Επιτέλους φτάσαμε στο παιχνίδι που τόσο καιρό περιμέναμε. Από την ημέρα που έγινε η κλήρωση για τη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λινγκ, όλοι ζουν και αναπνέουν γι αυτή την αναμέτρηση. Και περισσότερο απ όλους οι ίδιοι οι παίχτες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το δημιούργημα ενός μεγιστάνα. Για άλλη μια φορά η κληρωτίδα μας γύρισε την πλάτη κι έστειλε αντίπαλο στα παιδιά του Πειραιά, την πανίσχυρη Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Ποια είναι η Τσέλσι κι ο κροίσος πρόεδρός της είναι γνωστό σε όλους. Αυτό το γνωρίζουν καλά όλοι στο μεγάλο λιμάνι κι έτσι εδώ κι ένα δίμηνο ζούμε στον αστερισμό της Τσέλσι, με τις γνωστές συνέπειες. Άσχημες εμφανίσεις απ τη μεριά των παιχτών και τη διοίκηση να είναι στον κόσμο της. Και για να μην έχουμε παρεξηγήσεις ας αρχίσω να εξηγώ τι εννοώ. Αν αφαιρέσουμε το παιχνίδι κυπέλλου, η προηγούμενη καλή εμφάνιση της ομάδας μας ήταν στον αγώνα με τη Βέρντερ. Δε μπορεί να κατατροπώνεις αντιπάλους από τις πιο προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες και να αδυνατείς να κερδίσεις τους μικρομεσαίους της Ελλάδας. Γνώμη μου είναι πως δεν φταίει ο προπονητής και θα πρέπει να παραμείνει στο πόστο του ότι κι αν συμβεί. Δε λέω πως δεν έχει ευθύνες κι ότι δεν έχει κάνει κι αυτός λάθη κατά καιρούς.
Το πρόβλημα για μένα εντοπίζεται στη νοοτροπία των παιχτών και την βαρεμάρα που τους διακρίνει σε αρκετά παιχνίδια. Δεν είναι δυνατόν να παίζουν μπάλα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα να σέρνονται. Δε μιλάμε για διαφορετικούς ποδοσφαιριστές. Μπάλα ξέρουν και μας έχουν δείξει τις ικανότητές τους. Σκεφτείτε μόνο σε πόσα παιχνίδια έχουν γυρίσει το αποτέλεσμα και πόσο εύκολα διέσυραν τον αιώνιο αντίπαλο. Το θέμα είναι πολύ απλό. Παίζουν όταν θέλουν κι όποτε θέλουν, όταν κρίνουν ότι έχουν κάποιο κίνητρο. Κάπου εδώ πρέπει να επέμβει ο προπονητής και να τους βάλει μυαλό. Θα πειθαρχήσουν όμως στις οδηγίες του;
Γι αυτό το ζήτημα έχει την αποκλειστική ευθύνη η διοίκηση του συλλόγου. Ας τους σφίξει λίγο τα λουριά. Ας ρίξει και κάνα πρόστιμο. Μόνο πριμ και πρόωρες ανανεώσεις θα προσφέρει; Τόσα λεφτά τους δίνει κι αυτή είναι η δουλειά τους. Γι αυτό πληρώνονται. Για να παίζουν μπάλα και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, όταν η ομάδα τους έχει ανάγκη, κι όχι όποτε το κρίνουν αυτοί. Επίσης η διοίκηση πρέπει να ασχοληθεί και με το θέμα της διαιτησίας. Δε γίνεται να το παίζει υπεράνω και να αφήνει απροστάτευτες τις επενδύσεις της. Αυτό λέει η απλή λογική.
