Οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να πάρουν δύο διαδοχικές νίκες απέναντι στην ομάδα που δοξάστηκε σαν καλαθοσφαιριστής ο Γιαννάκης, τον Άρη, τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο κύπελλο. Η ήττα με 19 πόντους από τον "αιώνιο" αντίπαλο ωστόσο, προσγείωσε τον κόσμο και την ομάδα που δέχτηκε ακόμη μια ηχηρή σφαλιάρα, αυτή την φορά στην Ευρωλίγκα. Οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν το Top 16 με δύο ήττες, από την Μακάμπι στο ΣΕΦ ( 67-75, 14/2/2008 ) και από την Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανική πρωτεύουσα ( 80-70, 21/2/2008 ) με αποτέλεσμα να αρχίσουν οι πρώτες γκρίνιες στο στρατόπεδο της ομάδας. Είναι ηλίου φαεινότερον οτι η ομάδα δεν αποδίδει καλό και στρωτό μπάσκετ, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Γιαννάκη γι'αυτό. Τι μπορεί να αλλάξει μέσα σε 2 μήνες και να δούμε έναν καλύτερο Ολυμπιακό στους τελικούς του πρωταθλήματος ; Σαφέστατα όλοι καταλαβαίνουμε οτι ο Γιαννάκης δεν διαθέτει κάποιου είδους μαγικό ραβδάκι για να μεταμορφώσει μέσα σε 3 μήνες μια άναρχη ομάδα σε ομάδα που παίζει στρωτό μπάσκετ, ωστόσο υπάρχουν κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες που μπορούν να δώσουν ώθηση και μεγαλύτερη δυναμική στο παιχνίδι της ομάδας του Πειραιά. Πιο αναλυτικά:
Υπόθεση: - Άρβιντας Ματσιγιάουσκας
Υπόθεση: - Σοφοκλής Σχορτσιανίτης
Υπόθεση: - Άμυνα
Υπόθεση: - Χρόνος Προσαρμογής
Μπορεί στο σύγχρονο μπάσκετ ένας παίκτης να μην αλλάζει ουσιαστικά μια ολόκληρη ομάδα προς στο καλύτερο ή προς το χειρότερο, μπορεί όμως αποδεδειγμένα να βελτιώσει σημαντικά κάποιους τομείς που αφορούν την συγκεκριμένη ομάδα. Και όταν μιλάμε για τον Λιθουανό σούπερ στάρ Άρβιντας Ματσιγιάουσκας, δεν μπορούμε παρά να αναφερόμαστε στον επιθετικό τομέα του Ολυμπιακού.
Η αλήθεια είναι οτι ο Λιθουανός δεν αξιοποιήθηκε παρά στο ελάχιστο, από τον προηγούμενο προπονητή του. Δεν είναι δυνατόν να διαθέτεις ίσως το καλύτερο χέρι από τα έξι και εικοσιπέντε στην Ευρώπη και να τον "περιορίζεις" με τον τρόπο παιχνιδιού σου, είτε σε ντράιβ είτε σε σούτ τριών πόντων υπό δύσκολες συνθήκες. Τέτοιου είδους παίκτες εκμεταλλεύονται στο έπακρο μόνο μέσα από συλλογική προσπάθεια και ομαδική δουλειά. Μέσα από σωστό και υπομονετικό passing game, μέχρι δηλαδή να βρει ο "Μάτσε" το κατάλληλο χρονικό σημείο για να ρίξει το τρίποντο. Η αλήθεια είναι οτι ο Ολυμπιακός του Γιαννάκη δεν παρουσιάζεται ιδιαίτερα παραγωγικός, αλλά η εξήγηση είναι απλή και έχει να κάνει κυρίως με 2 παράγοντες:
1. Ο Ολυμπιακός πλέον χρησιμοποιεί σχεδόν όλο τον χρόνο της επίθεσης, δηλάδη πηγαίνει πλέον σε αργές επιθέσεις ( σετ μπάσκετ ), με σκοπό να εξαντλήσει όλα τα χρονικά περιθώρια για να βρει το σωστότερο χρονικό σημείο για να σκοράρει. Η ομάδα δεν παρουσιάζει σε καμία περίπτωση πλέον, επιθέσεις των 10 και 12 δευτερολέπτων, όπου π.χ. ο Γκριρ κατέβαζε την μπάλα εν ριπή οφθαλμού και τελείωνε ( θετικά ή αρνητικά ) μόνος του την φάση με ντράιβ, χωρίς καν να αλλάξει την μπάλα με κάποιον συμπαίκτη του, έστω για μια και μοναδική φορά. Η χαμηλή παραγωγικότητα του Ολυμπιακού έχει λοιπόν να κάνει, με το ότι οι Πειραιώτες έχουν μειώσει αισθητά τον αριθμό των επιθέσεων που πραγματοποιούν μέσα σε ένα παιχνίδι, με αποτέλεσμα να μην γίνονται ιδιαίτερα παραγωγικοί επιθετικά.
