Αυτή τη φορά θα ξεκινήσω από τον τίτλο του κειμένου μου. Σε αυτόν υπάρχουν 3 ονόματα προπονητών που πέρασαν από τον Ολυμπιακό. Ο ένας είχε υπό την καθοδήγησή του την ομάδα μπάσκετ και οι άλλοι δυο την ομάδα ποδοσφαίρου. Κι όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι το μόνο τους κοινό στοιχείο. Τι άλλο κοινό λοιπόν μπορούν να έχουν ένας προπονητής μπάσκετ και δυο ποδοσφαίρου; Τι άλλο μπορεί να συνδέει τον Γιάννη Ιωαννίδη, τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς και τον Τάκη Λεμονή; Ένας αριθμός…ο αριθμός 2!!!
Ο συγκεκριμένος αριθμός δείχνει τα περάσματά τους από τον Ολυμπιακό. Εκτός όμως από τις θητείες τους στην αγαπημένη μας ομάδα, κρύβει και κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό. Τι είναι αυτό; Οι φορές που απομακρύνθηκαν από την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Ακόμα και στις αποχωρήσεις τους έχουν και πάλι κάτι κοινό να τους συνοδεύει. Τον άσχημο τρόπο με τον οποίο ο πρόεδρος του έδειξε την πόρτα της εξόδου. Κι εδώ ίσως να έκαναν και το μεγαλύτερο λάθος στις προπονητικές τους καριέρες, αφού δέχτηκαν να αναλάβουν το κοουτσάρισμα της ομάδας για δεύτερη φορά. Ισως γι αυτό να αγαπήθηκαν και τόσο πολύ από τον κόσμο της ομάδας.
Κι εδώ έρχεται η παρουσία του Προέδρου, του Σωκράτη Κόκκαλη που αγνόησε σε όλες τις περιπτώσεις την επιθυμία των οπαδών της ομάδας. Τι κι αν ο κόσμος τραγουδούσε «ποτέ να μην αφήσεις το λιμάνι Ιωαννίδη Γιάννη», τι κι αν ακουγόταν το «Ντούσαν σ αγαπάμε ποτέ δε σε ξεχνάμε», αυτός έκανε το δικό του πληγώνοντας τα εκατομμύρια των οπαδών του Ολυμπιακού. Έχοντας φερθεί τόσο άσχημα με τους δυο πρώτους, δεν του ήταν καθόλου δύσκολο να φερθεί με τον ίδιο τρόπο και στον Τάκη Λεμονή. «Τάκη ψυχάρα Ολυμπιακάρα» τραγουδούσαν οι οπαδοί, αλλά αυτός τον πέταξε σαν στημένη λεμονόκουπα.
Έναν Λεμονή που όταν του ζητήθηκε να επιστρέψει, δεν το σκέφτηκε στιγμή, αφήνοντας την Ξάνθη στα κρύα του λουτρού. Σαν καλός στρατιώτης τα έδωσε όλα για την ομάδα της καρδιά του και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο και άρχισε το έργο του, έχοντας την έντονη πίεση και κριτική των φιλάθλων. Βλέπετε μόνο ο Κόκκαλης τον πίστευε στο ξεκίνημα της αναγέννησης του Ολυμπιακού. Ο κόσμος ζητούσε μεγάλο προπονητή, αλλά αντί γι αυτό είδε το Λεμονή στο τιμόνι της ομάδας.
Κι όμως ο κυρ-Τάκης, ο Τάκαρος, ο Λέμονιτς για κάποιους ή ο δικός μας Τάκης όπως λέω, αφού είναι ένας από μας, αναγέννησε τον Ολυμπιακό από τις στάχτες του. Καλά διαβάζετε, από τις στάχτες του, αφού ο προκάτοχος του άφησε πίσω του καμένη γη. Βλέπετε ο τυχάρπαστος Νορβηγός ψαράς…τι δεν καταλαβαίνετε σε ποιον αναφέρομαι; Μα στον κύριο Σόλιντ, τον ευρωπαίο προπονητή που θα μας οδηγούσε σε ευρωπαϊκούς τελικούς. Κι αντί για μέρες δόξας και θριάμβων ζήσαμε μέρες ταπείνωσης και εξευτελισμού. Έκανε τον Ολυμπιακό μας περίγελο της Ευρώπης.
