καθαρά αντικειμενικά κριτήρια (τίτλοι στην Ελλάδα και πορεία στην Ευρώπη) θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί μια από τις πιο επιτυχημένες στην ιστορία της ομάδας.

Ηταν η χρονιά που είδαμε τον Ολυμπιακού να παίζει με θάρρος και ποιότητα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια δείχνοντας μας πως μπορεί μια ελληνική ομάδα να πορευτεί με επιτυχία στον όλο και δυσκολότερο ευρωπαϊκό δρόμο. Ενας δρόμος που φαίνεται ως μονόδρομος για την εξέλιξη της ομάδας μας αν δεν θέλουμε να τη δούμε σιγά-σιγά να βαλτώνει στα μάλλον στάσιμα νερά του Ελληνικού πρωταθλήματος.

Δυστυχώς όσο «άκαιρη» ήταν η ποδοσφαιρική άνοιξη που ζήσαμε το φθινόπωρο του 2007, άλλα τόσο άκαιρη ήταν και η πίστη μας ότι ο ορθολογισμός που εμφανίστηκε στα διοικητικά, μεταγραφικά και αγωνιστικά πράγματα της ομάδας μας από πέρσι το καλοκαίρι, θα έβαζε τον Ολυμπιακό σε ένα δρόμο σοβαρότητας, υγείας και επιτυχιών.

Δεν χρειάστηκε τίποτε περισσότερο παρά μια κρίση του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, γνωστή και ως «ψύχωση με το Ν-οστό», για να απολυθεί ο προπονητής προσβλητικά και με συνοπτικές διαδικασίες. Μια ψύχωση που μας οδήγησε σε μια 4αρα από μια ομάδα που είχε δηλώσει ήδη την παραίτηση της από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και που είχε ως τελικό αποτέλεσμα να βρεθούμε με ένα τίτλο που αμφισβητείται δίκαια ή άδικα από το σύνολο των αντι-Ολυμπιακών. Ελάχιστα μετριάστηκε αυτή η εντύπωση από την άνετη επικράτηση στον τελικό κυπέλλου όπου η ομάδα έπαιξε ακριβώς όπως θα έπαιζε με τον Λεμονή στον πάγκο, κάτω από το φόβο νέας τεσσάρας. Ολα αυτά βέβαια σε μια χρονιά που ο Ολυμπιακός με τις παρουσίες του στην Ευρώπη κέρδισε τον κρυφό ή φανερό θαυμασμό ακόμη και μερικών από τους πιο φανατικούς αντιπάλους του.

Μαζί με τον προπονητή η «ψύχωση» του πρόεδρου παρέσυρε και το νέο διοικητικό σχήμα στο οποίο ο ίδιος ένα χρόνο πριν είχε παραδώσει την σκυτάλη, την ίδια στιγμή που έδωσε τον χώρο και τον λόγο σε ένα πλήθος από θλιβερές και εξευτελιστικές για το όνομα και την ιστορία του Ολυμπιακού φιγούρες, να ξιφουλκήσουν με περίσσεια χυδαιότητα και αμετροέπεια εναντίον του Τάκη Λεμονή κάνοντας το άσπρο μαύρο με χαρακτηριστική ευκολία.

Πρώτος δρομέας στη σκυταλοδρομία της γελοιότητας το στέλεχος του ΔΣ Σάββας Θεοδωρίδης με μοναδικό ταλέντο το γλείψιμο, τη δουλικότητα και την δικαιολόγηση των κάθε λογής παράλογων αποφάσεων του προέδρου. Από κοντά «Ολυμπιακοί» δημοσιογράφοι; όπως ο «ατζέντης» του Κλέιτον και υποστηρικτής του …Σολιντ, Νικολακόπουλος , ο αγράμματος χυδαιολόγος και μόνιμος υβριστής του Λεμονή Χριστόγλου, καθώς και ο γνωστός οπαδός της αεκ Πουλόπουλος πρωτοστάτησαν στην αποκαθήλωση του Λεμονή και στη μείωση των επιτυχιών του. Και αφού βοήθησαν όσο μπορούσαν στην αποπομπή του συνεχίζουν ακάθεκτα την πώληση παραμυθιών και ηλιθιοτήτων μέσα από τις φυλλάδες τους, οι οποίες δυστυχώς για τον κόσμο του Ολυμπιακού υπάρχουν εξαιτίας του.

Την ίδια στιγμή οι Ελληνες και ξένοι παίκτες της ομάδας με απανωτές δηλώσεις μάταια εξάρουν τη δουλειά και την συμπεριφορά του Τάκη Λεμονή απέναντί τους. Οι δηλώσεις τους θάβονται, ενώ στα οκτάστηλα των εφημερίδων προηγούνται οι απόψεις του Σάββα, του Αλέφαντου, καθώς και του κάθε τυχάρπαστου και αποτυχημένου κομπλεξικού τέως ποδοσφαιριστή που δηλώνει προπονητής. Αν βέβαια δεν τους διαβάσουμε στο ΦΩΣ μπορούμε να τους δούμε και στην εκπομπή του Βαγγέλη Δουκάκου με τίτλο «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά».

Ελάχιστοι δημοσιογράφοι όπως ο Δ. Ελευθεράτος και ο μάλλον «πράσινων» και σίγουρα μπασκετικών φρονημάτων Φ. Συρίγος, που θεωρούνται κάτι σαν αριστεροί εξτρεμιστές στον χώρο τους, είχαν να πουν μια καλή κουβέντα για τη δουλειά και το έργο του Λεμονή. Ο τελευταίος μάλιστα διέπραξε την ιεροσυλία να χαρακτηρίσει για φέτος τον Τάκη Λεμονή πιο επιτυχημένο ακόμη και από τον Ρεχάγκελ.

Και όσον αφορά το μέλλον; Ο πρόεδρος ήδη κουρασμένος και βαριεστημένος μετά την έντονη ενασχόληση του τις τελευταίες εβδομάδες, διαπίστωσε –έστω και αν δεν το παραδέχεται- ότι η ανόητη απόφαση του για αποπομπή του Λεμονή τον εγκλώβισε στην παγκόσμιας μοναδικότητας θέση να μην υπάρχει έστω ΕΝΑΣ προπονητής στον κόσμο που να θεωρηθεί ότι κάνει ή μπορεί να επιτύχει στον Ολυμπιακό. Πόσο δεν όταν είναι αδύνατο και για το ίδιο να ορίσει το πλαίσιο της επιτυχίας το οποίο φαίνεται ότι περιλαμβάνει : νταμπλ με μεγάλη διαφορά από τους διεκδικητές, νίκες στα ντέρμπι, πρόκριση τουλάχιστον στους 16 του Τσ.Λ. καθώς και ένα σωρό άλλες λιγότερο ή περισσότερο γελοίες απαιτήσεις όπως «επιθετικό ποδόσφαιρο», «όχι τραυματισμούς» , «να παίζει ένα σύστημα» , «να έχει ένα βοηθό» κ.α. Κι αυτά όχι ότι του εξασφαλίζουν τίποτε παραπάνω πέρα από την παραμονή του στον πάγκο της ομάδας μέχρι τη επόμενη «αποτυχία».

Με αυτά τα κριτήρια λοιπόν οι σοβαροί είναι «ακριβοί» και δεν μας παίρνουν στα σοβαρά, βάζοντας ρήτρες στα συμβόλαια τους και απαιτώντας budget για μεταγραφές, ενώ οι ασόβαροι, που είναι πολλοί και πρόθυμοι, απλώς θα μεταθέσουν το πρόβλημα του προέδρου για 2-3 μήνες. Μέχρι την πρώτη ήττα τον Σεπτέμβρη, ίσως και νωρίτερα.

Τελευταίος και καταϊδρωμένος ο κόσμος του Ολυμπιακού παρακολουθεί με σχετική απάθεια τις όποιες εξελίξεις. Κάποιοι ανεπίδεκτοι περιμένουν ακόμη τον «μεγάλο ευρωπαίο προπονητή» και κάποιοι άλλοι, έχοντας πλέον χωνέψει το παραμύθι του ευεργέτη και σωτήρα προέδρου, έχουν πειστεί ότι δεν χρειάζονται προπονητές στις ομάδες αλλά «να ρίξει χρήμα ο πρόεδρος».
Οι πάλαι ποτέ λαλίστατοι οργανωμένοι που «δεν τους χωρούσε η Ελλάδα» και συμφωνούσαν με τον Ριβάλντο για την «ακαταλληλότητα» του Μπάγεβιτς, έχουν περιέλθει σε μια όχι και τόσο ανεξήγητη αφασία. Είτε γιατί περιμένουν την επιστροφή των τόσο απαραίτητων για αυτούς εκδρομών είτε γιατί μερικοί από αυτούς τρέχουν ακόμη στα δικαστήρια οφείλουν να δείξουν καλή διαγωγή. Αναλώνονται λοιπόν σε χαριτωμένη συνθηματολογία και ασχολούνται με τον Ρίμπο. Στο τέλος πετάνε κι ένα «Τάκη Ψυχάρα Ολυμπιακάρα» για να ξεμπερδεύουν και μ’ αυτόν.