Γιατί φέτος έχει δώσει για μεταγραφές σημαντικά χρηματικά ποσά. Δεν αδιαφόρησε για την ομάδα, όπως γινόταν τα τελευταία χρόνια. Την ενίσχυσε όσο μπορούσε κάνοντας σημαντικές επενδύσεις. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να ζήσουν με δανεικούς (ονόματα μη λέμε), ο Σωκράτης μοιράζει εκατομμύρια. Ας ανοίξουν τα μάτια τους οι οπαδοί τους και να ζητήσουν τις ευθύνες απ τους προέδρους τους. Δε γίνεται να φταίει για τις αδυναμίες τους ο Ολυμπιακός. Εκτός κι αν έχουν την απαίτηση να ζει κι ο Ολυμπιακός με τους δικούς τους ρυθμούς. Τότε λυπόμαστε πολύ που τους απογοητεύουμε, αλλά ο Ολυμπιακός δε θα ζήσει με τη μιζέρια τους, για να είναι αυτοί ευχαριστημένοι. Σε όλα τα επίπεδα έχουμε φύγει έτη φωτός μπροστά τους και δε σκοπεύουμε να τους περιμένουμε. Η Ευρώπη μας περιμένει και δε θα καθυστερήσουμε για χάρη τους. Όποιος μπορεί κι όποιος αντέχει ας ακολουθήσει. Αλλιώς, γι αυτό υπάρχουν κι άλλες θέσεις πέρα από την πρώτη και να συμβιβαστούν με αυτή την ιδέα.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός θα μπει στο γήπεδο για να διεκδικήσει το όνειρο. Ένα όνειρο τρελό, αλλά όχι κι ακατόρθωτο. Δύσκολο ναι, ακατόρθωτο όμως όχι. Δεν έχει τίποτα να χάσει απ τις αναμετρήσεις με τους Λονδρέζους. Μπορεί η μέχρι τώρα πορεία να αποτελεί επιτυχία, αλλά κανείς δε θα πει όχι και για παρακάτω. Γι αυτό κι έγιναν κι απ τη μεριά της διοίκησης μεταγραφές που ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Θυμάστε άλλο Γενάρη να βγήκαν τόσα χρήματα από τα ταμεία; Το έκαναν μήπως και μπορέσουμε να ανέβουμε ένα σκαλί παραπάνω. Η Τσέλσι είναι το φαβορί, αλλά στα χαρτιά ποτέ δεν πέρασε κανείς στην επόμενη φάση. Όλα θα κριθούν στο γήπεδο κι όσοι βρεθούν κοντά στην ομάδα να κάνουν υπομονή και να τη στηρίξουν μέχρι τέλους. Οι Άγγλοι θα μας υποτιμήσουν, αλλά να τους υπενθυμίσω ότι η μπλε φανέλα τους δεν έχει το ειδικό βάρος ούτε της Λίβερπουλ, ούτε της Μίλαν, ούτε της Ρεάλ. Μπορεί να έχουν ένα πανάκριβο ρόστερ, αλλά η φανέλα τους δεν πρέπει να μας τρομάζει. Κι αυτό το ξέρουν κι οι παίχτες μας και θα δούμε ένα άλλο Ολυμπιακό. Το κίνητρο που έχουν είναι μεγάλο και θα τα δώσουν όλα για τη νίκη, χωρίς να σημαίνει ότι και θα τα καταφέρουν. Θα έχουν δείξει όμως σε όλη την Ευρώπη την αξία τους κι ότι ο Ολυμπιακός μας από εδώ και στο εξής θα είναι ένας υπολογίσιμος αντίπαλος για τους ευρωπαίους.
Και τέλος έχω να στείλω ένα μήνυμα προς όλους όσους απαξιώνουν το πρωτάθλημα και το χαρίζουν απλόχερα στους πεινασμένους. Ο Ολυμπιακός θέλει και αυτό τον τίτλο. Μάλλον ξέχασαν πολύ εύκολα τα πέτρινα χρόνια και μου έγιναν ξαφνικά ευρωπαίοι. Μόνο να τους θυμίσω πως για να καμαρώνουν για ευρωπαϊκές πορείες, μας είναι απαραίτητο το πρωτάθλημα. Αποτελεί το εισιτήριο για το ταξίδι στο όνειρο. Εκτός κι αν θέλουν να βρεθούμε στο Ουεφάκι που κοροϊδεύουν. Όποιος κατάλαβε…κατάλαβε!!!
Γιώργος Παπαδάκος
Eddie Johnson