Αυτή ήταν η προίκα που κουβάλαγε ο Λεμονής τη φετινή χρονιά κι όμως τα πήγε περίφημα. Τι κατάφερε είναι γνωστά σε όλους και δε θα τα επαναλάβω. Θα σταθώ μόνο στην αντιμετώπιση που είχε από τον πρόεδρο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τον έδιωξε σαν αποτυχημένο…ποιος αποτυχημένος; Ο προπονητής που έφερε δυο διπλά στην Ευρώπη και μάλιστα την ίδια χρονιά. Ο προπονητής που οδήγησε την ομάδα μέχρι το Μάρτη μήνα σε όλους τους στόχους της. Κι όμως κρίθηκε σαν αποτυχημένος και θεωρήθηκε σωστό να απομακρυνθεί. Να απομακρυνθεί γιατί ο Ολυμπιακός είναι με το ένα πόδι στους 4 του κυπέλλου Ελλάδας, -1 βαθμό από την κορυφή του Ελληνικού πρωταθλήματος και γιατί αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Τι περίμενε δηλαδή ο πρόεδρος, να αποκλείσουμε την Τσέλσι; Μια ομάδα που το μπάτζετ της αγγίζει τα
Δέχομαι πως η ομάδα δεν έπαιξε μπαλάρα στην Ελλάδα κι ότι δεν είχε και τα καλύτερα αποτελέσματα, αλλά να μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Και πάλι όμως το πρωτάθλημα δεν είχε χαθεί, τίποτα δεν είχε κριθεί. Ο κόσμος μπορεί να είχε τα παράπονα του, αλλά αναγνώριζε την υπερπροσπάθεια του Λεμονή στην Ευρώπη και έδειχνε κατανόηση. Γιατί ο κόσμος της ομάδας μας ποτέ δεν ήταν αχάριστος. Τουλάχιστον όσοι έχουν ζήσει τα πέτρινα χρόνια, έχουν μάθει να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν όσους προσφέρουν στην ομάδα.
Και ξαφνικά θυμήθηκε του Σωκράτη να αλλάξει προπονητή. Άντε να πούμε ότι έχει δίκιο(που δεν έχει), τώρα του θυμήθηκε να τον αλλάξει; Τώρα είδε πως η ομάδα δεν παίζει καλά; Που ήταν τόσο καιρό; Η μήπως τώρα δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει και είπε δεν ασχολούμαι και λίγο με μια ομάδα που έχω; Ο ίδιος ισχυρίζεται πως ήθελε να κάνει ηλεκτροσόκ στην ομάδα και να ταρακουνήσει τους παίχτες. Γιατί όμως να το κάνει αυτή τη χρονική στιγμή; Γιατί όχι νωρίτερα; Αφού είχε παράπονα τότε γιατί μοίραζε πριμ στους ποδοσφαιριστές της ομάδας; Επειδή ήταν δυσαρεστημένος τους έδινε επιπλέον λεφτά από τα συμβόλαιά τους; Που ήταν όταν έπρεπε να σφίξει τα λουριά; Μήπως έφταιγε ο Λεμονής επειδή κάποιοι τραυματιζόντουσαν συχνά, κάποιοι δήλωναν κουρασμένοι και κάποιοι άλλοι διαρκώς πονούσαν;
Αλλά ξέχασα ο Λεμονής ήταν καλός για τον πρόεδρο, όσο η ομάδα έπαιζε στο Τσάμπιονς Λινγκ και έφερνε χρήματα στο σύλλογο. Τώρα όμως κρίθηκε ανίκανος για να οδηγήσει την ομάδα στον τίτλο. Ποιος ανίκανος; Αυτός που ξαναέφερε το χαμόγελο στα χείλη όλων των Ολυμπιακών. Αυτός που έδωσε τη δυνατότητα σε όλους εμάς να κυκλοφορούμε με ψηλά το κεφάλι στα μέσα της βδομάδας μετά από μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αυτόν τον άνθρωπο κύριε Θεοδωρίδη εμείς τον ευχαριστούμε και θα τον ευγνωμονούμε για όσες χαρές μας πρόσφερε. Ο Ολυμπιακός λαός δεν είναι αχάριστος. Έχει μάθει να εκτιμά τους ανθρώπους που προσφέρουν στην ομάδα και να τους το αναγνωρίζει για μια ζωή. Ετσι λοιπόν ο Τάκης Λεμονής κέρδισε με το σπαθί του την αγάπη μας και θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας.