Υπάρχουν και κάποιοι ελάχιστοι; σε ρόλο Κασσάνδρας σε αυτό εδώ το φόρουμ και ίσως αλλού που βλέπουν τις επόμενες τεσσάρες να έρχονται και να είναι πολύ πιο επώδυνες από τις προηγούμενες. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό ο μύθος λέει ότι η Κασσάνδρα όσο κι αν ήταν αντιπαθητική είχε τελικά δίκιο.

Είδε τον "χάρο" με τα μάτια του...

Σε έναν αγώνα πραγματικό θρίλερ, χτες το απόγευμα, ο Ολυμπιακός επικράτησε του Αμαρουσίου με 64-63 και κάνοντας 3-2 το σκόρ της ημιτελικής σειράς, πέρασε στον τελικό, όπου τον περιμένει ο "αιώνιος" αντίπαλος, παο. Οι ερυθρόλευκοι για έναν ακόμη αγώνα, ήταν κατώτεροι των προσδοκιών και έδωσαν μεγάλα δικαιώματα στους αντίπαλους τους, να τους κοιτάξουν στα μάτια και στο τέλος να νοιώθουν και άτυχοι, καθώς στο τελευταίο σουτ του Μιλισάβλιεβιτς ( 3'' πριν την λήξη και το σκόρ στο 64-63 ), το καλάθι ουσιαστικά, "ξέβρασε" την μπάλα, με αποτέλεσμα οι καρδιές περίπου 2000 θεατών στο ΣΕΦ, να επιστρέψουν στις θέσεις τους.

Το Μαρούσι, με εκπληκτικές αλληλοκαλύψεις στην άμυνα και αστείρευτη ενέργεια, κοίταξε στα μάτια τον Ολυμπιακό, και έφτασε στο "τσάκ", να τον "πετάξει" έξω από τους τελικούς. Το πρώτο ημίχρονο είχε ολοκληρωτικά κίτρινο χρώμα. Με τον Ολυμπιακό να είναι ιδιαίτερα άστοχος από το 2πόντο και τους Καιμακόγλου και Στίβενσον να πετυχαίνουν συνεχόμενα τρίποντα, το Μαρούσι κατάφερε να κρατηθεί δίπλα στον Ολυμπιακό, μειώνοντας την διαφορά στην κατώτατη τιμή της, με την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου (19-18). Στο δεύτερο δεκάλεπτο το Μαρούσι πέρασε μπροστά και με ένα σερί 11-0 προηγήθηκε ακόμη και με επτά πόντους (29-22). Οι ερυθρόλευκοι απάντησαν, ωστόσο το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν στον πόντο (30-31) με τρίποντο του Μπλάκνει, στο τέλος του ημιχρόνου.

Ο Ολυμπιακός στο ξεκίνημα της επανάληψης... πάτησε γκάζι και πέρασε μπροστά με 46-37, με ένα επιμέρους σκορ 16-1 σε περίπου τέσσερα λεπτά, παίζοντας πολύ καλή άμυνα και δείχνοντας βελτίωση στην επίθεση. Ωστόσο η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου, δεν είχε πει, την τελευταία της λέξη. Οι Μαρουσιώτες έφεραν τον αγώνα στα ίσια (56-56) τρία λεπτά πριν από το τέλος με εύστοχο τρίποντο του Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς και ύστερα από αντεπίθεση διαρκείας. Ο Χαραλαμπίδης μάλιστα με τρίποντο έβαλε τους φιλοξενούμενους μπροστά μετά από πολύ ώρα (59-58) στο 38'. Κάπου εκεί, άρχισαν να "σπάνε" καρδιές στο ΣΕΦ...

Το σκορ ήταν 64-63 16'' πριν από την ολοκλήρωση του αγώνα και ο Παπαμακάριος έκανε 5'' στην επαναφορά με αποτέλεσμα η μπάλα να περάσει στο Μαρούσι. Αξίζει να αναφερθεί οτι στην συγκεκριμένη φάση, υπήρξε διπλό διαιτητικό λάθος κατά του Ολυμπιακού ( φάουλ στον Γκριρ, και ταχύτατο πέρας των 5 δευτερολέπτων )Την επίθεση ανέλαβε ο Μιλισάβλιεβιτς όμως στο σουτ που επιχείρησε η μπάλα μπήκε και βγήκε. Στη συνέχεια ο Ολυμπιακός κέρδισε φάουλ, ο Παπαμακάριος αστόχησε στις δύο βολές, όμως οι "ερυθρόλευκοι" πήραν την πρόκριση και πλέον έχουν μπροστά τους τον πρώτο τελικό το ερχόμενο Σάββατο, κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο.

* Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης και ο Ιάκοβος Τσακαλίδης ήταν εκτός αγώνα.
* Ο Ρενάλντας Σειμπούτις και ο Κώστας Βασιλειάδης δεν αγωνίστηκαν καθόλου στον χτεσινό αγώνα.

Σχολιάστε τον αγώνα και την πρόκριση στους τελικούς, στο φόρουμ των thrylos-fans.net!

Τα δεκάλεπτα: 19-18, 30-31, 48-42, 64-63

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 10(1), Παπαμακάριος, Γουντς 1, Πρίντεζης 6, Μπουρούσης 12, Καυκής 2, Γκριρ 8(1), Μαυροκεφαλίδης 2, Βασιλόπουλος 15(4), Τεόντοσιτς 8(2).

Μαρούσι (Μαρκόπουλος): Στίβενσον 14(3), Παπαντωνίου, Χαραλαμπίδης 12(2), Μπουντούρης 3(1), Μπράιαντ 7, Μιλισάβλιεβιτς 14(2), Μαυροειδής 2, Κογιαντίνοβιτς, Μπάκιτς, Γλυνιαδάκης, Καϊμακόγλου 11(3).

Οι νέοι στα χρόνια της ψύχωσης.

Στο παρακάτω κείμενο θα επιχειρήσουμε μια αναδρομή στη φετινή παρουσία της ομάδας νέων του Ολυμπιακού αλλά και στο γενικότερο θέμα της οργάνωσης των ακαδημιών η οποία φάνηκε να παίρνει μια διαφορετική τροπή από τη συνηθισμένη στον Ολυμπιακό τα τελευταία 2 χρόνια.

Ψάχνοντας το παρελθόν ο τελευταίος παίκτης που έκανε καριέρα στον Ολυμπιακό προερχόμενος από τα σπλάχνα του ήταν ο Ελευθερόπουλος ενώ αν κάποιος θέλει να βρει μη τερματοφύλακα τότε πρέπει να φτάσει στον Τάκη Περσία. Αυτά μέχρι τη φετινή χρονιά που είδαμε τον Κώστα Μενδρινό να τσαλαπατά στο εντός έδρας παιχνίδι με την Βέρντερ τον μεγάλο Ντιέγκο. Επειδή λοιπόν είναι και στατιστικά αδύνατο η ομάδα μας να μην είχε ούτε ένα ταλέντο της προκοπής επί 20 και πλέον χρόνια κάτι άλλο σάπιο πρέπει να υπήρχε στο βασίλειο του Ολυμπιακού.

Πρόσωπο κλειδί τα τελευταία 2 χρόνια στην ομάδα ο Βέλγος Χέρμαν Βερμιούλεν ένας άνθρωπος με μέτρια καριέρα ως πρώτος προπονητής, ο οποίος ανέλαβε το πόστο του υπευθύνου των ακαδημιών μετά από πρόταση του Σόλιντ. Για τον τελευταίο θα μπορούσε κάποιος να πει πολλά όσον αφορά τις προπονητικές του ικανότητες αλλά είναι γεγονός ότι προερχόμενος από μια χώρα με σεβασμό στην παραγωγική διαδικασία του αθλητισμού μάλλον είχε καλύτερη ιδέα από του Ελληνες συναδέλφους του (αλλά και εμάς που μειδιάσαμε στο άκουσμα του ονόματος Βερμιούλεν) για το τι άνθρωπος χρειάζεται σε αυτό το πόστο.