2. Η ενέργεια διαχωρίζεται πλέον ομοιόμορφα, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Οι ερυθρόλευκοι καταναλώνουν αρκετή δύναμη και ενέργεια στην άμυνα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν λιγότερες αντοχές επιθετικά, σε σύγκριση με 2-3 μήνες πριν. Αυτή βασικά είναι και η αιτία που ο Ολυμπιακός σπανιότατα θα ξεπεράσει τους 80 πόντους σε κάποιο παιχνίδι.
Εδώ λοιπόν γίνεται σημαντική η προσθήκη του Λιθουανού. Σε χρονικά σημεία που η ομάδα κολλάει επιθετικά και δεν έχει καθαρό μυαλό, ο "Μάτσε" μπορεί να πάρει κάποια σουτ πάνω του, σουτ που υπό άλλες προϋποθέσεις, ή δεν θα γίνονταν ποτέ, ή θα γίνονταν αλλά με σαφέστατα λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Τέλος δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην ηγετική παρουσία του Ματσιγιάουσκας, που μπορεί να δώσει άλλο αέρα, ακόμη και στους συμπαίκτες του.
Ναι, ο Σοφοκλής είναι ακόμη παίκτης του Ολυμπιακού, τουλάχιστον στα χαρτιά. Κανείς δεν γνωρίζει την κατάσταση του Σοφοκλή αυτή την στιγμή ( εκτός από άτομα μέσα στην ΚΑΕ ), αλλά οι φήμες λένε οτι η κατάσταση του όσο πάει και βελτιώνεται. Σαφέστατα αυτό είναι καλό, αλλά μέχρι να τον δούμε με τα μάτια μας αδυνατισμένο και έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ομάδα, δεν πιστεύουμε τίποτα. Επειδή λοιπόν δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω την κατάσταση του Σοφοκλή λοιπόν, θα κάνω μια υποθετική σκέψη για τον ρόλο του μέσα στην ομάδα.
Έστω λοιπόν οτι ο Σοφοκλής γυρίζει από την Ελβετία, ικανός να προσφέρει στην ομάδα, τουλάχιστον 20 λεπτά ανα αγώνα, τον μισό δηλαδή. Αφού ξεπεράσουμε το γεγονός οτι ο Σοφοκλής, εκτός της τραγικής πραγματικά κατάστασης στην οποία ( ας ελπίσουμε ) βρισκόταν, έχει να παίξει μπάσκετ κοντά μια σεζόν, μπορούμε να μιλάμε για μια νέα μεταγραφή. Αυτή την στιγμή που μιλάμε, ο καλός και υγιής Σοφοκλής, είναι από τους λίγους παίκτες, που μόνο με την παρουσία του μέσα στην πεντάδα, αλλάζει ως προς το καλύτερο το πρόσωπο μιας ομάδας. Ο "Μπουλντόζας" όπως τον είχαν αποκαλέσει για πρώτη φορά οι συμπαίκτες του στην Εθνική Ελλάδος, στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας, δεν πήρε τσάμπα το συγκεκριμένο ψευδώνυμο. Αποτελεί μια φυσική δύναμη μέσα στην ρακέτα, που αν καταφέρει να πάρει την μπάλα κάτω από την ρακέτα των αντιπάλων, στην καλύτερη περίπτωση ( για τους αντίπαλους πάντα ) να πάρει το φάουλ. ( η χειρότερη περίπτωση είναι το γκολ-φάουλ φυσικά ) Πάρα το μέγεθος του, είναι αρκετά γρήγορος στα πόδια κάτι που τον βοηθάει ιδιαίτερα στα pick n' roll και στις αλλαγές στα μαρκαρίσματα. Ο Σοφοκλής στα χέρια του Γιαννάκη μπορεί να γίνει μακράν το καλύτερο σέντερ στην Ευρώπη, αν συνυπολογίσουμε και την μικρή του ηλικία. Ωστόσο, εκτός από αγωνιστικά οφέλη, ο Ολυμπιακός θα έχει και ψυχολογικά οφέλη. Όπως και να το κάνουμε, όταν έχεις με το μέρος σου ένα τέτοιο "θηρίο της φύσης", δεν νιώθεις καμία ανησυχία. Αν πάλι δεν τον έχεις με το μέρος σου, σε πιάνει κάποιο ...άγχος!
Ο Σοφοκλής μπορεί λοιπόν να αλλάξει την εικόνα του Ολυμπιακού ως προς το ( πολύ ) καλύτερο, ωστόσο το αν θα καταφέρει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ομάδα, είναι καθαρά στα δικά του χέρια. Εμείς, δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε στον Σοφοκλή να μείνει υγιής για το δικό του πρώτα καλό, αλλά και για το καλό της ομάδας μας και την Εθνικής μας.