Αχάριστοι λοιπόν δεν είμαστε εμείς οι οπαδοί, αλλά ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας. Όταν ο Λεμονής γέμιζε τα ταμεία της ομάδας με 20 εκατομμύρια ευρώ ήταν καλός και του έκανε; Αυτό κύριε Θεοδωρίδη τι είναι; Αυτό δεν είναι αχαριστία; Λυπάμαι πολύ για λογαριασμό σας. Όπως λυπάμαι για ολόκληρο το ΔΣ της ΠΑΕ που συνεδρίασε για να διώξει το Λεμονή. Να ξέρετε όλοι σας πως αυτό το ΔΣ πέρασε στην ιστορία. Και όλοι θα το θυμούνται σαν το ΔΣ της ντροπής. Γι αυτό λοιπόν όποιος καταψήφισε τον Σωκράτη Κόκκαλη και την πρόταση του να βγει και να μας το πει. Αν βέβαια τόλμησε κανείς να σηκώσει ανάστημα στον πρόεδρο. Είχε κανείς το θάρρος να του πάει κόντρα;
Ο ίδιος πάντως δεν είχε το θάρρος να βγει και να μας ανακοινώσει την απόφαση του. Δεν είχε τα κότσια να μας κοιτάξει στα μάτια και να μας πει έδιωξα το Λεμονή. Κοίταξε να μας ρίξει στάχτη στα μάτια με τις δηλώσεις κατά του Τζίγκερ και πέταξε το μπαλάκι για την απόλυση του Λεμονή στον Πετράκη. Δε λέω πως άδικα τα έβαλε με τον Τζίγκερ, αλλά τώρα το θυμήθηκε; Που ήταν τόσο καιρό; Γιατί το παίζανε υπεράνω και τον αφήνανε να αλωνίζει προς όφελος του Παναθηναϊκού;
Και τώρα πάμε στα ακόμα πιο σημαντικά. Είχατε κύριε Κόκκαλη έτοιμο και ικανό αντικαταστάτη; Ποιος είναι αυτός ο Σεγκούρα; Τι παραπάνω έχει από το Λεμονή; Είναι ικανός να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και δεν ήταν ο Τάκης; Τι εμπειρία έχει ο Ισπανός ώστε να κρίνεται κατάλληλος αντικαταστάτης; Εκτός κι αν όποιος γράφει στο βιογραφικό του Μπαρτσελόνα αποκτά το προβάδισμα, άσχετα αν ποτέ του δεν αποτέλεσε πρώτο προπονητή. Προσωπικά δεν είδα η ομάδα να παρουσιάσει κάποιο διαφορετικό πρόσωπο υπό την καθοδήγησή του. Ήμουν άραγε ο μόνος; Μακάρι αλλά δεν νομίζω.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, το λέω τώρα που είναι ακόμα νωρίς, μην ετοιμαστείτε όλοι εσείς στη διοίκηση να μας τον πασάρετε ως τον προπονητή της νέας χρονιάς. Ναι φίλοι μου, το σκέφτονται και αυτό. Μην παραμυθιάζεστε που κοιτάνε να μας τον περάσουν ως τον βοηθό του μεγάλου Ισπανού προπονητή που θα έρθει το καλοκαίρι. Χρόνο θέλουν να κερδίσουν και περιμένουν να δουν που θα καταλήξει ο τίτλος. Μέχρι και τον Ιβιτς έχουν σκεφτεί να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Γιατί μην ξεχνάμε πως οι μεγάλοι προπονητές δύσκολα θα πειστούν να έρθουν στην Ελλάδα και το κυριότερο δεν τους είναι αρκετά όσα έπαιρνε ο Λεμονής. Εδώ ο Σόλιντ κι έπαιρνε
Γιατί κύριε Κόκκαλη τέτοιο προπονητή θέλουμε να δούμε στην ομάδα μας και όχι τον οποιοδήποτε τυχαίο. Δεν σας έκανε ο Λεμονής, ωραία να το δεχτούμε. Θέλουμε προπονητή εγνωσμένης αξίας, ικανό να μπορεί να πραγματοποιήσει τα όνειρα μας. Και φυσικά να βρεθεί άμεσα, αφού η ομάδα θα παίξει τουλάχιστον έναν προκριματικό γύρο. Να γίνουν κινήσεις για άμεση ενίσχυση της ομάδας με παίχτες αξίας και ποιότητας. Και για να γίνει κάτι τέτοιο θα χρειαστούν τα ανάλογα ποσά και ξέρουμε καλά πως υπάρχουν. Και θα υπάρξουν κι άλλα αφού είναι κοινό μυστικό πως ο Βασίλης Τοροσίδης έχει αποφασιστεί να πουληθεί.
Αν δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στις προσδοκίες μας, τότε λυπόμαστε πολύ αλλά μάλλον έφτασε ο καιρός για να αποχωρήσετε. Και το λέω αναγνωρίζοντας την πολυετή προσφορά και εκτιμώντας όσα έχετε προσφέρει στην ομάδα. Ο Ολυμπιακός όμως πρέπει να πάει μπροστά με ή χωρίς τον Σωκράτη Κόκκαλη. Δε θέλουμε να έχουμε τα πισωγυρίσματα της ομάδας μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός υπήρχε και πριν τον Σωκράτη Κόκκαλη και θα συνεχίσει να υπάρχει, δε θα χαθεί. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Εδώ αντέξαμε τα πέτρινα χρόνια, τίποτα δε μας φοβίζει. Κάποιος θα βρεθεί να ηγηθεί της κόκκινης λαοθάλασσας και το ξέρετε καλύτερα από τον καθένα μας. Ο Ολυμπιακός είναι μαγαζί γωνία και τον θέλουνε πολλοί.
Και για το τέλος άφησα ένα μικρό σχόλιο για τους αιώνια δευτεροτρίτους. Για ποιο λόγο πανηγυρίζουν την απόλυση του Λεμονή; Επειδή οι μεν δε θα φάνε τεσσάρα και του χρόνου και οι δε γλίτωσαν από μια νέα εξάρα…;;;
Γιώργος Παπαδάκος
Eddie Johnson