Τα πράγματα ξεκίνησαν το χειμώνα του 2006 με τον Βέλγο να παρουσιάζει στη διοίκηση της ΠΑΕ το πλάνο του για το πώς πρέπει να οργανωθούν οι ακαδημίες. Κύριο χαρακτηριστικό αυτού του πλάνου ήταν η δημιουργία ενός πλήθους σχολών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας οι όποιες θα λειτουργούν.
α) Ως πηγή τροφοδοσίας των βασικών ομάδων νέων του συλλόγου
β) Ως «μάτια» της ομάδας για ταλέντα σε όλη τη περιφέρεια αλλά και σε όμορες χώρες (Κύπρο, Αλβανία)
γ) Ως ομάδες στις οποίες θα επέστρεφαν οι παίκτες των ακαδημιών σε περίπτωση που δεν μπορούσαν να συνεχίσουν στις βασικές ομάδες του Ολυμπιακού.

Οσον αφορά το β) ήδη έχουμε ~4500 παιδιά σε 46 σχολές ποδοσφαίρου σε όλη την Ελλάδα (π.χ. 150 μόνο στη Χίο) δημιουργώντας ήδη μια μεγάλη δεξαμενή άντλησης παικτών.

Βέβαια ο Βερμιούλεν γρήγορα κατάλαβε που ήρθε. Μετά λοιπόν την αποπομπή του Σόλιντ ετοίμασε κι αυτός τις βαλίτσες του όχι μόνο γιατί τον είχε φέρει ο Νορβηγός αλλά και γιατί η παρουσία του είχε ήδη δημιουργήσει διάφορες ενοχλήσεις στο status quo της ομάδας . Σε ερωτήσεις του «μα πως είναι δυνατόν να έφτασε ένας τόσο μέτριος παίκτης στην ομάδα νέων» οι απαντήσεις που έπαιρνε ήταν «ελληνικές» και «ολυμπιακές».
«Είναι καλό παιδί», «Ο πατέρας του είναι καλός άνθρωπος», «Είναι φίλος ο πατέρας του», «Ο πατέρας του είναι πολύ σημαντικός άνθρωπος» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Εξηγείται έτσι, εν μέρει τουλάχιστον, γιατί δεν μπορούσαμε τόσα χρόνια να βγάλουμε έναν παίκτη.
Παρόλα αυτά σε μια σπάνια κρίση σοβαρότητας και μετά από κάποιες παλινωδίες η διοίκηση αποφάσισε να τον διατηρήσει στο πόστο του υπευθύνου, απομακρύνοντας παράλληλα ένα πλήθος παλαιών και συμπαθέστατων παικτών που είχαν διάφορες θέσεις στην οργάνωση των ακαδημιών.

Στη συνέχεια έγινε ένα σημαντικός αριθμός μεταγραφών με τους καλύτερους διαθέσιμους 16αρηδες πολλοί από τους οποίους είναι μέλη των μικρών εθνικών ομάδων και οι οποίοι ενσωματώθηκαν στην πρώτη ομάδα των νέων. Παρόλο που οι αντίπαλοι τους στο αντίστοιχο πρωτάθλημα είναι συνήθως μεγαλύτεροι το σκεπτικό του Βερμιούλεν ήταν ότι επειδή δεν υπάρχει κανονικό πρωτάθλημα για τις ηλικίες κάτω των 19 οι παίκτες φτάνουν στα πρόθυρα της πρώτης ομάδας χωρίς πολλά και σοβαρά παιχνίδια στα πόδια τους. Για αυτό και το πλάνο του είναι να μείνουν αυτά τα παιδιά για μερικά χρόνια στις ακαδημίες ώστε στην ηλικία των 20-21 να έχουν ήδη παίξει 3-4 πρωταθλήματα νέων και να έχουν περισσότερες εμπειρίες.
Προπονητής της ομάδας ανέλαβε ο Γιάννης Χριστόπουλος ο οποίος δεν έχει κάνει ιδιαίτερη καριέρα ως ποδοσφαιριστής αλλά έχει δόκιμη καριέρα ως προπονητής στις μικρές ομάδες της αεκ και του παναθηναϊκού.

Στον Βερμιούλεν επίσης πιστώνεται η μεταγραφή του 14χρονου Κυριάκου Παπαδόπουλου και είναι ενδιαφέρον εδώ να δούμε κάποια από τα κριτήριά του όπως τα ανέφερε σε μια συνέντευξή του. «Δεν είναι ψωνισμένος με κινητά... ενώ και ο πατέρας του πατά στην γη και δεν θεωρεί ότι ο γιός του είναι έτοιμος για την Ρεάλ Μαδρίτης».

Ολη αυτή η δουλειά πάντως δεν θα είχε φανεί αν ο Τάκης Λεμονής δεν είχε το θάρρος να προωθήσει μερικούς από αυτούς τους νέους στην πρώτη ομάδα ξεκινώντας από το παιχνίδι του Σούπερ Καπ όπου όλοι μας μάθαμε τον Σοϊλέδη και τον Κατσικογιάννη. Ο δεύτερος, αρχηγός της ομάδας νέων τα 2 τελευταία χρόνια πήρε χρόνο σε παιχνίδια κυρίως του κυπέλλου και έδειξε μαχητικότητα αλλά και αξιοσημείωτη ωριμότητα για την ηλικία του. Στο κύπελλο είδαμε επίσης και τον Παπαδόπουλο ενώ υπάρχει και η ενεργοποίηση του Μενδρινού που έδειξε ότι είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση ακόμα και στα δύσκολα παιχνίδια.

Στο πρωτάθλημα νέων η ομάδα είχε αρκετές δυσκολίες στην αρχή λόγω και των πολλών αλλαγών αλλά και ίσως από το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα παιδιά ήρθαν από άλλες πόλεις και έμειναν για πρώτη φορά στη ζωή τους μακριά από το σπίτι τους. Στον δεύτερο γύρο η ομάδα ανέκαμψε, νίκησε στο ντέρμπι τον παο και γενικά στάθηκε καλύτερα τερματίζοντας στην 7η θέση ισόβαθμη με την Καλαμαριά.

Ευχάριστες φετινές εκπλήξεις είναι ο τερματοφύλακας Παναγόπουλος, ο Παπαδήμας (αμ. χαφ/σέντερ μπακ) και ο Βαρουξής (δεξί μπακ γέννημα θρέμμα των ακαδημιών). Οι πιο διαφημισμένες μεταγραφές μας όπως οι Σοϊλέδης , Βασιλόγιαννης έδειξαν καλά στοιχεία αλλά θέλουν ακόμα χρόνο ενώ και οι Σταμογιάννος, Νικλητσιώτης, Λαμπρόπουλος ήταν βασικές μονάδες της ομάδας. Ο τελευταίος άλλωστε πήρε λίγο χρόνο και σε κάποια επίσημα παιχνίδια της πρώτης ομάδας.

Ποια θα είναι η συνέχεια μετά την αποπομπή του προπονητή που έδειξε να πιστεύει πραγματικά στην προοπτική των νέων κανείς δεν ξέρει αλλά μάλλον πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα.
Ο δυστυχώς πάντα καλά ενημερωμένος για τα του Ολυμπιακού Νικολακόπουλος μας πληροφόρησε ότι ο Βερμιούλεν δεν πολυαρέσει τώρα γιατί είναι πολύ «θεωρητικός». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό κανείς δεν κατάλαβε. Εσπευσε όμως να μας πληροφορήσει με περίσσεια ειλικρίνεια ότι τώρα οι ακαδημίες είναι το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τον Ολυμπιακό.

Εμείς απλώς ελπίζουμε για τα καλύτερα φοβούμενοι τα χειρότερα. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι επειδή επί εποχής Σωκράτη Κόκκαλη του Α’, τρομάξαμε να δούμε παίκτη από τις ακαδημίες ο σχεδόν συνομήλικος των νέων παικτών Σωκράτης Κόκκαλης ο Β’ να δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και διάθεση για την ανάδειξη παικτών από τα σπλάχνα της ομάδας. Είναι άλλωστε η τελευταία μας ελπίδα γιατί τους μεγαλύτερους από εμάς θα τους προλάβει ο χρόνος, πριν εμφανιστεί ο Σωκράτης Κόκκαλης ο Γ’ στα διοικητικά της ομάδας.

Και τώρα "τρέχει"!

Για ακόμα ένα βράδυ, στη σειρά με το Μαρούσι, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε πολύ "χλωμός" και μοιραία έχασε (86-75). Σε κανένα σημείο του αγώνα ο Θρύλος δεν κατάφερε να απειλήσει την εξαιρετική ομάδα των βορείων προαστίων. Το Μαρούσι παίζοντας μυαλωμένα και έχοντας πολλή υπομονή σε άμυνα και επίθεση πέτυχε μια πανάξια νίκη, ισοφαρίζοντας τη σειρά σε 2-2 νίκες, καταφέρνοντας κάτι που πριν την έναρξη των ημιτελικών φάνταζε απίθανο. Να πάει, δηλαδή, τους ημιτελικούς σε πέμπτο ματς.

Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη, παίζοντας κάτι σαν μπάσκετ υποχρεώθηκαν σε ρόλο κομπάρσου από νωρίς στον αγώνα και σε κανένα σημείο δεν βρήκαν το σθένος να αντιδράσουν ουσιαστικά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Δράκου να τους αφυπνίσει και να τους βάλει δυνατά στην διεκδίκηση της νίκης. Το Μαρούσι δεν ήταν διατεθειμένο να παραχωρήσει στον Ολυμπιακό το δικαίωμα να ελπίζει ότι θα γυρίσει το ματς. Αντίθετα, οι παίκτες του Σουλη Μαρκόπουλου όντας σοβαροί "έχτισαν" και μια ικανοποιητική διαφορά που τους έκανε να είναι πιο άνετοι όσο περνούσε η ώρα. Ετσι, ήρθε το μοιραίο για τον Ολυμπιακό που ηττήθηκε από έναν σαφώς ανώτερο αντίπαλο απόψε.

Πλέον η σειρά μεταφέρεται για το πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι στο ΣΕΦ τη Τετάρτη στις 19:00 (ΣΚΑΪ). Ο νικητής παίρνει το εισιτήριο για το τελικό του πρωταθλήματος. Περιττό να πούμε ότι αν αυτός δεν είναι ο Ολυμπιακός, πέρα από τεράστια έκπληξη θα είναι και καταστροφή (από θέμα γοήτρου) για το Θρύλο.

Σχολιάστε το ματς στο φόρουμ των thrylos-fans!

Τα δεκάλεπτα: 23-22, 45-39, 69-55, 86-75

Μαρούσι (Σούλης Μαρκόπουλος): Στίβενσον 21 (5), Χαραλαμπίδης 2, Μπράιαντ 8, Καϊμακόγλου 14 (1), Μιλισάβλιεβιτς 18 (2), Μαυροειδής 8, Μπουντούρης 6 (2), Κογιαντίνοβιτς, Μπάκιτς, Παπαντωνίου, Γλυνιαδάκης 4.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 11 (2), Γκριρ 17 (3), Γουντς 2, Μαυροκεφαλίδης 7 (1), Πρίντεζης 9, Μπουρούσης 11, Βασιλόπουλος, Βασιλειάδης 3, Τεόντοσιτς 5, Παπαμακάριος 3 (1), Σχορτσανίτης 6, Καυκής 1.

Με τον Σέζαρ , τον Λούα Λούα με τον Τάκη και τ’ άλλα παιδιά !

Πριν από οτιδήποτε άλλο οφείλουμε συγχαρητήρια στους παίκτες του Ολυμπιακού για την φετινή αντικειμενικά πιο επιτυχημένη χρονιά της ποδοσφαιρικής ομάδας τα τελευταία 10 χρόνια. Πρωτάθλημα , κύπελλο και πρόκριση στους 16 του Τσ. Λ. είναι ότι περισσότερο μπορούσε να ευχηθεί και ο πιο αισιόδοξος φίλος του Ολυμπιακού στην αρχή της χρονιάς.

Η ομάδα αντιμετώπισε το παιχνίδι όπως όλα τα φετινά ευρωπαϊκά παιχνίδια καθώς και τα ντέρμπι, πλην του περίφημου με την άεκ και του εντός έδρας με τον πάο. Σεβάστηκε τον αντίπαλο, έπαιξε κλειστά πίσω και χτύπησε στους κενούς χώρους με την ταχύτητα του Γκαλέτι και την εκτελεστική δεινότητα του Ντάρκο. Από τη στιγμή δε που εκμεταλλευτήκαμε μια στημένη φάση, ήταν απλά θέμα του πόσο ψηλά μπορούσε να φτάσει το τελικό σκορ. Το χαμένο πέναλτι του MVP Γκαλέτι και το «άχαστο» που έχασε ο Μήτρογλου θα μπορούσαν να δώσουν διαστάσεις θριάμβου στη νίκη της ομάδα μας.
Στα θετικά του παιχνιδιού πρέπει να αναφέρουμε την πολύ καλή παρουσία της άμυνας με τον Αντζα που επανήλθε υγιής και τον Ραούλ Μπράβο να δικαιώνει έστω και προς το τέλος τα χρήματα που δόθηκαν για την απόκτησή του.

Οι παίκτες βέβαια αξίζουν διπλά συγχαρητήρια γιατί μην ξεχνάμε ότι τις τελευταίες εβδομάδες υβρίστηκαν και λοιδορήθηκαν από τον «Ολυμπιακό» κυρίως Tύπο ως τεμπέληδες, απείθαρχοι και μεθύστακες. Αυτοί μίλησαν στο γήπεδο και μπράβο τους.
Οι ξεφτίλες που τους έβριζαν θα τους ζητήσουν άραγε συγνώμη;

Πέρα από τους παίκτες το νταμπλ ανήκει και σε αυτούς που έκτισαν την φετινή ομάδα και εκδιώχθηκαν από αυτή, για να καπηλευτούν την επιτυχία αυτή τα σκύβαλα που σπεύδουν να τη διαλύσουν. Ας είναι . Ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει μάτια, είδε, και ξέρει τι έγινε φέτος.

Ο γραφών θα ήθελε απλά να το αφιερώσει στους απόντες που άδικα δεν σήκωσαν το αποψινό τρόπαιο, επειδή δεν τους επέτρεψαν αυτοί που κάνουν κουμάντο στην ομάδα. Στον Σεζαρ, στον Λούα Λούα αλλά και στον Ιβιτς και τον Πέτρο Κόκκαλη και περισσότερο από όλους στον δημιουργό αυτής της ομάδας τον Τάκη Λεμονή.

Για την ιστορία η ενδεκάδα.
Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ραουλ Μπραβο, Ζεβλάκοφ, Αντζας, Πατσα, Στολτίδης, Τζολε, Γκαλέτι (Σισιτς), Μήτρογλου(Πάντος), Νταρκο(Κωνσταντίνου)

Δεύτερη νίκη στο ρελαντί!

Παίζοντας οσο χρειάστηκε ο Ολυμπιακός, κέρδισε (85-69) για δεύτερη φορά το Μαρούσι στο τρίτο παιχνίδι της σειράς των ημιτελικών για την Α1. Αν και σε κανένα σημείο οι παίκτες του Δράκου δεν έπαιξαν το μπάσκετ αξιώσεων που είχαν παίξει στο πρώτο τελικό στο ΣΕΦ, επί της ουσίας δεν απειλήθηκαν από το πολύ καλό Μαρούσι, που συνέχισε τις καλές εμφανίσεις. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έδωσε αρκετό χρόνο σε παίκτες που δεν έχουν πολλή συμμετοχή και δοκίμασε διάφορα σχήματα. Καλύτεροι όλων για την ομάδα μας οι Μπλακνεϊ και Γκριρ.

Πλέον η σειρά μεταφέρεται στο κλειστό του "Αγίου Θωμά" τη Κυριακή στις 19:00 (Super-Sport 1). Με νίκη ο Θρύλος "σφραγίζει" το εισιτήριο για το τελικό του πρωταθλήματος, όπου τον περιμένει από απόψε ο αιώνιος αντίπαλος που "σκούπισε" στο ΟΑΚΑ το Πανιώνιο. Να σημειώσουμε ότι εκτός δωδεκάδας από το σημερινό παιχνίδι ήταν οι Μασιγιαουσκας, Τσακαλιδης και Βασιλόπουλος.

Σχολιάστε το παιχνίδι στο φόρουμ των thrylos-fans!

Τα δεκάλεπτα: 18-13, 42-31, 57-48, 85-69

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 22(4), Παπαμακάριος 6(1), Γουντς 6, Πρίντεζης 9, Μπουρούσης 9 (9ρ.), Καυκής, Γκριρ 12(1), Μαυροκεφαλίδης 6, Τεόντοσιτς 13, Βασιλειάδης, Σχορτσιανίτης 2.

Μαρούσι (Μαρκόπουλος): Στίβενσον 8(2), Τουντζιαράκης 1, Χαραλαμπίδης 2, Μπουντούρης 6(2), Τζάζβιν, Μπράιαντ 5(1), Παπαντωνίου, Μιλισάβλιεβιτς 17(2), Κογιαντίνοβιτς 3(1), Μπάκιτς 10(1), Γλυνιαδάκης 11, Καϊμακόγλου 6(1).

Κακή εμφάνιση και... 1-1!

Στο κλειστό του Αγίου Θωμά, το Μαρούσι, πραγματοποιώντας εμφάνιση αντίστοιχη με αυτή κόντρα στον Άρη, κέρδισε δίκαια τον κακό Ολυμπιακό στην παράταση, με 97-90. Ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε μικρότερος των περιστάσεων και με τεράστια αστάθεια στην απόδοση του, κατά την διάρκεια του αγώνα, σε συνδυασμό με τη εμφανέστατη αδιαφορία(?) κάποιων παικτών, ηττήθηκε και έτσι η σειρά ήρθε στο 1-1.