Η αλλαγή προπονητή στον Ολυμπιακό η αλήθεια είναι οτι έφερε πάρα πολλές και μεγάλες αλλαγές, κυρίως στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Ο Ολυμπιακός μετατράπηκε "εν μια νυκτί", μια ομάδα που παίζει πιεστική άμυνα στο μισό γήπεδο, επιθέσεις των 24" και σετ μπάσκετ. Μπορεί βέβαια η συγκεκριμένη φιλοσοφία που έφερε ο Γιαννάκης με τον ερχομό του στην ομάδα να μην είναι ακόμα άκρως αποδοτική και αποτελεσματική, ωστόσο βελτιώνει σε αρκετούς τομείς την εικόνα της ομάδας μέσα στο παρκέ ( βέβαια παρατηρείται και μια "χειροτέρευση" στον τομέα της επίθεσης, αλλά δυστυχώς αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα του σετ μπάσκετ ).
Επειδή όμως πεποίθηση μου είναι οτι η άμυνα δουλεύεται το καλοκαίρι και όχι μέσα σε 1 μήνα ( ενώ ταυτόχρονα η ομάδα έχει αγωνιστικές υποχρεώσεις ), θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι τα play-offs για να δούμε τι πραγματικά μπορεί να αποδώσει η συγκεκριμένη ομάδα, με τους συγκεκριμένους παίκτες και το συγκεκριμένο ρόστερ, δίνοντας βάρος στην άμυνα και όχι στην επίθεση, κάτι που έκανε μονίμως και συστηματικά, εδώ και ενάμισι χρόνια. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν πραγματικά ο Ολυμπιακός μπορεί με αυτούς τους παίκτες, που είναι διαποτισμένοι με τις "αρχές του επιθετικού μπάσκετ" ( αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο ) να παίξει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ άμυνα.
Οι επιθετικές αρετές υπάρχουν ( η ομάδα με τους ίδιους παίκτες έχει ξεπεράσει φέτος 5 ή 6 φορές τους 100 πόντους ). Μένει να δούμε αν υπάρχουν και οι αντίστοιχες αμυντικές αρετές και φυσικά, αν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά μέσα στην ομάδα που προσπαθεί να δημιουργήσει ο Γιαννάκης.
Με το πέρασμα του χρόνου λοιπόν οι παίκτες θα αρχίσουν να εμβαθύνουν στην φιλοσοφία του Γιαννάκη και θα αποδίδουν αυτά που τους ζητάει ο Αθηναίος κόουτς. Πιστεύω λοιπόν οτι κάπου στην περίοδο των τελικών ( στα Ελληνικά play-offs ), o Ολυμπιακός θα μας δώσει μια ιδέα από το τι θα περιμένουμε για του χρόνου. Σημαντικός παράγοντας φυσικά θα είναι η επιστροφή των δύο παικτών που αναφέρθηκαν, που προσωπικά πιστεύω οτι είναι η αρχή και το τέλος της ομάδας ( χωρίς αυτό να σημαίνει οτι και το "ανάμεσα" δεν είναι σημαντικό, κάθε άλλο... ) καθώς και το κατά πόσο οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν την διάθεση να παλέψουν για τον τίτλο ( ας ελπίσουμε να μην είναι της ίδιας λογικής με ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού που δήλωσε σε προσωπικό του σάιτ πρόσφατα, ότι "μάλλον χάθηκε το πρωτάθλημα" και ενώ ο Ολυμπιακός βρίσκεται 1 βαθμό πίσω από την κορυφή, με 8 αγώνες να απομένουν!!!! ).
Ίσως πολλοί να θεωρήσουν οτι είναι κάπως νωρίς να μιλάμε για τα play-offs και τους τελικούς αλλά η αλήθεια είναι οτι οι δύο "αιώνιοι" αντίπαλοι είναι ΜΑΚΡΑΝ οι καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα και με βάση την λογική, θα βρεθούν αντιμέτωποι για το πρωτάθλημα, για μια ακόμη φορά. Αν ο Ολυμπιακός θέλει να κάνει έστω ένα βήμα παραπάνω από την περσινή χρονιά, δεν έχει τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο να κάνει, από το να πάρει το πρωτάθλημα. Σε καμία περίπτωση το πρόσφατο παιχνίδι στο ΣΕΦ δεν είναι οδηγός, για το τι θα δούμε στους τελικούς. Στο χέρι των παικτών του Ολυμπιακού και του Γιαννάκη είναι, να αλλάξουν επιτέλους οι ισορροπίες στο Ελληνικό μπάσκετ.