Ο Ολυμπιακός μπήκε πάρα πολύ δυνατά στο παιχνίδι, και έδειξε οτι αν διατηρηθεί το ίδιο σοβαρός σε όλη την διάρκεια του αγώνα, θα περνούσε ένα άνετο απόγευμα. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Ολυμπιακός λοιπόν, φάνηκε να καθαρίζει το παιχνίδι, από το πρώτο κιόλας δεκάλεπτο, όταν και προηγήθηκε με 9 πόντους (16-25). Στο δεύτερο δεκάλεπτο, η απόδοση της ομάδας του Πειραιά έπιασε "πάτο", με αποτέλεσμα το Μαρούσι να τρέξει ένα σερί 15-2, και να βρεθεί μπροστά στο σκόρ, στο 15', με 30-27. Το ημίχρονο βρήκε μπροστά τους παίκτες του Αμαρουσίου με 6 πόντους (66-60).

Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός προσπάθησε να συνέλθει, ωστόσο δεν κατάφερε να "χτίσει" μια διαφορά εκ νέου, με αποτέλεσμα ο αγώνας να μετατραπεί σε πραγματικό ντέρμπι. Από τα μέσα του 3ου δεκαλέπτου μέχρι και το τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, οι δύο ομάδες συμβάδιζαν στο σκόρ, με το Μαρούσι να υπερέχει ελαφρώς του Ολυμπιακού, μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τελικά ο αγώνας έληξε 81-81, ύστερα από άστοχη προσπάθεια για σουτ του Γκριρ, και έτσι οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στην παράταση. Εκεί, οι παίκτες του Μαρκόπουλου αποδείχτηκαν πιο ψύχραιμοι, και με μπροστάρη τον "αιώνιο" Μπουντούρη, κέρδισαν τον Ολυμπιακό με 97-90 και έκαναν το 1-1, στο δεύτερο παιχνίδι της ημιτελικής σειράς.

*Απών για λόγους τραυματισμών ήταν ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, ο Άρβιντας Ματσιγιάουσκας και ο Ιάκωβος Τσακαλίδης, ο οποίος ενδέχεται να χάσει όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Σχολιάστε τον αγώνα στο φόρουμ των thrylos-fans.net!

Τα δεκάλεπτα: 16-25, 49-45, 66-60, 81-81 (κ.α.), 97-90

Μαρούσι (Μαρκόπουλος): Στίβενσον 15(1), Μιλισάβλιεβιτς 18(2), Χαραλαμπίδης 14(2), Μπουντούρης 8(2), Τζάζβιν 1, Μπράιαντ 10(1), Τουντζιαράκης, Μαυροειδής 4, Παπαντωνίου, Μπάκιτς 4(1), Γλυνιαδάκης 6, Καϊμακόγλου 17(1).

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 8(2), Γουντς 10(2), Καυκής, Σειμπούτις 3(1), Μπουρούσης 9, Τεόντοσιτς, Γκριρ 31(3), Μαυροκεφαλίδης 9(1), Πρίντεζης 12, Βασιλειάδης, Σχορτσιανίτης 8.

Περίπατος...Ολυμπιακός-Μαρούσι 87-61

Με ολοκληρωτικό μπάσκετ η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού επικράτησε χθες το απόγευμα στο κλειστό του ΣΕΦ επί του Αμαρουσίου με σκορ 87-61 κάνοντας το σκορ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις για τα ημιτελικά των play offs 1-0.Έχοντας σε φανταστική κατάσταση τους Σχορτσανίτη, Μπουρούση και Γουντς ο Ολυμπιακός έδειξε τις προθέσεις του από το πρώτο δεκάλεπτο. Οι ερυθρόλευκοι ήταν μακράν ανώτεροι του αντιπάλου τους και απέδωσαν σε υψηλό επίπεδο τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση μην αφήνοντας πολλά περιθώρια αντίδρασης στους παίκτες του Αμαρουσίου.

Το παιχνίδι ξεκίνησε ουσιαστικά χωρίς το Μαρούσι μέσα στο γήπεδο και ο Ολυμπιακός σαν χείμαρος παρέσυρε το Μαρούσι το οποίο είχε μείνει ακόμα με το μυαλό στη μεγάλη νίκη στο Αλεξάνδρειο. Η ψυχολογία των παικτών υπο άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι στα ουράνια αλλά τελικά συνέβει το ακριβώς αντίθετο.Οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου παρουσιάστηκαν αδειασμένοι από δυνάμεις αλλά και θέληση για επικράτηση ενος πολύ δύσκολου αντιπάλου όπως ο Ολυμπιακός.

Όλα τα παραπάνω αλλά και η εξαιρετική είναι η αλήθεια άμυνα του Ολυμπιακού ανάγκασε το Μαρούσι να μην βλέπει καλάθι με τίποτα.Ο Ολυμπιακός πίεσε πολύ στη κυκλοφορία της μπάλας καθώς και στο κατέβασμα της και το Μαρούσι αναγκάστηκε να κάνει σωρεία λαθών και άστοχων επιλογών.Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό ο Ολυμπιακός παρουσίασε μια άμυνα γεμάτη βοήθειες και καλές περιστροφές καθώς και πολύ καλό έλεγχο των ριμπάουντ με τους Μπουρούση και τους λοιπούς ψηλούς της ομάδας να ελέγχουν τη κατάσταση στον αέρα.Στην επίθεση οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη είχαν μεγάλη υπομονή,σωστή κυκλοφορία μπάλας και καλές γενικά επιλογές κάνωντας χαρούμενο τον Παναγιώτη Γιαννάκη για την εικόνα της ομάδας ενώ αντίθετα δεν έλειψε η μουρμόύρα στις κερκίδες από τους απαιτητικούς φιλάθλους της ομάδας που απαιτούσαν show time από τους ερυθρόλευκους.Τελικό σκορ πρώτου δεκαλέπτου 26-4 με τον Ολυμπιακό να έχει ουσιαστικά τελειώσει το πρώτο παιχνίδι με το ξεκίνημα του και το Μαρούσι να παλεύει στη συνέχεια για τη τιμή των όπλων.

Τι είδαμε σε αυτό το δεκάλεπτο?Βασικά αυτό που ξεχώρισε μια ακόμα φορά ήταν η απίστευτη δύναμη του Σοφοκλή Σχορτσανίτη ο οποίος από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο οργίασε και δεν άφησε πολλα περιθώρια αντίδρασης; στους ψηλούς της αντίπαλης ομάδας.Πέτυχε συνεχόμενους πόντους κέρδισε φάουλ ενώ πήγε αρκετές φορές στη γραμμή της φιλανθρωπίας με καλάθι και φάουλ,ενώ παρουσίασε και καλή εικόνα στην άμυνα στην οποία προσπάθησε να πιέσει τόσο στο πέρασμα της μπάλας προς τον ψηλό παίκτη που μάρκαρε όσο και στη περιφέρεια βγαίνοντας και δυσκολεύοντας τους κοντούς παίκτες της αντιπάλου ομάδας να διεισδύσουν προς τα μέσα . Και αν δεν ήταν οι διαιτητές και η ευκολία που του σφύριζαν φαουλ με το παραμικρό άγγιγμα ο Σοφοκλής δεν αποκλείεται να έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του στον Ολυμπιακό. Συνολικά αγωνίστηκε 11 μόλις λεπτά και πέτυχε 15 πόντους. Στο πρώτο δεκάλεπτο το Μαρούσι πραγματικά ήταν ανύμπορο να αντιδράσει και δεν μπορούσε να σκοράρει με κανένα τρόπο (4/17 δίποντα και 1/11 τρίποντα στο πρώτο 20λεπτο) και ενίοτε ούτε και να προλάβουν το χρονόμετρο των 24''. Ο Μιλισάβλιεβιτς έβαλε τους 4 πόντους της ομάδας του και ο Χαραλαμπίδης ήταν αυτός που προσπάθησε να ξεκολλήσει την ομάδα του. Όμως, το 43-15 του πρώτου μέρους, δεν άφηνε πολλά περιθώρια για τη συνέχεια.

Στο τρίτο δεκάλεπτο η αρρώστια του Ολυμπιακού ξαναχτύπησε. Παρουσιάστηκε μια ομάδα αστεία στην άμυνα χωρίς σοβαρότητα και ο χαβαλές μέσα και έξω από το παρκέ έδινε και έπαιρνε με το Μαρούσι να συμμαζεύεται και να παίζει πιο ώριμα κατάφερε να πραγματοποιήσει ένα σερί 2-12 και μείωσε σε 45-27 .

Ο προπονητής της ομάδας Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν έξαλλος πραγματικά από την απόδοση των ερυθρολεύκων. Πρώτα ξέσπασε στον Κίντελ Γούντς για 6 συνεχόμενα λάθη που έκανε σε άμυνα και επίθεση και αργότερα στον Γιώργο Πρίντεζη που παρά τη γενικά καλή του απόδοση υπέπεσε σε μια ανόητη ενέργεια στην επίθεση της ομάδας κάνοντας ένα σουτ χωρίς λογική χωρίς να υπάρχει κάποιος κάτω από το καλάθι για να διεκδικήσει το ριμπάουντ. Απέσυρε και τους δύο με συνοπτικές διαδικασίες και για λεπτά τους εξηγούσε τι είχαν κάνει λάθος.

Ο Ολυμπιακός σοβαρεύτηκε ξαφνικά και με τον Γιάννη Μπουρούση να το παίρνει προσωπικά και να φαντάζει κάτι μεταξύ Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ σε άμυνα αλλά και επίθεση και σε Στιβ Κερ έξω από τη γραμμή του τριπόντου κατάφερε να αντιδράσει και να επανέλθει στα στάνταρ της απόδοσης που είχε στο Α μέρος του αγώνα. Έτσι βρήκε την ευκαιρία να αυξήσει και πάλι τη διαφορά και να κλείσει τελικά το τρίτο δεκάλεπτο με τους ερυθρόλευκους να προηγούνται με 64-42.

Το παιχνίδι ουσιαστικά είχε τελειώσε και έμενε μόνο το τυπικό σφύριγμα της λήξης του αγώνα από τους διαιτητές της αναμέτρησης. Το τρίτο δεκάλεπτο συνεχίστηκε στον ίδιο ρυθμό με τις δυο ομάδες να κάνουν συντήρηση δυνάμεων για τη συνέχεια των αναμετρήσεων.Το πρώτο ροζ φύλλο αγώνα για τον Ολυμπιακό στην ημιτελική φάση των play offs είναι γεγονός με τη συνέχεια να προβλέπεται πολύ ενδιαφέρουσα.Η επόμενη μέρα βρίσκει τις δυο ομάδες να προετοιμάζονται για το επόμενο ματς στο κλειστό του Αγίου Θωμά.

Τα δεκάλεπτα: 26-4, 43-15, 64-42, 87-61

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Μπλάκνεϊ 5 (1), Παπαμακάριος, Γουντς 15 (3), Πρίντεζης 14 (1), Σεϊμπούτις 2, Μπουρούσης 15, Τεόντοσιτς 5 (1), Γκριρ 2, Μαυροκεφαλίδης 6, Βασιλειάδης 8 (1), Σχορτσανίτης 15.

Μαρούσι (Σούλης Μαρκόπουλος): Στίβενσον 3 (1), Νοέας 1, Χαραλαμπίδης 5, Μπουντούρης 3 (1), Μιλισάβλιεβιτς 11, Μπράιαντ 5 (1), Τουντζιαράκης, Μαυροειδής 1, Παπαντωνίου 2, Μπάκιτς 9 (1), Γλυνιαδάκης 10, Καϊμακόγλου 11 (2).

Σούλης Μαρκόπουλος: "Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό, γιατί ήταν πολύ καλός και ιδιαίτερα δυνατός μέσα στη ρακέτα. Εμείς χάσαμε τη μάχη κοντά στο καλάθι, κάτι που δεν συνηθίζουμε, αφού σε αυτόν τον τομέα έχουμε αποδώσει καλά κατά τη διάρκεια της σεζόν και συγκεκριμένα στα τελευταία παιχνίδια. Τα παιδιά έκαναν μια μεγάλη προσπάθεια τις προηγούμενες ημέρες και είναι άδικο να παίζεις μέσα σε 48 ώρες στην επόμενη φάση. Αυτό δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα του αγώνα θα ήταν διαφορετικό, καθώς ο Ολυμπιακός ήταν σοβαρός και συγκεντρωμένος. Όμως, το Μαρούσι δεν έχει τόσους παίκτες για να κάνει το απαιτούμενο ροτέισον σε τόσα συνεχόμενα ματς".
Παναγιώτης Γιαννάκης: "Κάναμε απλά το 1-0 κόντρα στο Μαρούσι που απασχόλησε και πάλι τους Έλληνες με την προσπάθεια που κάνει. Εμείς σεβόμαστε τον αντίπαλό μας και προσέξαμε πολύ σε συγκεκριμένα στοιχεία του παιχνιδιού. Συνεχίζουμε με την ίδια σοβαρότητα και στο επόμενο ματς. Αυτό που θέλουμε, είναι να γινόμαστε καλύτεροι και να αποδίδουμε κάθε μέρα και πιο όμορφο μπάσκετ για να το ευχαριστιέται και ο κόσμος, κάτι που πιστεύω ότι έγινε σήμερα. Θέλουμε ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι μας".

Νίκος Μπουντούρης: "Ήταν ένα πολύ άσχημο απόγευμα για την ομάδα μας και η εικόνα μας στο πρώτο ημίχρονο με έκανε να ντρέπομαι. Όμως, στο δεύτερο ημίχρονο ήμουν περήφανος για την προσπάθεια που έκαναν οι συμπαίκτες μου, ακόμη και κάποιοι που ήταν τραυματίες, για να γυρίσουμε την κακή ψυχολογία που είχαμε στο πρώτο μέρος. Υποσχόμαστε ότι στο επόμενο ματς θα είμαστε καλύτεροι".
"Από τον Ολυμπιακό έχουν περάσει πολλοί καλοί παίκτες και η αντιμετώπιση που έχω από τους φιλάθλους της ομάδας δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική αξία, αλλά με την αυταπάρνηση που έδειξα όσο φορούσα τη φανέλα του Ολυμπιακού. Πέρασα τρία πολύ όμορφα χρόνια εδώ και πιστεύω ότι δεν αθέτησα την υπόσχεσή μου, ότι θα έδινα όλες μου τις δυνάμεις για το καλό της ομάδας".

Γιώργος Πρίντεζης: "Κάναμε μια καλή εμφάνιση και πετύχαμε τη νίκη και τώρα σκεφτόμαστε το επόμενο ματς στο Μαρούσι, για να κάνουμε το 2-0 και να πραγματοποίησουμε άλλο ένα βήμα προς τον τελικό".

*Oι Παναγιώτης Βασιλόπουλος και Τζεικ Τσακαλίδης δεν αγωνίστηκαν λόγω μικροπροβλημάτων τραυματισμών.

*Στο ΣΕΦ βρέθηκαν να κάθονται πίσω από μία μπασκέτα και να παρακολουθούν τον αγώνα ο Ματσιγιάουσκας και οι Αποστολίδης,Καυκής,Βουγιούκας ενώ στις κερκίδες βρέθηκε και ο παίκτης του Άρη Τζερεμαί Μασευ χωρίς να έχει προκύψει φυσικά κανένα θέμα μεταγραφής του στον Ολυμπιακό τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Σχολιάστε το χθεσινό αγώνα της ομάδας μας στο φόρουμ του thrylos-fans εδώ

Μία αποτίμηση του έργου του Ίλια Ίβιτς στον Ολυμπιακό.

by oikon7

Αποτίμηση:

1. Οι μετεγγραφές που έκανε για τον Ολυμπιακό ήταν κατά τη γνώμη μου επιτυχημένες. Δεν εξετάζω το αποτέλεσμα (το πόσοι "έπιασαν" από αυτούς που έφερε), αλλά την πρόθεση. Το ό,τι δεν "έπιασαν" όλες ήταν αναμενόμενο.

Αυτές που "έπιασαν", μας έδωσαν το κάτι παραπάνω που απαιτούνταν προκειμένου να τα πάμε καλά στην Ευρώπη. Γκαλέτι, Λεντέσμα, Λούα, Κοβάσεβιτς. Μαζί με τον Άντζα που χρεώνεται αποκλειστικώς στο Λεμονή, ήταν οι σωστές μετεγγραφές σε ό,τι αφορά την πρόθεση.

Πρότεινε τους Λουα, Μπράβο και Γκαλέτι που είναι παίκτες ψημένοι στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το Λεντέσμα που είχε μεν ένα αποτυχημένο πέρασμα από το Αμβούργο, αλλά έπειθε ως προς τις ικανότητές του στην Αργεντινή. Τον πολύπειρο Κοβάσεβιτς που αν και σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία αποδείχθηκε λίρα εκατό. Και δύο "λαχεία": ένα μικρό (Νούνιες) και ένα μεγάλο (Mπελούτσι). Ως προς τον σχεδίασμό, δεν έχω παράπονο.

Ως προς το αποτέλεσμα, δεν ύπηρχε η απαίτηση να πιάσουν με τη μία όλοι αυτοί. Από τη στιγμή που το ποσοστό επιτυχίας είναι άνω του 50% (κατά τη γνώμη μου), είμαι ικανοποιημένος ως φίλος της ομάδας.


2. Συνεργασία με το Λεμονή: παταγώδης αποτυχία. Δυστυχώς, ο Ίλια δεν πείστηκε ποτέ για την αναγκαιότητα της μακροπρόθεσμης συνεργασίας με το Λεμονή. Οι δηλώσεις του μετά τις αποτυχίες της ομάδας και η σιωπή του μετά τις επιτυχίες της είναι κατά τη γνώμη μου ενδεικτικές. Επίσης, έχω πειστεί ότι πρότεινε την απόλυση του Λεμονή στο ΣΚ, όταν ρωτήθηκε η γνώμη του.


3. Συνεργασία με το Σεγκούρα: πιστεύω ότι δεν έπρεπε καν να προτείνει το κ. Σεγκούρα ως πρώτο προπονητή της ομάδας. Έπρεπε να πει στη Διοίκηση εξαρχής ότι οφείλει να βρει καινούργιο, ικανό προπονητή για την ομάδα, πριν καν αποχωρήσει ο Λεμονής. Κάτι τέτοιο δεν το έπραξε. Αντιθέτως, έδωσε τη διαβεβαίωση ότι μπορούμε να πορευθούμε με τον Ισπανό. Το γεγονός ότι ο τελευταίος δεν είναι καν προπονητής (γνώμη μου), ο Ίβιτς είτε το διεπίστωσε πολύ καθυστερημένα είτε το απέκρυψε από τη Διοίκηση. Και στις δύο περιπτώσεις, η επιλογή του ήταν λάθος.


4. Επικοινωνία με τον Τύπο - δηλώσεις - συνεντεύξεις: ανεπαρκέστατος. Οι γενικεύσεις του τύπου "ο Ολυμπιακός πρέπει να παίζει επιθετικά", "ο Ολύμπιακός πρέπει να κερδίζει εύκολα τους αντιπάλους του στην Ελλάδα" δείχνουν έλλειψη επαγγελματισμού. Είναι επίσης ενδεικτικές της έπαρσης που πιστεύω ότι χαρακτηρίζει τον Ίβιτς. Το πλήρωσε (μαζί με το θέμα του προπονητή) με την απόλυσή του.


5. Συνεργασία με το ιατρικό τιμ της ομάδας: βάσει αποτελέσματος, κρίνεται απολύτως αποτυχημένη. Ακόμα και αν δεν φέρει ο ίδιος άμεσα ευθύνη για τους παμπολλούς τραυματισμούς και τις μακράς διαρκείας και αμφίβολης αποτελεσματικότητας αποθεραπείες, δεν φρόντισε ή δεν κατάφερε να εντοπίσει την πηγή του προβλήματος, άρα δεν ήταν ικανός καν να προτείνει λύση.


6. Συνεργασία με τη Διοίκηση:

(α) έχω την εντύπωση ότι με τον Πέτρο μπορούσε να συννενοηθεί σχετικά καλά μέχρι ενός σημείου. Τουλάχιστο σε ό,τι αφορά τα μετεγγραφικά, η συνεργασία τους κρίνεται ως καλή βάσει όσων έγραψα στο σημείο "1".

(β) Σε ό,τι αφορά το θέμα "συνεργασία με τον Πέτρο σχετικά με το θέμα προπονητή" παίρνει ένα τεράστιο μηδενικό (σημείο "2").

(γ) Mε το Σωκράτη δεν κατάφερε να βρει άκρη, αλλά δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Έκανε το τραγικό λάθος να προτείνει το Σεγκούρα μετά την αποχώρηση του Λεμονή (σημείο "3"). Η αναίρεση της επιλογής αυτής με το τέλος του Πρωταθλήματος υπήρξε καθυστερημένη και αφελής (επίσης σημείο "3").


7. Συνεργασία με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας: τη χωρίζω σε δύο χρονικές περιόδους.

(α) Όσο προπονητής ήταν ο Λεμονής, η σχέση του Ίβιτς με τους παίκτες ήταν κατά τη γνώμη μου μικρής σημασίας. Ο Σέρβος χρειάστηκε να επέμβει μια - δυο φορές σε περιπτώσεις πειθαρχικών παραπτωμάτων. Κάτι άλλο δεν μου είναι γνωστό για αυτή την περίοδο. Θεωρώ ότι τον πρώτο λόγο για τους παίκτες τον είχε ο Λεμονής - όπως ακριβώς έπρεπε.

(β) Η δεύτερη περίοδος είναι αυτή που η ομάδα προπονήθηκε από το Σεγκούρα. Εκεί η σχέση Ίβιτς - ομάδας γίνεται πιο έντονη και καθημερινή. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο κρίθηκε αναγκαίο από τον Ίβιτς, λόγω της επαγγελματικής ανεπάρκειας του Ισπανού. Στα μάτια μου ήταν μια κίνηση απελπισίας μπροστά στο φάσμα της απώλειας του Πρωταθλήματος. Κατά την περίοδο αυτή χάσαμε 4-0 από την ΑΕΚ και κερδίσαμε τους υπόλοιπους αγώνες με Ατρόμητο, Λειβαδιά, Λάρισα, Ξάνθη και Ηρακλή. Στη δική μου συνείδηση το 4-0 από την ΑΕΚ βαραίνει πολύ περισσότερο από τις νίκες που κάναμε κατά την περίοδο αυτή. Η νίκη επί της Λάρισας ήρθε με ένα γκολ στο 91' από τον Μήτρογλου μετά από πολύ κακή εμφάνιση - δεν την πέτυχε ο Ίβιτς. Οι νίκες επί της Λειβαδιάς, της Ξάνθη και του Ηρακλή ήταν γκουχ... αναμενόμενες. Όποιος δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς εννοώ, ευχαρίστως να το εξηγήσω με το νι και με το σίγμα. Χρεώνω λοιπόν στον Ίβιτς τη νίκη επί του Ατρόμητου και τη βαριά ήττα από την ΑΕΚ. Αρνητικό ισοζύγιο.

Επίσης, δεν θεωρώ ότι ρόλος του ΤΔ είναι να παίζει το ρόλο του προπονητή ο ίδιος, επειδή ο άνθρωπος που ο ίδιος πρότεινε ως προπονητή (Σεγκούρα) είναι ανεπαρκής. Ας φρόντιζε να είχε διαχειριστεί σωστά το θέμα αυτό, προκειμένου να μην είναι υποχρεωμένος να γράφει στον πίνακα τα ονόματα των αντιπάλων του Ολυμπιακού, να τα σβήνει με σπόγγο και άλλες τέτοιες γραφικότητες.



Δεν γνωρίζω ποιες άλλες είναι οι αρμοδιότητες του ΤΔ. Πιστεύω ότι ο Ίβιτς ήταν επιτυχημένος σε ό,τι αφορά το σημείο "1" (μετεγγραφές), το "6α" (συνεργασία με τον Πέτρο Κόκκαλη κυρίως ως προς τα μετεγγραφικά) και το "7α" (συνεργασία με του ποδοσφαιριστές όσο ήταν προπονητής ο Λεμονής). Αφήνω έξω τις φήμες περί μιζών από μετεγγραφές και πονηρών σχέσεων με μάνατζερ, επειδή δεν μπορώ να τις επαληθεύσω με κανέναν τρόπο. Τα σημεία "1" και "6α" έχουν ως κοινό παρονομαστή τα μετεγγραφικά όπου θεωρώ τον Ίβιτς επιτυχημένο. Το "7α" μπορεί να θεωρηθεί ως επιτυχία μόνο ως προς το ό,τι άφησε την ευθύνη για τους ποδοσφαιριστές της ομάδας στο Λεμονή, όσο ήταν ο τελευταίος προπονητής.

Ακόμα και αν ζυγίσω τα σημεία "1", "6α" και "7α" με μεγαλύτερο βάρος από τα υπόλοιπα σημεία, η συνολική εικόνα της προσφοράς του Ίβιτς στον Ολυμπιακό είναι κατά τη γνώμη μου αρνητική.

Και καλή τύχη όπου κι αν πας ...

by rower

Το παρακάτω κείμενο είναι ποστ του χρήστη rower στο φόρουμ των thrylos-fans.

"Ο στόχος είναι στόχος, οπως καλή ώρα στόχος ήταν και η "υπέρβαση" κάποτε. Δεν σημαίνει οτι επειδή βάζεις κάτι σαν πρωταρχικό στόχο οτι θα τον πετύχεις.

Μας είπε λοιπόν ο ΣΚ ότι πρώτος στόχος για την επόμενη χρονιά είναι το πρωτάθλημα. Σώπα ρε μεγάλε ! Πότε δεν ήταν πρώτος στόχος του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα? Απο τον καιρό που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα πάντα ήταν στόχος του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα. Κατάφερε μάλιστα και το πήρε τις μισές φορές ενω τις άλλες μισές το έχασε.
Πριν έρθεις όμως στα ποδοσφαιρικά πράγματα κύριε ΣΚ και πριν απο σένα έρθει ένας άλλος σαν κι εσένα, ο ΓΒ ο επονομαζόμενος και ρίνγκο, πρέπει να ξέρεις οτι τα γήπεδα στην Ελλάδα ήταν γεμάτα. Εσείς οι δύο τα αδιάσατε. Τα αδιάσατε γιατί θελήσατε να κόψετε και να ράψετε το πιο συγκλονιστικό σπόρ στον κόσμο στα μέτρα σας. Να το κάνετε για την πάρτη σας και μόνο. Και αφού το κάνατε για την πάρτη σας και μόνο κάνατε πίσω και το παρατήσατε. Ο ένας (ρίνγκο) τελείως εδώ και κάποια χρόνια και εσύ ΣΚ σταδιακά αφου κάθε χρόνο οι στόχοι που βάζεις γίνονται βραχύτεροι.

Τα ίδια ακριβώς έκανε και ο ρίνγκο πριν τα παρατήσει. Ενω τον θεωρούσαν πρώτο μάγκα που είχε βάλει για τα καλά το πόδι του στην Ευρώπη και όλοι πίστευαν οτι είναι 100 χρόνια μπροστά, την έκανε την ομάδα του μπορντέλο, να τρώει καρπαζιές και να λέει ευχαριστώ.

Το ίδιο κάνεις κι εσύ τώρα. Ενω η ομάδα έχει τις δυνατότητες να ξεφύγει μέσω Ευρώπης και να την ψάχνουν οι αντίπαλοί της στην Ελλάδα, εσύ της τραβάς τα γκέμια και την καθηλώνεις επειδή δεν μπορείς να την ακολουθήσεις. Πας να την κατεβάσεις στα επίπεδα που ο ρίνγκο κατέβασε την δική του ομάδα τα τελευταία χρόνια.

Δικαίωμά σου να βαρέθηκες. Κατανοητό να σε πιάνει ίλιγγος οταν βλέπεις το ύψος της Ευρώπης. Να βάζεις στην ομάδα χαλινάρι και να την τραβάς πίσω όμως δεν είναι δικαίωμά σου. Ολυμπιακός είναι χιλιάδες οπαδών που τον στηρίζουν. Αυτοί έχουν όραμα για την ομάδα. Θέλουν να την βλέπουν κάθε χρόνο καλύτερη. Θέλουν να την βλέπουν να προοδεύει και όχι να κάνει σημειωτόν στο τοπικό πρωτάθλημα.

Αν λοιπόν βαρέθηκες, αν κουράστηκες, αν μπούχτησες, κανείς δεν θα σε κατηγορήσει γι'αυτό. Παράτα τα και άσε άλλους με περισσότερη όρεξη και φρέσκες αντιλήψεις να τρέξουν την ομάδα. Πρώτος μάγκας θα μείνεις έτσι.

Διαφορετικά..... δές τα χάλια του αλλουνού. Και αυτός κάποτε ήταν στις δόξες του. Τώρα όποτε εμφανίζεται τον βλέπουν σαν βρυκόλακα."

30 πόντοι και λιγοι ηταν!

Μετα από ένα νωθρό πρώτο δεκάλεπτο (22-22) ο Ολυμπιακός πάτησε το γκάζι από τη δεύτερη περίοδο και μετά με αποτέλεσμα να διαλύσει, για άλλη μια φορά φέτος (92-62), την αεκ. Οι παίκτες αν και ξεκίνησαν χωρίς να είναι συγκεντρωμένοι και με πολλές λάθος επιλογές σε άμυνα και επίθεση, στη συνέχεια του αγώνα σοβαρεύτηκαν, ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοση τους στην επίθεση, έσφιξαν την άμυνα τους και η αεκ δεν ήταν σε καμιά περίπτωση ικανή να αποτρέψει το μοιραίο.

Η διακύμανση της διαφοράς εδραιώθηκε νωρίς (από τα μέσα του δευτέρου δεκαλέπτου) πάνω από τους δεκαπέντε πόντους, πράγμα που έδωσε το δικαίωμα στο Δράκο να δοκιμάσει διάφορα σχήματα και παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσουμε μόνο ένα ή δυο παίκτες. Στο πρώτο δεκάλεπτο όλοι ήταν μέτριοι με εξαίρεση τον Γκριρ. Στα υπόλοιπα όμως δεκάλεπτα όλοι όσοι αγωνίστηκαν έπαιξαν καλά. Το τελικό σκορ (92-62) αντικατοπτρίζει πλήρως την διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις δυο ομάδες. Πλέον, η σειρά μεταφέρεται στο ΟΑΚΑ τη Δευτέρα το απόγευμα, με τον Θρύλο μας να θέλει μια ακόμα νίκη για να περάσει στους ημιτελικούς του πρωταθλήματος.

Σχολιάστε το ματς στο φόρουμ των thrylos-fans!

Τα δεκάλεπτα: 22-22, 50-33, 72-51, 92-62

Ολυμπιακός: Μπλάκνεϊ 9 (1), Παπαμακάριος 1, Γουντς 11 (1), Πρίντεζης, Σεϊμπούτις 1, Μπουρούσης 13 (2), Τσακαλίδης 6, Γκριρ 18 (3), Τεόντοσιτς 5 (1), Βασιλόπουλος 15 (3), Βασιλειάδης 4 (1), Σχορτσανίτης 9.

ΑΕΚ: Ουέσον 5 (1), Σι 5, Παπανικολάου 1, Ταπούτος 4, Κυρίτσης 11, Χατζής 4, Μπάρλος 10 (1), Έιβερι 12 (2), Σίμτσακ, Βασίλιεβιτς 5 (1), Χαρίσης 2, Σιούτης 3 (1).

Νταμπολούχος Ελλάδος για μια ακόμη φορά!!!!

Ο τελευταίος "αυτοκράτορας" του Ελληνικού πόλο, έδειξε την μαγκιά του και την δύναμη του για μια ακόμη φορά, κάνοντας πλάκα στον 4ο και τελευταίο τελικό του Ελληνικού πρωταθλήματος κόντρα στον Εθνικό, κατακτώντας τον 21ο τίτλο του. Ο Θρύλος λοιπόν, πραγματοποίησε το πάρτυ που είχαν αναβάλει οι... διαιτητές στον προηγούμενο τελικό, καθώς επικράτησαν άνετα του Εθνικού με 5-9.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε "διαστημική" άμυνα σε όλο τον αγώνα, κυρίως στον παίκτη λιγότερο, ενώ έκανε ουσιαστικά πλάκα στον Εθνικό, φτάνοντας το σκορ στο 3-8 και έχοντας κάνει ρεσιτάλ χαμένων ευκαιριών στον παίκτη παραπάνω (1/9!!!!)!

«Ήταν μια μοναδική στιγμή. Παίξαμε σαν πρωταθλητές και πήραμε τον τίτλο που δικαιούμασταν από την αρχή . Η σημερινή διαφορά είναι πολύ μικρή αν δούμε τις αποβολές που είχαν οι δυο ομάδες . Όμως με τρομερή άμυνα πήραμε και αυτό το πρωτάθλημα» τόνισε ο αρχηγός του Ολυμπιακού, ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου.

Λίγο πριν τελειώσει τις δηλώσεις του ένιωσε τον Νίκο Δεληγιάννη να ανεβαίνει στην πλάτη του αποκαλώντας τον «παικταρά». Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού μιλώντας λίγο αργότερα είπε « Είναι το επιστέγασμα μια πολύ καλής χρονιά. Μιας χρονιάς που χάσαμε μόλις ένα παιχνίδι και κερδίσαμε πέντε φορές τον Εθνικό . Ήταν μια φυσική συνέπεια, δεν μπορούσε να συμβεί τίποτα άλλο. Αποδείξαμε ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα».

Τα οκτάλεπτα: 2-2, 0-2, 1-2, 2-3

Τα γκολ των δύο ομάδων:

Εθνικός (Βολτυράκης): Κοκκινάκης 3, Στελλάτος, Καλακώνας

Ολυμπιακός (Πάτερος): Χρήστος Αφρουδάκης 3, Γιώργος Αφρουδάκης, Νίκιτς, Σχίζας, Βράνιες, Θεοδωρόπουλος